Getting up and falling down

Clearing the boundaries

Na een paar uur in het water laat ik me in het zand zakken, ik bind mijn haren opnieuw vast en pak de picknick mand erbij. Ik heb honger als een paard. Ik spreid het kleed en haal een flesje drinken uit de koeltas, genietend van de zon leun ik achterover en lachend kijk ik hoe de jongens elkaar van hun planken duwen en hoe Luke een aantal moves aan Ashton voordoet. Het zou goed zijn voor Luke om een vriend als Ashton te hebben, al zal hij dat zelf natuurlijk nooit toegeven. Ik laat me achterover zakken en geniet van het zachte briesje en het warme zonlicht op mijn huid. Waarom kan niet iedere dag zo zijn?

"Daaahaah," ik schiet overeind, Ashton's gezicht kijkt me van dichtbij grijnzend aan en Luke ligt lachend in het zand, "ASHTON!" Mijn stem slaat over terwijl ik mijn uiterste best doe om niet in lachen uit te barsten. "Wat?" lacht hij onschuldig, ik sla hem tegen zijn borst terwijl hij wat verder bij me vandaan gaat zitten. "Hebben jullie honger?" vraag ik, om het onderwerp van mijn geschreeuw af te leiden. Ik zwaai met een pak sandwiches. "Weet je hoe fantastisch je bent?" roept Luke terwijl hij bovenop me springt, in een poging om de sandwiches van me af te pakken. "Hemmings!" proest ik terwijl hij me begint te kietelen. Ik smeek om genade. Zijn gezicht vlak bij dat van mij. Zijn natte haar hangt in losse plukjes rond zijn gezicht. Waarom heb ik een beste vriend die zo knap is? Ugh. Zijn gezicht komt dichterbij, zijn lippen zijn zacht op mijn wang. "Je bent fantastisch," zijn stem is verleidelijk in mijn oor. Ik begin te lachen. "Weet ik." Hij duwt zich op zijn handen omhoog en knipoogt vrolijk, voordat hij op zoek gaat naar de zak sandwiches.

Ik begin te lachen op het moment dat ik Ashton zie, hij grijnst breed en steekt me een sandwich toe. Luke schud met zijn hoofd en duikt nu bovenop Ashton om een sandwich te bemachtigen. Ik schenk er niet teveel aandacht aan en begin aan mijn sandwich. "Lilly?" ik kijk op, gestoord in mijn gedachten. Ashton en Luke grijnzen allebei. "Ja?" vraag ik, wanneer geen van beiden iets zegt. "Wat dacht je van een beachbarbeque vanavond?" Ze beginnen allebei te lachen, "die lach zegt genoeg," Luke knipoogt naar me, "zal ik de spullen gaan halen? Dan kun jij onze nerd hier," hij geeft Ashton een duw tegen zijn schouder, "nog wat beter leren surfen." Ik lach vrolijk naar de twee jongens, "prima. Wil je vragen of Denise mee komt? Dat zou ze echt top vinden." Luke zucht, ik weet dat hij het niet zo heeft op Denise, maar ze is nou eenmaal mijn beste vriendin. "Alsjeblieft?" ik trek een pruillipje. Hij zucht opnieuw, "ik weet het niet Lil, ik wil niet dat het weer op ruzie uitloopt. Ik weet dat dat jou ook pijn doet." Ik zucht en bijt op mijn lip, het volgende moment ligt hij op zijn rug op het strand en zit ik bovenop hem, zijn armen boven zijn hoofd gedrukt. "Alsje alsje alsjeblieft?" Hij probeert zijn gezicht in de plooi te houden, ik buig me iets verder voorover en blaas hem in zijn nek, ik weet dat hij daar niet tegen kan. Hij zucht diep, "okay, ik haal haar op. Bel jij haar dan even dat ik er aan kom?" Ik glimlach breed. "Oh en zeg haar dat als ze vervelend is ik haar uit de auto gooi," voegt hij er aan toe, terwijl ik me naast hem in het zand laat rollen.

