Getting up and falling down

Same mistakes

ASHTON'S POV

Ergens in huis gaat een wekker af. Ik rek me uit en kijk om me heen. Het duurt even voor ik weet waar ik ben. Langzaam slof ik terug naar mijn appartement en begin ik aan het ontbijt.

"Hey Ash," Chastity komt de keuken binnen. "Jeetje," zegt ze, wanneer ik me omdraai. "Wat is er met jou gebeurt, je ziet er verschrikkelijk uit." Ik glimlach slaperig. "Ik heb gewoon heel slecht geslapen." Ze knikt. Haar telefoon geeft een pingeltje. "oh, Calum en Floor blijven nog thuis vandaag. Floor is ziek." Ik knik. Komt haar vast goed uit.

"Goeiemorgen," Luke slaat zijn armen om Chastity heen, een half uur later vertrekken ze richting school, samen met Lilly en Denise. Michael slaapt nog.

Langzaam douche ik en kleed ik me aan. Vandaag wordt zo'n lege dag. De dag voelt nu al leger dan er in tijden een dag is geweest.

De voordeur gaat open. "Hey," ze glimlacht verlegen en strijkt haar haren achter haar oor. "Stoor ik?" Ik schud mijn hoofd en geef haar een kop thee. Een tijd lang zitten we zwijgend op de bank.

"Waar ik dus over wilde praten...." begin ik. Ze kapt me af.

"Ash...ik moet eerst iets weten. Calum denkt...dat je gevoelens voor me hebt. Hij zegt dat hij dat ziet aan hoe je naar me kijkt. Maar....dat is niet zo... Toch?" Ik kijk haar aan. Haar woorden doen me pijn. "Sorry..." mompel ik. Haar ogen worden groot. "Maar Ashton ik...en jij en Lilly en..." Ze schud haar hoofd.

"Waarover wilde je praten?"

Ik bijt op mijn lip en pak mijn dagboek erbij. Ik geef haar de brieven. "Hierover." Ze kijkt me aan, geschokt, ze bijt op haar lip en sluit haar ogen. "Het was niet de bedoeling dat je die zou zien. Het was niet de bedoeling dat iemand ze zou zien, laat staan lezen." Ik pak haar hand. "Waarom heb je niets gezegd?" Ze schud haar hoofd. "Het is nou niet echt iets dat je zomaar aan iemand verteld. Zeker niet aan de mensen waar je om geeft."

"Ja....daarover..." Ze kijkt me nieuwsgierig aan. "Waarom heeft iedereen een enveloppe behalve ik?" Ze wrijft met haar handen over haar gezicht. "Er is een enveloppe met jouw naam erop....maar ik wilde niet dat iemand die zou vinden behalve jij." Verbaasd vinden mijn ogen de hare. "Waarom niet?" Opnieuw bijt ze op haar lip. "Daarom niet."

"Floor," ik pak haar gezicht tussen mijn handen zodat ze me aan moet kijken. "Waarom dan wel?" Haar ogen ontmoeten de mijne. "Woensdag 23 april." Ze drukt haar lippen op de mijne. Heel kort. Ik laat mijn tong tussen haar lippen door gaan. Ik trek haar dicht tegen me aan. Ik wil niet dat ze me los laat.

Als ik haar los laat huilt ze. Ze staat op en stormt het appartement uit. Fuck...ik ben zo'n enorme sukkel.