❋50. Bölüm❋

18.2K 846 73
                                    

Merhabalar iyi geceler nasılsınız bakalım?

Sınır koymadan bölüm atmak daha hızlı oluyor ve konu bölünmüyor ama bu seferde yorumlar az oluyor sizden ricam oy ve yorumlarınızı destek olmanız, şimdiden teşekkür ederim.

Yorumlarda görüşmek dileğiyle ♥

Saat geç olduğu için bu bölümün ithaflarını 51. Bölümde yapacağım.

Instagram: elifdrl_

Medya: Esin & Egemen

***Keyifli Okumalar Dilerim Canlarım Benim***

Beklemek...

Yorucu ve can sıkıcı, merak ediyorum Egemen geldiğinde neler olacak?

Bir kere bekletilmiş intikamlarım var, bana olan güvensizliğinden tutunda karıştığı kıyafetlerime kadar!

Bir şekilde sustum, gönlümü aldı ama bu kadarı da fazla, insan nişanlısını bırakıp düğüne katılır mı?

Of of düşündükçe delirecek gibi oluyorum, hem böyle boş boş nereye kadar oturabilirim ki? Saatten bile haberim yok.

En iyisi ışıklı okuma gözlüğümü ve bir roman alıp okumak yoksa tövbe Allah zaman geçmez.

Verdiğim kararla saklandığım yerden çıkıp koştura koştura odama çıktım ne olur ne olmaz diye iki roman ve MP3 çalarımı alıp gizli mabedime girip kapıyı kilitledim.

İçeri girmeden saate bakmayı akıl edebildim neyse ki, saat on bir buçuk olmuş yani nereden baksan yarım saat sonra gelir.

İntikam alacak olmanın keyfiyle odamdan aldığım romanlardan birini, okuma gözlüğünün ışığı ile okumaya başladım.

Tarihi fantastik, türünde bir romandı, 1300’lü yılların İskoçya’sını anlatıyordu. Eh bol bol da aşk barındırıyordu.

Ben tam heyecanla, bir sonraki sayfaya geçerken kapanan kapının sesini duydum ve gerçek dünyaya dönüş yaptım.

“Nefesim,” diye seslendi. Hay senin nefesine!

İnsan nefesim dediği nişanlısını bir başına bırakır mı? Ama sen dur, Egemen Demir, benim de adım Esin’se o kavgaya sebep olan kıyafetlerin benzerlerini aldırmazsam...

Hem de hepsini kendi ellerinle seçeceksin!

Alt katta ki daha doğrusu giriş kattaki  kapılardan biri açılıp kapandı, muhtemelen kendi odasına baktı. Orada olmadığımı gördüğü için merdivenlere yöneldi, bir iki adımdan sonrasını duyamadım. Elimdeki romanı yan tarafa bırakıp, gözlüklerimi çıkardım ve karanlık odada nefesimi tutup beklemeye başladım.

Muhtemelen çoktan odama girmiştir, ve odanın ortasında bulunan kesilmiş kıyafet yığını nedeniyle şaşırmıştır, kıyafetlerin üzerinde bulunan notu gördükten asıl sinema başlayacak...

Bana bir saniye kadar kısa gelen sürenin sonunda, benim bile duyabileceğim bir tonla haykırdı, “Esin!” diye.

Boş bulunup anında ayağa kalktım ve hızlı hızlı atan kalbime sakinleşmesini söyleyip tekrar oturdum.

Hızlı adımlarla aşağı inerken salondaki telefonum çalmaya başladı, eh bana telefondan da ulaşamayın da görün Egemen bey!

❋ KALP ORTAĞIM ❋Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin