Getting up and falling down

Sleeping

Schreeuwend schiet ik overeind. Twee grote paniekerige ogen kijken me aan. Twee warme zachte armen houden me stevig vast. "Lil?!" Haar stem klinkt verstikt. Ik klamp me aan haar vast. Die nachtmerrie was vreselijk. "Lilly...rustig. Het is okay. Ik ben hier. Rustig maar."

"Floor....ik droomde dat. Hij stapte en..." Opnieuw raak ik in paniek. Ze schokt. Ze huilt. Dan besef ik waarom. Zij heeft hetzelfde gedroomd.

*Flash back*

Ik wordt wakker van een angstig gegil in de kamer naast de mijne. Direct sta ik naast mijn bed. Ze heeft weer een nachtmerrie. Ik storm haar kamer in en ga op de rand van het bed zitten. Haar ogen zijn stijf dichtgeknepen, haar handen tot vuisten gebald. Ik ga tegen haar aan liggen onder de deken en sla mijn arm om haar heen.

Langzaam ontspannen haar spieren en valt ze terug in slaap.

Schreeuwend wordt ik wakker, naast me zit Floor rechtop in bed. De tranen stromen over haar wangen en snel knip ik het licht aan. De paniek in haar ogen weerspiegeld hoe ik me voel.

"Zag je hem ook?" Mijn stem klinkt verstikt. Ze knikt. "Lil...ik wil dit niet meer. Ik wil dit niet." Ze drukt haar handen tegen haar oren en ik pak haar stevig beet. "Ik weet het liefje. Ik weet het. Rustig maar. Ik zorg dat hij weg gaat. Ik beloof het. Ik beloof het...."

*Einde flash back*

"Lil? Gaat het?" We klampen ons nog altijd aan elkaar vast. Langzaam knik ik. "Met jou?" Ze knikt, te snel.

"Het is weer net als met papa..." haar stem klinkt vreemd ver weg, verstikt. "Ik wil dit niet nog een keer Lil. Ik dacht dat het weg was..." Ik knik en trek haar hoofd tegen mijn borst. "Ik weet het lieverd. Maar het hoort bij je. Daarom zei ik dat het misschien helpt als je bij Calum slaapt. Je zei zelf dat je je dan veilig voelt. Dat ze dan niet komen." Ze knikt. Tranen beginnen over haar wangen te stromen.

"Waarom ik Lil?" Ik zucht. "Omdat je bijzonder bent lieverd. Dat weet je. Je bent net als papa." Ze schud haar hoofd. "Ik wil niet zijn zoals papa."

*Flash back*

"Pap?!" Floor's stem klinkt verstikt. Onze vader rent de kamer in. Onze held. "Ze zijn er weer," fluistert ze, terwijl ze haar armen om hem heen slaat. Ik weet wat ze bedoeld, ik zie ze ook. "Pap, haal ze weg, alsjeblieft?!" Hij schud zijn hoofd. "Nee lieverd, dat kan niet zomaar. Ze moeten je iets vertellen."

Het is waar. Wij zijn zo'n gezin. Spiritueel opgevoed. Je merkt er niet veel van. Behalve wanneer Floor begint te dromen of als papa schreeuwt in zijn slaap. Mama zegt dat het de reden is dat papa zoveel drinkt.

*Einde flash back*

Floor trekt me overeind. "Kom." We kruipen dicht tegen elkaar aan in haar grote bed. Calum snurkt zacht en rolt naar haar toe. Slaat zijn armen stevig om haar heen. Ik doe hetzelfde. Daar liggen we, met zijn drietjes dicht tegen elkaar aan.

"Lil?" Floor's stem doet mij m'n ogen openen. "Ik ben blij dat jij m'n zusje bent. Ik houd van je." We lachen allebei zacht, wanneer Calum 'ik ook van jou' mompelt.

