*** Գլուխ 19 ***

334 16 20
                                    

Զգացի ինչ-որ մեկը անկողնուս վրա թռվռում էր : Վեր կացա , տեսա Մոլին էր :

-Արի այստեղ , փոքրիկ շնիկ : Ցավոք այսօր ժամանակ չեմ ունենա քեզ հետ զբոսնելու , պետք է հիվանդանոց գնամ,- շոյելով նրա փափուկ մարմինն ասացի ես:

Մոլլին մեկ շաբաթ Սեմի ընկերուհու տանն էր : Իրականում նա շատ ծանր հիվանդացել էր , և միայն երեկ Սեմի ընկերուհին տուն բերեց շնիկին :

Ես շնիկին մի կողմ տարա , որպեսզի կարողանամ անկողինս հավաքել :  Մտածեցի Սեմին զանգել , հետո մտափոխվեցի , գուցե քնած լինի : Երբ մազերս էլ հավաքեցի ու թեյ խմեցի , որոշեցի Մոլլիին կրկին տանել Սեմի ընկերուհու մոտ , խեղճ շնիկին հաստատ տանը թողնելը հանցագործություն կլիներ : Մի անգամ Սեմը մոռացել էր շնիկի մասին ու դուրս էր եկել : Երբ տուն էր վերադարձել ամեն ինչ խառնաշփոթի մեջ էր : Երկու օր պահանջվեց մեզնից , որ տունը կարգի բերենք:

Շնիկին ապահով տուն հասցնելուց հետո, ուղիղ հիվանդանոց ուղևորվեցի: Մտա հիվանդասենյակ : Սեմը Բրեդի կողքին քնած էր:  Աննկատ արթնացրեցի նրան : 

-Դենի, արդեն եկել ե՞ս ,- ասաց Սեմը ՝ փորձելով աչքերը բացել :

-Լավ էլ քնել էի ,- կամաց ձանով ասացի ես:

-Չէի ասի, շատ անհարմար էր տեղս:

Նա կամաց վեր կացավ: Բրեդը բարեբախտաբար քնած էր :

-Արի գնանք, սուրճ կխմես , կթարմանաս,- առաջարկեցի ես ու Սեմի հետ դուրս եկա:

Հիվանդանոցին հարակից սրճարան կար : Մենք առաջին հաճախորդներն էինք: Սեմի հետ ես էլ սուրճ խմեցի , քանի որ առավոտյան ընդհանրապես մոռացել էի : 

-Դենի , մի խնդրանք ունեմ ,- մի կում խմելուց հետո ասաց Սեմը :

-Ասա, իհարկե :

-Ուզում եմ տուն գնալ , լոգանք ընդունել , միանգամից Բրեդի հագուստն էլ վերցնել , որ այսօր երեկոյան նրան դուրս կգրեն : Մի քանի ժամով կմնա՞ս նրա մոտ:

Ինչքան էլ ինձ համար դժվար էր Բրեդի մոտ մնալը , ես համաձայնեցի : 

-Այո, խնդիր չկա,-ժպտալով պատասխանեցի ես,- միայն ասա նա դեռ քնի մեջ խոսում է՞:

-Ժամանակը գիտի:

-Մի անհանգստացիր , Սեմ , ես նրա մոտ կմնամ, կարող ես տուն գնալ : Առանց այն էլ շատ հոգնած տեսք ունես:

-Շնորհակալ եմ , մինչ նոր հանդիպում:

Մենք վերջացրեցինք սրճելը : Սեմին ճանապարհելուց հետո բարձրացա հիվանդասենյակ՝ Բրեդի մոտ: Նախքան մտնելը ՝ պատուհանից տեսա, որ դեռ քնած է , զգույշ բացեցի դուռը և թաթերի վրա ներս մտա:Նստեցի մահճակալի կողքի բազկաթոռին  ու սկսեցի հեռախոսով խաղ խաղալ:

Կարող ես սիրել ինձ?Donde viven las historias. Descúbrelo ahora