Luke vertrekt direct en samen met Ashton ruim ik de picknickspullen op. "Hoe zit dat nou tussen jullie?" Verbaasd kijk ik hem aan. "Hoe bedoel je?" Hij bloost een beetje en kijkt weg, het is zo schattig als hij dat doet. "Nou....jullie wonen samen. Jullie doen alles samen. Jullie gedragen je als een stel, het enige dat jullie niet doen is zoenen." Ik schud mijn hoofd en glimlach naar hem. "Zoals we al zeiden, we zijn vrienden. Al heel erg lang, ik denk......ik denk dat we gewoon, heel vertrouwd met elkaar zijn. Grenzen vervagen als je elkaar al zo lang kent. Hij is een broer voor me, we zijn heel close, hebben veel meegemaakt. Maar meer dan dit zal er nooit tussen ons zijn." Hij glimlacht verlegen. "En jij?" Hij kijkt verbaast op, "ik?" Ik lach vrolijk. Ik lach veel sinds onze ontmoeting. "Heb je een vriendin?"

ASHTON'S POV

Op een of andere manier lucht het me enorm op dat ze zegt dat er nooit meer zal zijn tussen haar en Luke dan hun vriendschap. Waarom? Ik bloos als ze me vraagt of ik een vriendin heb. Snapt ze dan niet dat geen enkel meisje mij wil? Dat geen enkel meisje mij ooit zal willen. "Nee, ik heb geen vriendin." Ze glimlacht lief naar me. Waarom doet ze dat nou de hele tijd? Het maakt me in de war. "Daar hoef je je niet voor te schamen," ik kijk haar verbaasd aan, "sorry...ik hoorde iets in je stem... sorry." Ik pak haar hand tussen de mijne, "het is okay. Ik...vind het fijn dat je....dat je verder kijkt dan alleen de buitenkant." Ze glimlacht. Ik steek een arm naar haar uit, "kom," samen gaan op het picknickkleed liggen. "Heb je weleens een vriendje gehad?" ze tilt haar hoofd op van mijn borst en kijkt me aan, in haar ogen zie ik dat het een gevoelig onderwerp is. "Ja, eentje. Was niet echt een succes." Ik speel met haar haren, die alweer uit haar elastiekje zijn geraakt. "Wil je...erover praten?" Ze zucht en nestelt zich dichter tegen me aan.

"Hij ehm, in het begin was ik echt gelukkig met hem. Toen mijn ouders overleden veranderde er iets. Ik weet dat dat ook door mij kwam, ik sloot me af, was vaak afwezig, huilde veel, wilde niets meer doen. Hij nam afstand van me, ging naar feestjes, ontmoette foute vrienden en uiteindelijk ging hij aan de drugs. Luke heeft hem toen gezegd dat het zo niet verder kon gaan, dat hij me met rust moest laten, hij zorgde voor me, elke dag, tot het beter met me ging. Maar ondertussen ging het met mijn ex alleen maar slechter, hij probeerde verschillende drugs, dronk veel. Op een avond stond hij ineens voor de deur van het appartement. Hij had gedronken....en gebruikt, we legden hem op de bank, maar hij begon met spullen te gooien. Luke belde de politie, maar tegen de tijd dat die er waren.....was hij....hij kreeg een aanval....vergiftiging. Ik probeerde hem te reanimeren, maar hij..."

Ik bijt op mijn lip, wat een heftig verhaal. Zachtjes wrijf ik over haar arm, speel ik met haar haar. "Het spijt me." Ze tilt haar hoofd van mijn borst en kijkt me aan, haar hand vind een plekje in mijn nek. "Niet zeggen. Iedereen zegt dat altijd, maar niemand kan er iets aan doen. Het is wat het is....ik kan het niet veranderen." Ik glimlach voorzichtig naar haar. "Sorry." Ze glimlacht, "het is okay, t wordt iedere dag een beetje makkelijker." Ze is echt sterk. "Hoe lang is dit geleden?" Ze bijt nadenkend op haar lip. "Bijna 3 jaar." Zachtjes kus ik haar wang. "Knap van je, dat je zo sterk bent. Dat je er zo goed mee om gaat." Ze lacht, sarcastisch. "Ash...ik was op dat dak om een reden." Ik haal diep adem, "dat weet ik," haar ogen worden waterig, "maar nu heb je mij. En Luke is er ook. Wij gaan niet weg. Beloofd." Ze legt haar hoofd terug op mijn borst. "Dat zeiden m'n ouders ook." Haar opmerking doet me pijn. "Lilly..." Ze staat op en loopt richting het water, net in de branding gaat ze zitten, ze slaat haar armen om haar benen. Het water komt en het water gaat, het lijkt haar niets te doen.

