Yeniden (STYDİA)

15|YENİDEN

İyi okumalar..

Flashback devam

Lydia

Ciğerlerimdeki hatrı sayılır olan yanma hissiyle gözlerimi yavaşça araladım. Sersem gibiydim. Farklı bir oda da olduğumu anlayınca etrafı süzdüm yavaşça. Bir hastahane odasındaydım.

Ben etrafı süzerken içeri Scott girdi. Ve yanım oturdu. Burnu kızarmıştı. Ağlamıştı. Sevdiklerimi ağlattığım için bir daha kızdım kendime. Sevdiklerimi dediğim anda dün gece yaşanadığım anılar düştü zihnime. Ve yavaş yavaş dağılmaya başladım. Nefes alış verişim hızlandı. Gözlerim anında görüşümü bulanıklaştırdı.

Scotr hqtırladığımı anlamış olmalı ki beni sakinleştirmek için " Lydia, sakin ol. Tamam mı? Hızlı nefes alıp vermen hiç sağlıklı değil. Ne olursun sakin ol." dedi. Elini tutup kalbime götürdüm. Sonra ise" Sen hiç merak etme. Kalbimin acısı diğer organlarımın acısını unutturmaya yetiyor. " dedim acıyla.

Sonra elmi elinin üstünden çekip elini geri çekmesine izin verdim. Sonra ise yavaşça akmalarına izin verdim kalp kırıklarımın gözlerimden. O sıra da odaya doktor girdi ve bir kaç kontrol yaptıktan sonra bana" Nasıl hissediyorsun? " diye sordu. Galiba bir tek bu konu da yalan söyledim hayatımda. Zaten herkes bir kere söylemiştir bu yalanı. Kafamı yavaşça Scott'a döndürdüğüm sırada sol gözümden düşen yaşı durduramamıştım. Çok ta durduramamıştım denilemez aslında. Çaba bile göstermemiştim desek yeridir. Hala Scott'a bakarken kafamı benim bile zor anlayacağım bir biçimde hızlıca salladım ve " İYİYİM" yalanını söyledim. Bir kez daha.

*****

Scott odadan çıkmıştı ve beni de normal odaya almışlardı. Transa geçmiş gibi tavana bakıyordum. Yan komidinde duran telefonumu alıp aramalara baktım. 4 tane tek vardı ve dördü de Stiles'tan değildi. Zqten ondan değilse diğerlerinin pekte bir önemi yoktu. Olmazdı. Olamazdı. Söyledikleri hala aklımdaydı. Yenilir yutulur şeyler değildi söyledikleri. Boğazımda kalan yumruydu o, benim için. Yutkunamadığım.

*****

2 Hafta Sonra..

Sonunda kurtulmuştum şu hastahaneden. Kaçırdığım 2 sınavım vardı. Bir basitti. Matematik. Ona 2 saat çalışsam yeterdi. Sonra ise İleri Seviye Fizik sınavım vardı. Üç buçuk saat çalışsam yeterdi. Saate baktım sabah saat 11.47 'ydi. Ve ben altıma bir siyah muz çorap üstüne siyah deri kısa ama dar olmayan bir etek, üstüne ise gri, uzun kollu, sağ üstünde uzaylı resmi işlenen bir sweatshirt giymiştim. Ardından siyah deri diz kapağımın üstünde bir bot ve siyah deri ceketimle tamamladım. Saçımı bir kısmını açık bırakıp bir kısmını topladım. Koluma ise siyah ip ve deri olan bileklikler ve Stiles'ın annesinin kolyesini takıp çıktım. Allison bana siyah, küçük, deri olan sırt çantamı getirip içine telefon ev ve araba anahtarı ve rimel ve parlatıcı falan koymuştu.

Makyajımı da yaptıktan sonra çıktım. Gözlerim kıpkırmızı ve donuk bir ifadem vardı. Neden ya neden? Gülüşlerimin ne suçu vardı da aldın onları benden? Neyin bedeli bu? Kırık olan kalbimin tek tarmircisi olan adama ihtiyacım var. Beni kırıp döken adama, ihtiyacım var. Çok çaresizim. Yangın yeriyim, ama saklamaya çalışıyorum donukluğumla ama bu yangının dışarı elbet bir gün vuracağını biliyordum. Sadece yangından beni kurtaracak olan kişinin biraz çabuk gelmesi gerek.

Kafamın seslerinden kurtulmak için başımı ikiyana salladım. Allisonla bahçede hastahanenin duvarına yaslanmış bir şekilde Scott'ın çıkış işlemlerini yapmasını bekliyorduk. Kısa bir süre sonra Scott geldi ve arabaya binerek gittik.