Ömrümü Kısaltan KRİZLERİM

443 130 36
                                    

Anlatmam gereken ve sürekli olarak yaşadığım bi şey var : "KRİZ".

Peki nedir bu "kriz" adını verdiğim durum ??

İnsan benim gibi 3 manyak kafa bozan hastalıkla mücadele etmeye çalışırken, tabiki de normal insanların yaşamadığı şeyler de yaşamaya başlıyor. İşte "kriz" de bunlardan sadece biri.

Şimdi size bir kriz sürecinde olan bitenleri tüm içtenliğimle anlatacağım.

Sıradan sayılabilecek bir güne uyandım. Sıradan bi şekilde kahvaltı ettim. Televizyonda sıradan şeyler izledim. Sonra sıradan bi "günaydın" mesajı telefonumu elime almama sebep oldu. Ve sıradan bir konuşma yaparken sıradan birisiyle, bu şahsiyetle bir tartışmaya başladık. Nasıl oldu anlamadım...Tartışma sebebi ise küçük bir şeydi, sıradan bir şey. Ama tartışma sırasında onun söylediği şeylerin bendeki etkisi ise ÇOK BÜYÜKTÜ.
Her tartışmada olduğu gibi bu tartışma da çok geçmeden ellerimin titremeye başlamasına, soğuk soğuk terlememe ve kalp atışlarımı duymama sebep oldu...

İkimizde kötü şeyler yazdık. Ardından "peki" lerle sona erdi tartışma...

O, yarım saat - 1 saat sonra unuttu gitti tartışmamızı ve hayatına kaldığı yerden devam etti.

Ben mi ?

Bense koşarak banyoya gidip kendimi oraya kilitledim. Ellerim titrerken, soğuk soğuk terlerken, kalp atışlarımı duyarken ve bacaklarıma kramp girmiş bir vaziyette hıçkıra hıçkıra ağladım... Yarım saat, 1 saat, 2 saat, 3 saat... Hatta bazen 4 saat sürer bu süreç... Karşı taraf hayatına devam ederken benimki felç olur...
Ve bu süreç esnasında aklımdan herkesle ve her şeyle ilgili çok kötü şeyler geçer... Bütün sorunlarım - hem geçmişte olmuş hem de gelecekte de olabilecek tüm kötü şeyler- aklımda dolaşmaya başlar. Düşündükçe daha da fazla korkmaya başlarım. Mantığımı neredeyse tamamen yitirir, normalde hiç düşünmediğim şekilde düşünürüm böyle zamanlarda... Ellerim titrediği için telefonla birini aramak bile çok zor olur bu haldeyken... Zaten arayıp yardım istemeye çalışırken de doğru düzgün konuşamam panikten...

Bazen kendi kendime sakinleşmeyi beklerim... Ama tam sakinleştim sanarken tekrar şiddetlenir krizim...

Ben bu kadar şeyle nasıl mücadele edeceğim ? Ya işler daha da kötüye giderse ? Ya tartıştığım kişi şuandan itibaren artık beni hiç sevmiyorsa ? Ya şimdiye kadar tartıştığım herkes şuan benden nefret ediyorsa ? Bi daha ne zaman konuşuruz onunla ? Özür diler mi benden ? Ben de dilemeli miyim ? Ya bi daha hiç konuşmazsak ? Ya biterse onunla bütün ilişkimiz ? Ya geçen her saniye bizi daha da uzaklaştırıyorsa ? Ya beni artık hayatında istemiyorsa ? Ya kimse beni hayatında istemiyorsa? Ya benim varlığım gereksizse ? Ya ben bi hiçsem ? Ya ben yoksam ? Ya ben yaşamayı hakketmiyorsam ? ...

İntihar etsem peki ? Ne gereğim var ki zaten ? Ben ölsem dünyadan hiçbir şey eksilmez ki. Zaten herkes en fazla 2-3 gün sahte bir yas tutar ve sonra sanki ben " hiç varolmamışım" gibi hayatlarına devam ederler... Ve ölümüm bile unutulduğunda, zaten "hiç varolmamışım" gibi sıyrılırım bu dünyadan tamamen...

Ben ölmeliyim.
Ben kendimi öldürmeliyim.
Ben pencereden aşağı atlamalıyım.
Ben kollarımı boydan boya kesmeliyim.
Ben evdeki bütün ilaçları tek seferde yutmalıyım.
Ben kendimi asmalıyım.

Ben.

Ben.

Ben...

Ben ölmeliyim...

İşte bütün bu iç diyaloglarım, sırf birkaç saat önce yaşadığım o "sıradan" veya "önemsiz" gözüken o tartışmadan sonra gerçekleşti...

Karşı taraf hayatına kaldığı yerden devam ederken... Ben intiharın eşiğine gelmiş bi halde kriz geçirdim saatlerce...

O neredeyse tamamen unutucak bugün yaşananları...

Bense kötü şeyleri hiç unutamıyorum...

Ve bu yaşadığım her tartışma da oluyor...

Ufak tefek tartışmalar bile beni bu hale getiriyor...

Yaşadığım kötü olan ne varsa üst üste yığılıp bi sonraki krizimin "onlarca" nedeninden sadece biri oluyor...

Ve ben geçirdiğim her krizde, ölüme bi adım daha yaklaşıyorum.

İşte bu kitabı bunun için yazacağım..
Birgün daha fazla kendimi tutamayıp canıma kıyarsam eğer, ardımda ufakta olsa bir şeyler bırakabilmiş olmak için...

Ardımda "iyi bir şeyler" bırakabilmek için...

Bu kitabı bütün bkb, bipolar ve anksiyete hastalarına ithaf ediyorum.

Oy verirseniz eğer daha çok insana ulaşmamı kolaylaştırırsınız.

Geçmişten geleceğe selamlar.

SINIRDAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin