Merhabalar, nasılsınız geciktim özür dilerim soğuk havalar beni fena çarptı rahatsızdım ve bölüm yazamadım, kendime gelir gelmez bölüm yazmaya başladım. Nasıl olduğumu soran herkese çok teşekkür ederim iyi ki varsınız.
Desteklerinizi oy ve yorumlarınızı bekliyorum düşüncelerinizi benimle paylaşın çünkü benim için önemli.:)
Yorumlarda görüşmek dileğiyle ♥
Bu bölüm;
«kitapdelisi21508»
«GzdeDngel6»
«sidelya_»
«suldem» okurlarıma ithaf edilmiştir.
Medya Esin
***Keyifli Okumalar Dilerim***
Öfkeye karşımda dikilen sevgilime baktım, “Sevgilim bak vallahi açıklayabilirim, ben Enver'i sen sandım yoksa neden elin adamına aşkın diyeyim ki,” derken telaşla oturduğum banktan kalkıp Egemen'in yanına sokuldum.
Burnundan soluyor ve sakinleşmeye çalışıyordu, “Sen bunun adını nereden biliyorsun?” dedi dişlerinin arasından tıslar gibi. “Ben sana uzun uzun anlatacağım sevgilim gel gidelim,” derken elini tuttum ve yemekhaneye yöneltmeye çalıştım ama sadece çalıştım.
“Ufaklık demek sevgili yaptın tüh fırsatı kaçırdım desene,” diyerek arı kovanına çomak sokan Enver'e hemen kaybol bakışı atmam etkili olmadı, ayağa kalkıp Egemen'in karşısına dikildi meydan okurcasına.
“Enver ne yapmaya çalışıyorsun?” derken, her an saldırmaya hazır halde bekleyen sevgilimi yatıştırmaya çalıştım.
“Konuşma şu lavukla!”
“Egemen soğukta dondum içeri girelim lütfen,” dedim yalvarırken, olay biraz daha uzarsa içinden çıkamayacağız.
“Bana iyi bak, eğer bir daha Esin'in yanına gelecek olursan suratını tanınmaz hale getirecek kişiyim, şimdi yaylan gözüm görmesin seni!” dedi gözlerini gözerine kenetleyip bariz bir tavırla tehdit etmişti. Tabi Enver bu tehditten zerre kadar etkilenmeyip bana göz kırpıp, “Sonra görüşürüz Ufaklık,” dedi tabi yüzünde kocaman gülümsemesiyle.
Enver’in bu tavrı Egemeni harekete geçirdi saniyeler içinde Enver’i suratına kafa atıp, “Bir daha uyarmam sevgilimden uzak dur!” diye gürledi.
Tabi yemekhaneye gelmekte olan öğrencilerin yoğun ilgisine maruz kaldık, kendime geldiğimde Enver’e doğru bir adım atmıştım ki Egemen bana engel oldu öfkeli gözleri üzerimde dikip, “Gidelim!” dedi emrivaki bir tavırla.
Egemen’e uyup oradan uzaklaştık ve kampüs içindeki kafeye doğru yürümeye başladık, niye vurdun diye sızlanmak yerine Egemen'e ayak uydurmak şu anlık en mantıklı karardı.
Kafeden içeri geçtik boş masalardan birine oturduk ama ikimizde ağzını bıçak açmıyordu, Egemen gelen garsona siparişi verip sinirli bakışlarını bana yöneltti.
Bir süre sadece birbirimize baktık aramızdaki gerginlik elle tutulur cinstendi, yemekler servis edildi ama hala en ufak bir tepki göstermedik, tam da bu anda, “Hayırdır taze aşıklar telepati yoluyla anlaşmaya başladınız da benim mi haberim yok,” diyen sevimli arkadaşım Beste yanıma bir sandalye çekip oturdu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
❋ KALP ORTAĞIM ❋
Teen FictionHeyecanla başlayan yeni hayat. Yeni umutlar , yeni hayaller... Her istediğini yaptıran kontrol manyağı ve inatçı yer elmasının hikayesi. İyi ve kötünün yolu kesişiyor. Küçük bir anlaşma ile başlıyor herşey. "Kimse bilmeyecek bu anlaşmayı. En yakının...
