Murder at the Mandeline's

Κεφάλαιο 23: «Τι είναι αυτό;»

Γαβριέλα

Μετά την πραγματικά χρήσιμη συζήτηση μου με την κυρία Μαριάννα, η οποία προτιμά το σκέτο Μαριάννα όπως πολλές φορές μου είπε, με οδήγησε σε ένα δωμάτιο με λευκούς τοίχους και ένα μεταλλικό μαύρο διπλό κρεβάτι. Η διακόσμηση λιτή με μερικούς πίνακες του ίδιου στυλ να στολίζουν τους άδειους τοίχους. Μία λευκή ντουλάπα στη μία πλευρά και στην άλλη μία πόρτα, η οποία μου φανέρωσε ένα μικρό μπάνιο. Η Μαριάννα μου είπε ότι είναι ένα από τα πολλά άδεια δωμάτια του σπιτιού. Μάλιστα, το δωμάτιο αυτό βρίσκεται στο δεύτερο όροφο ακριβώς απέναντι από το δωμάτιο του Περικλή, το οποίο παρά την επιμονή της να το ξεναγήσω, δεν τόλμησα να ανοίξω ούτε την πόρτα. Ευτυχώς, η κούραση στα μάτια μου ήταν περισσότερο από εμφανής και με άφησε ελεύθερη να πάω να ξεκουραστώ. Αναρωτιέμαι αν θα είναι αυτό το δωμάτιο μου, όταν μετακομίσω εδώ. Ελπίζω πως ναι, γιατί δεν θα το αντέξω να κοιμάμαι στο ίδιο κρεβάτι μαζί του.

Μία βουβή φασαρία ακούγεται από το διάδρομο και βήματα να χτυπούν στη σκάλα. Ανασηκώνομαι και ακουμπάω την πλάτη μου στο σιδερένιο κεφαλάρι. Μαζεύω την κουβέρτα γύρω μου λες και θα με προστατεύσει για παν ενδεχόμενο. Η φασαρία πλησιάζει σε σημείο που μπορώ να διακρίνω τις φωνές και το διάλογο μεταξύ των δύο ατόμων. Ο Περικλής και η Μαριάννα.

«Άφησε την κοπέλα να κοιμηθεί λίγο ακόμα! Έτσι συμπεριφέρεσαι στη γυναίκα που αγαπάς;» τον ρωτάει με υψωμένη τη φωνή και η ανάσα μου κόβεται. Με αγαπάει; Όχι! Αυτό είναι αρρωστημένο! Δεν με αγαπάει. Είναι απλώς ένας θύτης που έχει πάθει εμμονή με το θύμα του.

«Μαριάννα ξέρεις πόσο σε αγαπάω και σε εκτιμώ, γι'αυτό κάνε στην άκρη. Είπα ότι θέλω να της μιλήσω. Μην με εκνευρίζεις!» της φωνάζει και τελικά η πόρτα ανοίγει απότομα. Πετάγομαι, με αποτέλεσμα να μου ξεφύγει ένα επιφώνημα έκπληξης.

«Και σου το είπα! Θα την τρομάξεις!» του λέει και τον χτυπάει στην πλάτη με δύναμη. Εκείνος ξαφνιάζεται και την κοιτάζει θυμωμένα.

«Εντάξει είμαι!» επεμβαίνω αμέσως μη θέλοντας να τους κάνω να τσακωθούν εξαιτίας μου. Από ότι φαίνεται η Μαριάννα είναι η μόνη γυναίκα που μπορεί να ελέγξει τον Περικλή. Τουλάχιστον προσπαθεί έστω. «Επίσης, η Μαριάννα τα ξέρει όλα. Της τα είπα εγώ.» συμπληρώνω με σοβαρό τόνο και η Μαριάννα, η οποία στέκεται πίσω από τον Περικλή κοιτάζοντας με από το πλάι ξαφνιασμένη. Ανασηκώνω τους ώμους μου σε ένδειξη ότι έπρεπε να το ξέρει ο Περικλής ότι όλοι εδώ μέσα πρέπει να είμαστε άνετοι.