Opnieuw val ik in slaap. De gedachte aan mij en Floor in gelukkiger tijden verschijnt op mijn netvlies. Tijden die lang vervlogen zijn en niet meer terugkomen.

CALUM'S POV

Ik open slaperig mijn ogen en knipper tegen het licht dat door de gordijnen naar binnen valt. De wekker gaat over een half uur. Ik kijk opzij. Even verbaasd dat er twee mensen naast me in bed liggen. Floor ligt dicht tegen me aan, opgekruld zoals ze het liefste ligt. Haar gezicht naar me toegekeerd, haar haren door de war.

Lilly ligt achter haar zus, haar armen stevig om haar heen geslagen. Ik glimlach en maak een foto, die ik meteen doorstuur naar Ashton.

Voorzichtig strijk ik wat haren uit haar gezicht. Lilly beweegt voorzichtig en opent haar ogen. Ik glimlach naar haar, ze glimlacht vermoeid terug en staat voorzichtig op. Gebaart naar haar zus en maakt een slaapgebaar. Dan doet ze voorzichtig de kamerdeur open en dicht en even later hoor ik de voordeur.

Ik kijk naar het meisje dat naast me in bed ligt. Haar gezicht ziet er ingevallen uit, ze fronst. Zachtjes strijk ik met mijn duim over haar wang. Ze opent haar ogen, kruipt meteen nog dichter tegen me aan.

"Wil je thuisblijven vandaag?" Ze hoeft geen antwoord te geven, haar stilte zegt genoeg. "We blijven gewoon lekker in bed vandaag," ze kijkt op. Enorme wallen onder haar ogen. "Dankje," ik kus haar zachtjes. "Geen probleem babe," ik stuur Michael een berichtje, dat hij de auto kan pakken.

Floor leest mee. "Heb jij Michael eigenlijk nog gezien nadat we thuis zijn gekomen?" Ik knik. "Hij heeft geholpen met dozen uit de auto halen, daarna is hij weg gegaan. Ik weet niet of hij terug is gekomen. Denise lag op bed met migraine." Ze knikt. "Ik mag haar echt heel graag. Ze is lief." Ik glimlach naar haar.

"Jij vind iedereen lief..." ze schud haar hoofd, ik knik. "Je vind zelfs mij lief..." De blik in haar ogen verandert.

"Cal..je bent ook lief. Je bent de liefste jongen die ik ooit heb ontmoet." Ik schud mijn hoofd. "Je weet niet hoeveel levens ik heb verpest met mijn gepest....ik ben een monster. Ik ben niet lief." Ze kijkt me aan. "Komt dat doordat ik dat tegen je zei in het zwembad? Dat sorry niet genoeg was?" Ik wil haar geen schuldgevoel aanpraten. "Daardoor ben ik gaan nadenken, je had gelijk. Ik kan het niet goedmaken."

"Dat kun je wel. Door het nooit meer te doen. Door lief te hebben, ook al hebben zij jou niet lief." Ik frons. "Waarom zou ik ze dan liefhebben?" Ze glimlacht. "Omdat het gewoon mensen zijn net als jij," ik knijp mijn ogen dicht. Haar lippen zijn zacht op de mijne.

"Je moet me niet kussen. Ik ben niet goed voor je. Ik wil je leven niet verpesten." Ze bijt op haar lip, tranen in haar ogen, ze rolt bovenop me en gaat rechtop zitten. "Je verpest m'n leven niet...." Ik voel tranen branden maar slik ze weg. Mijn handen vinden de helende sneeën op haar bovenbenen. "Dit is mijn schuld." Ze begint te huilen. "Dat is niet jouw schuld. Dat is m'n eigen fucking schuld. Omdat ik niet op kan tegen die stemmen. Dat is niet jouw schuld Calum, verdomme."

Tranen beginnen over mijn wangen te stromen. Ze drukt haar lippen op de mijne, ik sla mijn armen om haar heen. Ik heb dit nodig. Ik heb haar nodig!