Կարող ես սիրել ինձ?

*** Գլուխ 12 ***

-Մոլլի հեռացիր ,- աչքերս բացելուն պես ետ դարձրեցի շնիկին :

-Դենի՞ ,- սենյակ մտավ Սեմը ,- արթնացա՞ր արդեն :

Ես նստեցի անկողնում : Քնաթաթախ նայեցի Սեմին :

-Շատ եմ քնե՞լ,-  ասացի՝ մի աչքով վերնաշապիկս փնտրելով:

Սեմը նստեց իմ անկողնու վրա , Մոլլիի կողքին:

-Ժամը տասնմեկն է ,- ասաց նա:

-Լավ է , որ այսօր աշխատանքի չեմ :

-Տանն ես լինելու՞:

-Չգիտեմ , կուզեի բակ իջնել , մի փոքր թարմանալ : 

-Դենի , ես ֆիլմ դիտելու եմ հրավիրված:

-Հիմա ես գնալու՞:

Արդեն հագնված միասին հյուրասենյակ գնացինք:

-Այո ,-  պատասխանեց Սեմը ,-  արդեն դուրս եմ գալիս:

-Նախաճաշել ե՞ս:

-Իհարկե , քո թեյն էլ կարող ես տաքացնել ու խմել , քեզ էլ եմ պատրաստել ,- ասաց նա և մատնացույց արեց խոհանոցի թեյի բաժակը :

-Դե քեզ բարի ժամանց ,- ժպտացի ու ձեռքով արեցի Սեմին : 

Սեմը հյուրասենյակի սեղանի վրայից վերցրեց իր հեռախոսը , դեռ դռանը չհասած շրջվեց.

-Եթե այգի գնաս Մոլլիին էլ կտանես քեզ հետ :

-Անպայման , -  այս խոսքի ժամանակ արդեն Սեմը դուրս էր եկել :

Ես տաքացրեցի նրա պատրաստած թեյը : Արագ նախաճաշեցի : Նախաճաշի ժամանակ հիշեցի երեկվա հավաքույթն ու Բրեդի համբույրը : Խելագարվել կարելի է : Որոշեցի շուտ դուրս գնալ Մոլլիի հետ , հակառակ դեպքում ամեն րոպե Բրեդի հայրը ինձ կցանկանա տեսնել : Մոլլիին գրեցի , իջա այգի : Մոտ կես ժամ քայլեցինք : Նստարանին մի փոքր աղջիկ էլ կար իր շնիկի հետ : Երկու շնիկներն իրար տեսնելուն պես հարձակվեցին միմյանց վրա : Հազիվ ետ քաշեցի Մոլլիին : Մտածեցի պաղպաղակ գնել : Գումարը տալու ժամանակ տեսա , որ շնիկն անհետացել է : Այդպես էլ պաղպաղակըը չգնեցի , սկսեցի այգով մեկ շնիկին փնտրել : Ողջ զբոսայգին տակնուվրա արեցի , բայց նա չկար: Սեմը եթե իմանա , անպայման կբարկանա: Ուրիշ տարբերակ չունեի և զանգեցի Բրեդին : 

-Բրեդ դու տանն ե՞ս,- անմիջապես ասացի ես՝ առանց բարևելու:

-Դենի՞ , դու՞ ես զանգել ,- լսվեց նրա ձայնը :

Հաստատ եթե օգնության կարիք չլիներ չէի զանգի :

- Ես եմ զանգել , տանն ե՞ս,- նորից կրկնեցի հարցս:

-Այո, սիրելի ընկերուհի :

-Շտապ պետք է օգես :

-Ի՞նչ է պատահել :