Getting up and falling down

Feelings

Met een zucht legt ze haar hoofd op mijn borst. "Waarom?" Ik glimlach voor me uit. "Omdat ik je iets wil geven dat je voor altijd zal herinneren aan dat ik je vroeg," ze kijkt op. "Calum, dat hoef je echt niet te doen. Alsof ik dat ooit zal vergeten?" Ik speel zachtjes met haar haren. "Waarom laat je me je nou nooit gewoon iets geven?"

"Calum, het grootste dat je me ooit hebt gegeven is je hart. Wat kan ik nog meer van je vragen?"

LILLY'S POV

"Ash? Heb je echt geen gevoelens voor Floor?" Ik weet dat het een stomme vraag is, dat je zoiets niet hoort te vragen na een uitgebreide vrijpartij, maar ik moet het weten. Ik moet weten of hij iets voor haar voelt. "Nee," zucht hij, "niet op die manier Lil. Ik houd van haar als een zusje, maar niet op die manier. Ik houd van jou, alleen maar van jou. Dat weet je toch?"

Ik zucht diep. "Snap je dat ik twijfel? Als je me na weet ik het hoelang verteld dat je gezoend hebt met mijn zus? En dan dat gedoe toen we op kamp waren." Opnieuw zucht ik. Hij knikt. "Ik snap het. Het spijt me. Ik zie nu dat ik het je eerder had moeten zeggen. Maar ik durfde het niet. Ik was zo bang om je kwijt te raken dat ik me niet besefte dat dat op deze manier juist een waarschijnlijker gevolg zou zijn, dan dat ik het je direct verteld zou hebben. Ik was gewoon niet zo dapper als je zus. Ze vertelde het Calum direct nadat het gebeurd was." Ik knik langzaam. "Laten we het maar vergeten, we kunnen er nu toch niets meer aan doen." Ashton loopt de tent uit om de barbecue te gaan regelen. Langzaam kleed ik me aan, mijn telefoon gaat.

"Hey? Is er iets?"

"Nee, ik wilde je gewoon even spreken."

Er valt een ongemakkelijke stilte en ik weet niet precies wat ik moet zeggen.

"Uhm okay, kan dat alsjeblieft wachten tot we weer terug zijn? Ik heb hier even niet zoveel behoefte aan."

George zucht diep, hangt op en ik laat me weer op mijn rug op mijn luchtbed vallen. Ik weet niet wat het is, iets in me zegt me dat ik niet naar hem moet luisteren. Dat ik uit zijn buurt moet blijven. Toch is dat hetgene dat me juist tot hem aantrekt.

"Lil? Kom je eten?" Ik zucht en kruip de tent uit, ik wil voor nu gewoon genieten van mijn tijd met Ashton. Dat is alles wat ik nu nodig heb.

LUKE'S POV

Het is nog vroeg als ik de woonkamer in loop, Floor zit aan de keukentafel, een hoop papieren voor zich uitgespreid en de laptop voor zich op tafel, terwijl ze iets typt op haar Ipad en zacht in haar telefoon praat. Ze kijkt op wanneer ze me aan ziet komen en glimlacht, ze rond haar telefoongesprek af en loopt te keuken in.

"Wat doe jij nou zo vroeg?" vraag ik haar gapend. Ze lacht zachtjes, "Kan ik jou ook vragen Hemmings, jij bent nooit vroeg je bed uit." Ik lach vrolijk terug. "Ik kon gewoon niet meer slapen en ik wilde Chas niet wakker maken. Jij?" Ze zucht en zet het koffiezetapparaat aan. "Ik kon ook niet meer slapen, dus ik ben wat dingetjes aan het regelen voorkomend schooljaar. Het is ongelofelijk dat we over 2 weken alweer naar school gaan."

Ik ga naast haar aan tafel zitten en kijk naar de papieren op tafel, terwijl ze een kop koffie inschenkt. "Ga je voor extra punten dit jaar?" Ze knikt en zet haar bril weer op. "Ik zal wel moeten...en ja, ik neem het zelf op me en ja het geeft veel stress, maar het levert ook wat op. Dat weet ik." Ik glimlach en knijp in haar hand, "Als je t maar leuk vind. Misschien kunnen we samen wat extra vakken doen?" Ze knikt vrolijk en maakt haar haren opnieuw vast.

"Hoe gaat het nou met je?" Het is eruit voordat ik het doorheb, maar ze lijkt het niet erg te vinden. "Het gaat...uhm gewoon?" Ik lach zachtjes. "Ik ben heel blij met hoe alles gaat met Calum en ik heb zin om weer naar school te gaan, maar...ik weet niet...snap je?" Ik knik. "Ik snap het. Ik heb 't ook hoor. Ik ben zo ontzettend gelukkig met Chas enzo, maar er is iets dat aan me knaagt."

"Weet je...?" Ze trekt een wenkbrauw op. "Weet ik...?" vraag ik, ook een wenkbrauw optrekkend. "Misschien moeten we gewoon weer eens een ouderwets Fluke dagje doen?" Ik glimlach breed, wetend dat dat niets anders inhoud dan oude films kijken en veel snoepen. "JAAAA!" roep ik, waarbij ik mijn armen in de lucht zwaai en bijna mijn kop koffie over de tafel gooi.

Calum sloft de keuken binnen. "Wat een enthousiasme op de vroege ochtend?" Mompelt hij, terwijl hij zich naar Floor toebuigt om haar een kus te geven, voordat hij gaat zitten. Ze schenkt hem een kop koffie in die hij dankbaar aanpakt. "Waarom ben je uit bed?" vraag ik hem nieuwsgierig, terwijl hij naar de papieren op de tafel kijkt. "Kon niet meer slapen," mompelt hij, wrijvend in zijn ogen,"ik had 'n nachtmerrie."

Floor kijkt direct bezorgd op. "Waarover?" Ze schenkt zichzelf en mij opnieuw een kop koffie in. Calum zucht diep en slaat zijn handen voor zijn ogen. Hij zegt niets en blijft zitten zoals hij zit. "Aarde aan Calum," lach ik, terwijl Floor zacht een van zijn handen voor zijn ogen vandaan haalt. Met een zucht pakt hij haar hand beet. "Ik droomde dat...ik je wilde kussen en ineens was je weg en toen kreeg ik een soort...flashback, van toen jullie me hebben gered op het strand, alleen...was ik het die jou probeerde te redden en dat lukte niet en..."

Zijn stem stokt in zijn keel en tranen springen in zijn ogen. Ze staat op van haar stoel en klimt op zijn schoot. "Oh Cal..." Ze bijt op haar lip. "Ik ga echt niet weg, dat weet je. Dat heb ik toch beloofd?" Ze bloost een beetje en kijkt dan naar mij. "Cal..misschien..?" Calum knikt, zijn handen zacht maar stevig om haar lichaam. "Ik ehm..." begint hij voorzichtig. "Ik heb het haar gevraagd," een glimlach vormt zich om mijn lippen. "En ik heb ja gezegd," glimlacht het meisje op zijn schoot, haar ogen vol ongeloof maar ontzettend plezier.

"Gefelicitieerd! Kom hier!" Ik spring op en trek Floor van Calum's schoot in een stevige omhelzing. "Wat gaaf!" Ze glimlacht verlegen wanneer ik haar los laat en ik omhels Calum stevig. "Ik ben zo blij voor je," fluister ik hem in zijn oor. Hij laat me los met een grote grijns om zijn lippen. "Niet zo snel Hemmings, dat is nog niet alles."

Verbaasd kijk ik van de een naar de ander. "Ik ehm...." Floor kijkt naar haar voeten en gaat weer aan de keukentafel zitten, neemt een grote slok koffie en kijkt dan op. "Ik wil je vragen of jij me weg wilt geven? En of je mijn getuige wilt zijn?" De tranen zijn echt en stromen in grote getale over mijn wangen, ik glimlach breed. "Ja natuurlijk wil ik dat!" Roep ik bijna door de keuken. Ze glimlacht blij en ook haar wangen blijven niet langer droog. "OH MIJN GOD! Ik vind 't zo gaaf, ik ben zo blij!"

Verlegen glimlachen pakt Floor mijn hand om me te laten stoppen met springen. "Niet aan de rest vertellen, dat willen we zelf doen. Maar we vonden dat jij het als eerste moest weten." Ik glimlach, blij dat ze me in vertrouwen nemen. Blij dat ze kiezen voor het geluk dat ze bij elkaar vinden. Ik ben even zo ontzettend blij dat ik niet weet wat ik moet doen.

Chas komt de keuken binnenlopen, haar badjas half dichtgeknoopt en een paar Harry-Styles-sokken aan haar voeten. "Waarom schreeuwen jullie zo? Ik sliep nog zo lekker. Bijna wil ik haar vertellen waarom ik zo blij ben, dan besef ik me dat ik dat niet kan. Dus omhels en kus ik haar maar gewoon.

Want zij is mijn wereld.