Langzaam loop ik in haar richting, niet zeker of ze me wel in de buurt zal accepteren. Ze kijkt op als ze me aan hoort komen, veegt snel haar tranen weg en draait zich weer naar het water. Ik kom bij haar zitten, sla mijn armen om haar heen zodat ze tussen mijn benen zit en tegen mijn borst kan leunen. "Sorry," fluistert ze, "ik weet niet waarom ik zo reageerde." Ze laat zich tegen me aanzakken, speelt met mijn handen. "Het geeft niet. Echt niet. Ik wil dat je weet, dat ik er altijd voor je zal zijn. Wat dan ook. En dat je me altijd alles mag vertellen. Alles en altijd. Echt waar." Ze kijkt naar me op, haar ogen lijken van alles te willen zeggen, maar in plaats daarvan kijkt ze me alleen maar aan. Ze bloost en kijkt uit over het water. "Dankje," ze zucht, "dankje, dat je er bent." Opnieuw kijkt ze naar me op, ik bloos. "Geen probleem." Haar blik verandert. "Ashton, ik meen het. Ik ben blij dat ik je heb gestopt op dat dak en ik hoop....ik hoop dat jij dat ook bent." Liegen heeft geen zin, dat weet ik, daar kijkt ze doorheen. "Eerst haatte ik je daarom.....nouja, ik wilde je daarom haten, maar ik ben steeds blijer dat je me daar hebt weg gehaald. Dankje."

LUKE'S POV

"We zijn er," eindelijk, de trip met Denise was een ramp, zoals ik al had verwacht. Ik snap echt niet wat Lilly zo leuk aan haar vind, maar okay, alles om Lilly gelukkig te maken op dit moment. Ze heeft me nodig. Samen met Denise breng ik de spullen naar ons plekje, daar vind ik wel het picknickkleed en de planken, maar Ashton en Lilly zie ik nergens. "Luke?" ik draai me om naar Denise, "is dat Lilly? Met een jongen?" Ik draai me in de richting waarin ze kijkt, in de branding zitten twee mensen dicht tegen elkaar aan. "Ja, dat is inderdaad Lilly." Een steek van jaloezie gaat door me heen. Ik heb hem toch duidelijk gezegd dat hij niets bij haar moet proberen? Ik schrik van mezelf, waarom voel ik dit?

Denise haalt haar camera uit haar tas en begint foto's te maken, ze draait de camera, verwisselt de lenzen, loopt richting het water. Ik ren haar achterna, ik wil niet dat ze iets naars tegen Lilly zegt.

Lilly en Ashton merken ons pas op als we vlakbij ze zijn. Ik zie hoe Denise verbaast van de een naar de ander kijkt. Lilly kijkt me vragend, maar glimlachend aan, ik glimlach snel terug. Denise loopt ondertussen een eindje verder het water in. "Mag ik een foto van jullie maken?" Geërgerd zucht ik, "niet dat je dat bij die andere foto's wel gevraagd hebt?" Dat trekt Lilly's aandacht, "andere foto's?" Denise knikt, "ik heb net wat foto's gemaakt vanaf t strand, het ziet er prachtig uit met die zonsondergang en natuurlijk krijg je de foto's in een lijstje, zoals alle foto's die je altijd van me krijgt." Lilly glimlacht vrolijk. "Ik vind het prima als je een foto maakt," ze draait zich om naar Ashton. "Alleen als ik er ook eentje van je krijg." Denise glimlacht breed en maakt een aantal foto's. Zelfs ik laat me overhalen om met Lilly en Ashton op de foto te gaan en natuurlijk ook alleen met Lilly.

Misschien wordt deze avond dan toch nog leuk

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Dit hoofdstuk is speciaal voor @Denise_Writing_girl <3