-Ի՞նչ ես կարծում , ո՞ր գույնն է հարմար ,- հարցրեց մայրիկը:
-Կարծում եմ մուգ կապույտն ավելի գեղեցիկ է ,- պատասխանեցի ես :
-Իսկ սև՞ը:
-Սևն էլ է լավը , բայց մյուս զգեստով հիասքանչ ես մայրիկ :
- Լավ , սիրելիս , կապույտը կգնեմ:
Գնումներից հետո վերադարձանք տուն: Մայրիկը պառկեց բազմոցին , որ մի փոքր հանգստանա:
Զանգահեցի Սեմին:
-Տանն ե՞ս,- հարցրեցի ես :
-Այո , ի՞նչ կա որ :
-Կգա՞ս , խոսելու բան կա:
-Հիմա կգամ :
Երբ Սեմը ներս մտավ նրան հասկացրեցի որ մայրիկը քնած է և նա արագ իմ սենյակ եկավ :
-Դե նստիր ,- ասացի ես:
-Սկսիր Դենի :
-Բրեդին է վերաբերում:
-Ախ հա,- բացականչեց Սեմը , սկսեց կամաց ծիծաղել:
-Ասա նրան ինձ էլ չգրի ,- հուսահատ տոնով ասացի ես ,- և ոչ էլ զանգի :
-Գի՞տես ինչ:
-Ի՞նչ :
-Նա հավանում է քեզ:
Սա էր մնում պակաս:
-Լավ էլի :
-Դենի , ես լուրջ եմ ասում :
-Փաստորեն դու էիր նրան իմ նոր հեռաոսահամարը տվե՞լ :
-Դե, այո, վերջ ի վերջո նա իմ եղբայրն է :
-Ես հասկանում եմ քեզ , բայց հիմա ինչ-որ հարաբերությունների ժամանակ չէ:
-Լավ ես կզրուցեմ նրա հետ :
Մենք հյուրասենյակ եկանք երբ մայրիկն արդեն արթնացել էր :
-Դենի ես դուրս եմ գալիս :
Մայրիկը գնաց , ես ու Սեմն էլ սուրճ խմեցինք միասին :
-Դենի՞, դուռն են թակում ,- գոչեց Սեմը :
-Հիմա կբացեմ :
Մի երիտասարդ էր .
-Դենին դու՞ք եք,- հարցրեց նա ինձ ժպտալով:
-Այո , ես եմ :
-Այս ծաղկեփունջը ձեզ են ուղարկել :
-Շնորհակալություն :
Կարմիր ու սպիտակ վարդերի փունջ էր :
-Ինչ գեղեցիկ է ,- մոտեցավ Սեմը ու իմ ձեռքից վերցրեց ծաղիկները :
Այդ պահին մի թուղթ ընկավ հատակին :
-Տեսնես ո՞վ է :
Բացեցի թուղթը :<<Քո սիրելի Բրեդից>>:
KAMU SEDANG MEMBACA
Կարող ես սիրել ինձ?
Romansa-Արի գնում ենք,- ասաց Բրեդն ու ամուր բռնեց ձեռքս: -Որտե՞ղ : -Այնտեղ , ուր ոչ ոք դեռ չի եղել:
