trust (dutch/fanfiction)

elf

Nadat ik heb gedoucht en aangekleed ben loop ik naar beneden. Met mijn gedachten nog steeds bij Justin. Zou hij het hebben gedaan? Ik denk het niet, hij is veel te lief. En hij weet hoeveel ik om mijn vader geef. Maar aan de andere kant kan het wel. Hij heeft wel eens een winkel overvallen of dingen gestolen. Ook mijn hart. Dat maakt alles een stuk in gewikkelder. Als hij het is zal dat niet alleen mijn hart breken, maar mijn alles. Hij weet altijd hoe ik kan ontspannen. Hij kan het gewoon niet zijn, dat mag niet.

"David heeft net gebeld", verteld Zayn als ik de woonkamer in kom lopen. "Oh, waarom?" vraag ik en ga naast Liam en Louis op de bank zitten. "Hij komt hij is morgen rond 4 uur bij je thuis, dan kun je de komende week bij hem logeren." "Morgen halen Liam en ik je spullen op, dus als je een lijstje maakt zou dat fijn zijn", vermengt Louis zich met het gesprek. "Mag ik dan pen en papier?" Zayn knikt en loopt naar de keuken. 

"Waar zijn Harry en Niall eigenlijk?" vraag ik. "Ze zijn naar de sportschool", antwoord Liam. Ik knik en Zayn komt binnen met pen en papier. "Alstublieft," zegt hij en geeft het aan me. Ik ga op mijn knieën voor het salontafeltje zitten en schrijf mn spullen op.

"Alsjeblieft," zeg ik als ik het briefje aan Liam geef. "Ik heb er ook bij gezet waar het ligt." Liam neemt het papiertje aan en ik geef de pen terug aan Zayn, die weer in de keuken verdwijnt. 

"Dankje, dat ik hier mag blijven," zeg ik als Zayn terug is. "Geen dank", zegt Louis. "Je bent altijd welkom", vult Zayn, Louis aan. "Dankje," zeg ik en geef ze een knuffel. Ze kennen me amper en ik blijf bij ze slapen, niet dat ik nog nooit bij onbekende jongens heb geslapen, zo vaak. Maar hier is het anders, hun zijn anders. Ze zijn niet dronken en willen geen seks. Ze willen me beschermen ,tegen het kwaad. Het kwaad waarvan ze niet weten dat die bestaat. Alleen David, Justin en ik. Justin. Hij blijft in mijn gedachten komen, hoe hard ik hem ook probeer te vergeten. Niet aan denken, hij is het niet Christa! Op de tv letten, Chris! Spreek ik mezelf streng toe. Het lukt niet, mischien helpt een sigaret. Fack, die liggen natuurlijk ook nog thuis.

"Zayn, heb je iets te roken voor me?" vraag ik zo lief mogelijk. "Ja, wacht even", antwoord hij, hij rent naar de keuken en komt terug met een pakje sigaretten en een aansteker. "Hier," hij houd het pakje voor me en ik pak er een uit, net zoals hij. Hij steekt zijne aan en geeft me de aansteker. Ik druk de knopje in en een vlammetje komt eruit. Met de sigaret tussen mijn lippen geklemd, hou ik de aansteker er bij. De rook vult mijn longen als ik in adem. Ik hoor een deur klappen en zonder dat ik het door heb spring ik op van schrik. "Rustig maar, Chris. Het zijn Niall en Harry maar," zegt Liam en legt zijn hand op mijn schouder. "Sorry, ikke euh.." "Het is al goed," zegt Liam gerustellend.

Ik kijk gespannen naar de deur, hoe de klink naar benden gaat en, zoals Liam al zei, Niall en Harry binnen komen. Ze begroeten ons en komen bij ons zitten. We kijken naar een of andere domme reality show.Ik moet toegeven, soms, heel soms is het niet stom. Als het elf uur is gaat Liam naar bed gevolgd door mij en Niall.

Niall opent de deur van zijn kamer en laat me naar binnen. Ik ga in zijn bed liggen en Niall verdwijnt in de badkamer, om zijn tanden te poetsen. Als hij dat heeft gedaan komt hij terug, in zijn boxer. Ik heb Niall vaak in alleen een boxer gezien, zo vaak dat ik het niet meer kan tellen. 

Hij komt naast me liggen en klapt in zijn handen waardoor het ligt uit gaat. "Ben je boos?" fluister ik naar Niall. "Nee." Ik voel dat hij zich om draait, zodat hij naar me kan kijken. "Ik was nooit boos, ik was..nou..ik mis Christa." Hij mist Christa? Ik mis haar niet. Ik kan niet eens meer herinneren over wie hij het heeft. Ik draai me om, zodat ik in zijn mooie blauwe ogen kan kijken,de ogen die de kamer verlichten. De ogen die jaren lang, mij verlichtte.

