-hoofdstuk 1-

1.2K 62 7
                                    

'Princes Stephanie ? Bent u bijna klaar met badderen ?'

Ik schrik wakker, niet alleen omdat mijn bediende me wakker maakte maar ook omdat ik net iets te ver omlaag was gezakt en water aan het inademen was.

'Ehh jaa bijna klaar, alleen mijn haar nog even wassen' roep ik terug.

'Oke, dan zie ik u zodadelijk' antwoord Johanna beleeft.

Ik mag haar wel, ze is gewoon zichzelf. Als ik aan bediendes vraag of ze mijn tekeningen bijvoorbeeld mooi vinden antwoorden ze altijd ja. Johanna is eerlijk en geeft adviezen hoe het nog mooier kan worden.

Ik stap uit bad en trek mijn badjas aan. Ik laat het bad leeglopen en vul het opnieuw met fris water, waar ik nog een lading shampoo bij doe.

ik pak mijn haren van de grond en doe ze in bad.

Een half uur later is mijn haar ook weer helemaal fris. Ik gooi mijn haar even uit het raam zodat het sneller droogt. Er staat een krukje voor het raam waar ik maar even op ga zitten. Beneden staan allemaal stoelen klaar, een of andere suffe toespraak van mijn vader wordt zo gehouden, Great, dat wordt dus weer vervelen. De tegels in mijn badkamer glimmen in het zonlicht. De spiegel aan de muur is helemaal beslagen en op de grond liggen allemaal handdoeken. Aan de marmeren muren hangt een klok. Oei, ik moet me haastten !

Als mijn haar droog is loop ik naar mijn slaapkamer. Mijn jurk ligt al klaar op mijn bed, met bijpassende schoenen en sieraden. De sieraden schrap ik, de schoenen.. tja die moeten wel aan.

De klok geeft aan dat het bijna een uur is. Snel wurm ik me in mijn jurk en dan ren ik naar de buitenplaats. Mijn vader (die ook altijd laat is) rent naast me. 'Stephanie de bakker stikte net bijna is zijn eigen broodjes' zegt hij lachend.

'Echt ? wat deed je toen' vraag ik hem.

'Had ik iets moeten doen dan ?' vraagt hij met een dom gezicht.

Dan klinken de trompetten. Mijn vader, moeder en ik gaan staan, net als de menigte voor ons. Zodra de muziek stop mag iedereen gaan zitten. Onderuitgezakt zit ik op mijn troon. Mijn moeder kijkt me aan en fluistert 'rechtop alsjeblieft'.

Zuchtend alsof ik nét een berg heb beklommen ga ik rechtop zitten. Mijn vader praat vrolijk door. 'Blablabla.....' Dan hoor ik opeens dat dit over mij gaat...

Tangled/Rapunzel 2 NLWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu