SINIRDA

SANA YEME DEDİM !!!

*Parantez içindekiler Zoey'e ait.

Selam ordaki.

Evet biliyorum yazmayalı çok uzun zaman oldu. Ama sizin de bildiğiniz üzere  üniversiteye alışmakta oldukça zorlanıyorum, üstüne bir de bölüm yazmakla uğraşacak gücüm yoktu... Aslında hala yok. Ama yazıcam. Çünkü bu omuzlarımda taşıdığım oldukça ağır bi yük.

Yazmak zorundayım.
Benim gibiler için.
Sesimizi duyurmak için.
"Biz de varız ! Biz de buradayız !" demek için...
Birilerini daha bizden haberdar etmek için...

Pekala, şimdi yazacağım şeyi ben de daha yeni yeni farketmeye, daha doğrusu daha yeni yeni kabullenmeye başladım.

Şey...

Yemek yemekle ilgili sorunlarım var. ("Yok öyle bir şey. Sadece fazla yemekten kaçınıyorsun o kadar.")

Evet var. ("Hayır yok.")

Evet Zoey var.
Biz kabul etsekte etmesekte var.

Yemek yiyemiyorum... ( "Daha ne kadar yiyeceksin gerizekalı !")

Son 1 ayda 2 kilo almışım... ( "E işte ondan yeme diyorum ben sana.")

Şimdi diyeceksiniz ki " Eee ne var sanki ? Herkes bazen 1-2 kilo alır. Çok da şaapmamak lazım." Ben çok "şaapıyorum" işte... Hala bunu kendime itiraf etmekte zorlanıyorum. Ama evet, yemek yeme konusunda ciddi ciddi anormal davranıyorum...

Mantıken biliyorum ki yersem ne dünyanın sonu ne de benim...

Aslında biliyorum ki zaten 44 kilo olmak sağlıklı değildi.
Biliyorum ki 2 kilo aldım diye sağlığım bozulmadı, obez olmadım.
Biliyorum ki boyuma göre hala zayıfım.
Biliyorum ki hala şişman değilim.
Biliyorum aslında, yemek yiyebilirim.
Biliyorum evet, yemek yemeyi kendime yasaklayacak kadar kilo almadım.
Şişman değilim.
Obez hiç değilim.
Biliyorum evet, ama bilmek benim için bir şeyi değiştirmiyor maalesef...

("Şişman mı değilsin ? Öylesin seni salak ! Hayvan gibi yemek yedin bu ay boyunca ! İğrenç oldun ! Şu göbeğinin haline bak ! Eskiden dümdüz bile değildi, içine çökmüş olurdu ! Şimdi ise dışarı doğru taşmış ! İğrenç oldun ! Eskiden açken karnın içine çökerdi be ! Ya şimdi ?? Açken bile göbekli duruyorsun ! Seni iğrenç obur. Kes artık yemeyi !  Böyle gidersen obez olacaksın ! Duydun mu beni ?! OBEZ OLACAKSIN OBEZ !!")

AMA ÇOK ACIKTIM... 😔😔

ÇOK AÇIM...

GERÇEKTEN ÇOK AÇIM...

Bugün sadece kahvaltı ettim...
Öğlen veya akşam yemeği yemedim...

En son yatmama 2 saat kala dayanamayıp kendime yarım kase şekerli yoğurt yaptım...

Ve tadı öyle güzeldi ki... 😔😔

Ya o kadar güzeldi ki...

Çok güzeldi ya...

Çok güzeldi yemin ederim...

Şuan hala çok açım...

Ama yiyemiyorum. Olmuyor...

Ne zaman yesem suçlu hissediyorum...

Ne zaman yesem hemen ertesi günü kendimi cezalandırıyorum ve o gün neredeyse hiçbir şey yemiyorum...

Ve bugün de cezalıydım...
Çünkü dün yemekhanede tabağımı sonuna kadar bitirdim. Çok yedim dün... Allah kahretmesin... Çok yedim dün. Keşke o kadar yemeseydim...
Keşke ya...
Keşke.

Ve bugün de salak gibi yatmama 2 saat kala yemek yediğim için -ki yoğurt yemek sayılırsa- yarın da cezalı olacağım...

Yarın da sadece kahvaltı hakkım var.
Hepsi bu. (" Daha ne istiyosun gerizekalı ! Bu iğrenç göbekle bile hala yemek düşünüyorsun ya !! APTAL !!")

Evet, hala yemek düşünüyorum...
Çünkü açım.

Çok açım hem de öyle böyle değil.

Ama yapamıyorum...
Yiyemiyorum...

Yersem kendime kızıp yarında cezalı olacağım ve bunu her yapmamda ceza alıp sonsuz bi döngüde sıkışıp kalacağım...

Yemedikçe acıkacak ve en sonunda bi anda yemeğe saldıracak sonra ceza olarak yine aç kalacak ve sonra yine dayanamayıp yemeğe saldıracak ve sonra yine ceza alıp yine aç kalacağım ve bu böyle sürüp gidecek...

Biliyorum 2 kilo önemli değil ama bu zaten  hep böyle değil midir ?
Hep " bi kereden bir şey olmaz. " tarzı düşüncelerle başlamaz mı bütün bu kontrol kaybı ? Kimse birden 10 kilo almıyor ki zaten. Hep 1-2 kilo ile başlar ve sonra bi bakarsın 10 kilo almışsın... İşte ben bundan korkuyorum... Kontrolümü bir kere kaybedersem bir daha asla onu sağlayamamaktan korkuyorum...

Evet biliyorum. Konu çok daha derin.
Üzerine düşününce farkettim ki, fazla yemekten kormak değil bu...
"Ya kontrolümü kaybedersem ? Ya KONTROL EDEBİLDİĞİM TEK ŞEYDE DE KONTROLÜMÜ KAYBEDERSEM ?" korkusu aslında bu...

Bi insan kilosunu bile kontrol edemiyorsa neyi kontrol edebilir ki ?

Kendi yedikleri üzerinde bile yanlış kararlar verip kilo alıyorsa, hangi konuda doğru karar verebilir ?

Sorunun temeli bu aslında ama...
Yinede yemek yiyemiyorum işte.

Bu durum ne kadar sürer bilmiyorum...

Mutlu olduğum bi gün normale dönerim büyük ihtimalle ama...
Ne zaman gerçekten mutlu olurum hiçbir fikrim yok...

Özgürce yemek yiyebilmenin tadını çıkarın.

Bunun değerini bilin...

Yemek yiyebilmek...
Özgürce...

İşte bu çok güzel bir şey...

Benim yerime de yiyin olur mu ?
Afiyet olsun.😔

Geçmişten geleceğe selamlar.

(Her oy= yazara bi lokma ekmek ! Hiivgducg
Dalga geçiyorum ya. Çok da şaapmayın.)