IM INLOVE WITH THE BULLY KING

CHAPTER 5:NEW HOPE

LORAINE' S POV

"Good Morning World! Bagong umaga, bagong pag asa, bagong buhay!"

Isang napakasayang haring araw na naman ang bumungad sa napakaganda kong mukha, hahaha oo na lang JL.

"In the name of the father, the son, the holy spirit amen.Dear Lord thank you for this wonderful day, thank you for being my savior all the time, thank you for all the blesssings you will give and you gave to me. Lord help me all the time, help me for my problems and sorrows. I Love You Lord."oo nagdadasal kaya ako noh, hindi naman ako masamang damo kagaya ng ibang babae dyan. Hindi ako suwail na anak kagaya ng mga iba kong classmate noh.Lord, biro lang po!

"Hoy!gising ka na ba payatot?"

"Hay naku! kuya gising na ako kanina pa nagdadasal lang ako noh, kasi hindi mo naman ako kagaya na hindi naman marunong magdasal at hindi marunong magpasalamat kay Lord."

"Sus!de ikaw na ang mabait ako na ang masamang damo. Okay lang kahit masamang damo ako noh kasi ang masamang damo matagal ang buhay, ang mga mababait madaling kinukuha ni Lord. Kaya mag ingat ka baka ikaw na ang susunod.Hahahah"

"Tse! magtigil ka nga dyan, sige pag ako namatay agad mumultuhin kita, hu!hu!hu!."hahhaha alien!

"Hoy, payatot sumunod ka na sa baba, kakain na tayo. Sige ka pag hindi ka nakakain agad iiwanan kita.Hahaha. Sige ka hindi mo makikita si Skie! "

"Ihh kuya! isusumbong kita kay Mommy,bumaba ka na nga don susunod na lang ako. Pag ikaw inasar ko dyan eh, hindi kita titigilan."

Bumaba si Kuya Kenjie. At ako naman syempre bumaba na rin,ang hirap kayang mag commute sa panahon ngayon noh, ang kalaban mo traffic, minsan yung mga driver abuso kala mo naman mga gwapo, hahaha.Tsaka pag nalate ka pa sa klase mo,bukod sa magagalit pa ang teacher mo mapupunta ka pa sa office, hay nako buhay nga naman ng estudyante. Ikaw na ang nalate, ikaw na ang walang nalaman na lessons, ikaw pa ang na pasama sakanila.

Pagkatapos namin kumain ni Kuya Kenjie, naligo na kami. Pagkatapos non sumakay na kami ng kotse, at nagtungo na kami sa school namin, ang pangalan nga pala ng school namin ay St. Martin University. Miss ko na agad yung school namin, siguro ganito talaga pag panay aral ang nasa isip, yung wala kang iniintinding iba, yung malaya ka kahit anong gusto mong gawin.Hindi tulad ng dati na may boyfriend ako, yung palagi na lang nya akong binabawal sa mga bagay na nakasanayan ko na, yung araw araw lagi kaming nagkakaroon ng tampuhan, siguro nga kaya kami nag hiwalay ay dahil hindi na namin makontrol yung pagaaway namin.Hayss bakit ba sya ang naiisip simula pa nung kahapon, Ayy! nababaliw na nga yata ako.

"Good morning St. Martin University!handa ka na bang harapin ang mga ingay ngayon? handa mo na bang harapin ang mga estudyanteng saksakan ng tigas ng ulo? handa mo na bang harapin ang bagong pag asa? bagong buhay? at bagong hamon sayo ng mga teachers, students, at kung anu ano pa.Kung handa ka na, ako rin handa na,tara? sabay nating harapin ang bagong ngayon."

"Hahaha!!nababaliw na ata kinakausap ang sarili hahaha!."

"Hoy ikaw na malandi kang babae ka manahimik ka dyan, nangingialam ka ng may buhay ng may buhay, bakit ba ang hilig mong mangialam ng may sariling buhay ha? kulang ka ba sa pansin? kung kulang ka sa pansin aba! mali ka ng pinangialaman ng buhay dahil ngayon badtrip ako. Kaya kung ayaw mong masapok, umalis ka sa harapan ko."oo lumalaban ako! aba hindi ako yung ibang mga matatalino dyan na nagpapaapi lang noh? Sa lahat ng iba ako ang kakaiba hahaha ang gulo diba?

"Ayy! sorry po! pasensya na yah hindi ko naman po sinasadya na guluhin kayo eh. Gusto ko lang pong malaman nyo na sana wag nyong kinakausap ang sarili nyo nagmumukha po kasi kayong baliw ehh sayang! ang ganda nyo pa naman po. Sige aalis na po ako, pasensya na po."

"Tse!plastik ka! kanina lang inaaway mo ako ngayon bati na tayo, pero infairness nagsabi ka ng totoo, sinabi mong maganda ako. Sige na umalis ka na sa harapan ko! naiinis ako sayo baka, magulpi lang kita, hindi mo pa ako masyadong kilala amazona ata ako, kayang kaya kitang sapukin sa harap ng maraming tao."

"So-sorry po, hi-hindi na po mauulit, pa-pasensya na po ta-talaga."

Ngayon nalagpasan ko na ang bagong hamon ni Lord sakin, naging mas matapang na ako kaysa dati, hindi na ako yung babaeng palaging umiiyak dahil inaapi, hindi na ako yung dating babaeng tumatakbo papunta sa CR ng school namin. Wala ng babeng ganon na nagaaral sa St.Martin University, ang babeng yon ay matagal ng nag bago.Dahil tinulungan nya yung sarili, ngayon mas matapang na ako at mas malakas. Kayang kaya ko ng talunin at kalabanin ang dating umapi sakin. THE NEW HOPE IS COMING.

Dear Lord,
Thank you po dahil binigyan nyo na naman po ako ng bagong pag asa muli nyo na naman po akong pinalakas at pinatapang. Alam ko pong andyan lang po kayo lagi para tulungan at proteksyonan ako.Pasensya na po kung nakipagaway ako ngayon.