"Sorry, Ni. Ik denk dat ik ben opgegroeid." Hij slaat zn ogen dicht. "Voor mij blijf je altijd Christa, hoe je ook doet en met wie je ook omgaat. Maar laat dit please de eerste en laatste keer zijn dat we elkaar negeren." Ik knik instemmend. "Ik heb je gemist, Nialler," zeg ik en geef een kus op zijn wang. "Ik jou ook. Heb je honger?" Ik begin te lachen, hij begint altijd over eten. "Een beetje, jij?" "Wat een domme vraag! Tuurlijk heb ik zin in eten." Ik moet nu nog harder lachen. Hij staat op uit bed en ik zie zijn gespierde lichaam. Hij loopt naar zijn kast en opent een laatje die vol met eten ligt. "Leer je dan nooit dat je dat niet mee moet nemen naar boven? Je kruimelt alles over je grond." Niall grinnikt."Dan ga ik stofzuigen, alles voor eten." Ik begin weer te lachen. Hij loopt terug naar bed, met een zak chips, ofcourse. 

Samen praten we over van alles, tot mijn iPhone trilt. Ik pak mijn Phone van het nachtkastje en zie dat Justin nog een berichtje heeft gestuurd.

Hey babe, wrm negeer je me x Justin

"Je gaat toch niet antwoorden,hea?" ik hoor de afschuw in Nialls stem. "Niall," ik ga rechtop zitten en Niall volgt mijn voorbeeld. Ik pak zijn zachte, warme handen vast en ik denk dat ik bloos, godzijdank is het donker. "Kan ik je iets vertellen?" "Ja, altijd." Ik voel hoe ongemakkelijk dit is. 

"Ik denk dat ik verliefd ben, op Justin", floep ik eruit. Het voelt goed om het tegen iemand te zeggen. "Justin?" "Ja, Justin. We zoenden en ik weet niet. Ik voelde..uhm.. hij is zo anders dan andere jongens." "Christa, ik denk niet dat verliefd zijn op hem een goed idee is. Hij is slecht voor je." Nialls sprankelende ogen, sprankelen minder. 

"Stop met zeggen dat hij slecht is. Hij laat me goed voelen, hij is er als ik hem nodig heb." "Hij of zijn drugs?" roept Niall. "Waarom doe je nou zo! Je zou blij voor me moeten zijn, Niall!" Hij doet zijn ogen weer voor even dicht en daarna weer open. "Sorry, ik wil je niet kwijt als beste vriendin, als zusje." "Ik jou ook niet." Ik druk zijn warme lichaam tegen mijne aan. "Je raakt me niet kwijt, dat beloof ik." "Ik hou van je, zusje." "Ik hou ook van jou, grote broer," glimlach ik en ga weer liggen.

hey, kan je praten morgen x Christa

Tuurlijk, what's wrong babydoll? x

Vertel ik morgen, kan je me morgen om 12 uur ophalen op school? x

Morgen moet ik tot 3 uur, maar dat maakt me niet uit. Ik heb wel vaker gespijbeld, ze hebben nooit mama gebeld. 

Okey tot morgen x

"Ga je het hem vertellen?" vraagt Niall. Hij heeft dus mee gekeken op mijn phone. "Ik weet niet, laten we eerst slapen." Hij draait zich om en mompelt iets wat op slaaplekker lijkt. 

Ik draai me ook om en probeer te slapen, maar Justin komt steeds terug in mijn hoofd

~~~~~~~~~~~~~~~~

"Christa, kom eens hier," Justin zit op zijn bank en klopt naast hem. Ik doe wat hij zegt en hij zoent me. Ik zoen terug. "Christa, ik denk dat ik van je hou." Mijn hart smelt. "Ik ook van jou," zeg ik en druk mijn lippen op zijne. Een tijdje zijn mijn lippen met zijne versmolten. .

"Justin?" Hij kijkt naar me met zijn blauwe ogen. "Wat is er?" "Zijn we nu samen?" "Als jij dat wil?" Ik knik heftig. "Dan zijn we samen", zegt hij en kust me weer. Zijn handen gaan over mijn hele lichaam.

"Christa?" Ik kijk op en zie dat Niall in de deur opening staat. 

"Wat doe je?" "Ik en Justin zijn samen," zeg ik trots.

"Dat kan niet," zegt hij. "En waarom niet?" "Omdat hij de moordenaar is!"

Ik kijk naar Justin en sta dan op, weg van hem.

"Dat geloof je toch niet?" vraagt Justin.

Ik schud van nee.

"Fout gedacht, babydoll." Justin staat op en duwt me tegen de muur. Zijn adem van wiskey vult mijn neus. Niall staat nog steeds in de deuropening.

"Justin, ga weg." zeg ik kalm.

"Nee", zegt hij en drukt zijn lippen op mijne. Hoe hard ik hem probeer weg te duwen, het lukt niet. 

Niall komt naar ons toe. Justin ziet het en pakt zijn pistool.

Zonder waarschuwing schiet hij door het hart van Niall. 

Tranen lopen over mijn wangen en ik schreeuw het uit.

Heej

Ik zat te denken aan eencast. Wat zou een leuke cast zijn? Ik denk dat Lily Collins als Christa. Maar dan wel de Blonde Lily. Wat dnken jullie? x Roos