❋40.Bölüm❋

20.9K 905 370
                                    

Merhabalar iyi akşamlar nasılsınız?

Biliyorum bölüm gecikti ama yorgunluktan bitirip bölümü atmaya zamanım ne olmadı, üzgünüm. Heyecanlı bölümler başladı için bundan sonra elimden geldiğince zamanın da bölüm gelecek.:)

Uzun bir bölüm oldu umarım beğenirsiniz...;)

Desteklerinizi eksik etmeyin oy ve yorumlarınızı bekliyorum düşüncelerinizi benimle paylaşın çünkü benim için önemli;)

Yorumlarda görüşmek dileğiyle ♥

Instagram:{elifdrl_}

«Kelebekk2503»

«bahar_gul73»

«zeynnraaa185»

«Minealeyna2»

«ebrarfdn»

«kahvemyeter»

«mecazbayan7» okurlarıma ithaf edilmiştir:)

İthaf isteyenler yorumda belirtsinler.;)

Medya: Esin & Egemen

***Keyifli Okumalar Dilerim***

Kaçırılmamızın üzerinden tam olarak ne kadar zaman geçti bilmiyorum ama bu iyice canımı sıkmaya başladı, eh tabi bir de sıkışmış olan mesanem var ki artık bu konuda ne yapacağımı bilmiyorum. Elim kolum kim bilir ne zamandan beri bağlı artık hissedemez oldum. Erman denen pislik son konuşmamızdan sonra bir daha gelmedi, hatta uzun zamandır kimse gelmedi.

“Bakar mısınız?” diye bir umut bağırdım artık gerçekten tuvalete gitmem gerekiyor zira bu gidişin sonu hayır değil.

“Kimse yok mu?” diyerek bir kaç kez çırladım ama kimselere sesimi duyuramadım baktım seslenmek çare değil çığlık atmak daha iyi bir çözüm olarak göründü ve avazım çıktığı kadar bağırdım.

Kapı gürültüyle açılınca nasıl sevindim anlatamam, sonunda biri sesimi duydu. “Ne var bir uyutmadın,” dedi siniri bakışlarıyla. “Oh ne ala memleket, beyimiz keyfini düşünsün ben burada kıvranayım!” “Ne var kara kız,” dedi bıkkınlıkla.

“Tuvaletim var,” dedim bir sinirle. Sonra onun yüzündeki ifade an be an değişti hatta güler gibi oldu, “Senin gibi kızlarında tuvalet ihtiyacı olacağını asla tahmin etmezdim.” “Niye biz insan değil miyiz? Çok şükür sindirim sistemim ve boşaltım sistemim sorunsuz çalışıyor.”

Gözlerini devirip yanıma geldi ve bağlı olduğum ipleri çözdü, kollarımı önüme getirip hafifçe ovuşturdum ciddi anlamda kramp girmişti ve uyuştuğu için karıncalanıyordu. Öyle kötü haldeydim ki avcumu sıkamıyordum.

Erman hiç acımadan kolumdan tutup odadan çıkardı, terkedilmiş bir yerde olmayı beklerken bir evin içinde olduğumu anladım, tuvaletin kapısına kadar eşlik etti hiç sesimi çıkarmadım. Tuvalete gidip işimi gördükten sonra ellerimi ve yüzümü yıkayıp çıktım. Beni tuvalete getirdiği için ona teşekkür etmeyeceğim, zaten onun yüzünden buradayım.

Geldiğimiz gibi koluma girip ilerlememi sağladı, tam odaya gireceğim sıra acı çığlıklar ve haykırışlar duydum bir an yanlış duyduğumu sandım ama gayet doğru duymuştum.

❋ KALP ORTAĞIM ❋Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin