Tangled/Rapunzel 2 NL

-hoofdstuk 15-

'Niet van slag raken.' roep ik tegen Eugéne, die dus elk moment van slag kan raken.

'Wat.. ? Serieus.. ? Sinds wanneer.. ?' Roept hij terug.

'Pap, doe eens rustig !'

Mijn vader knikt ernstig, kucht een keer en kijkt me dan onderzoekend aan.

'Ongelofelijk hé ?' zeg ik maar, om de stilte te doorbreken.

'Ja vertel mij wat, de eerste keer dat dit gebeurde flipte ik ook al bijna.'

Ik keek hem verwonderd aan. 'Is dit niet de eerste keer dan ?'

Eugéne zucht, en staart dan zonder antwoord te geven naar het vuur.

'Pap ?' fluister ik.

Langzaam went Eugéne zijn ogen af van het vuur.

'Je moeder kon exact hetzelfde.

Ze is geboren zoals jij, met de kracht van de zon die in haar bloed zat. Met hetzelfde versje als jij net zong wekte ze haar krachten op.

Helaas werd haar bijzondere gave misbruikt. Een oude vrouw genaamd Gothel hield je moeder tot haar 17de gevangen in een toren. Ik heb je moeder daar gevonden en we werden verliefd. De enige manier om de gave van Rapunzel tegen te houden was door haar haar af te snijden. Het werd toen normaal donkerbruin haar. Ik weet niet hoe, maar je moeder heeft mij genezen toen ik praktisch dood was. Het is niet eens heel verbazingwekkend dat jij dit kan Stephanie.'

Ik kijk mijn vader met open mond aan. Het is moeilijk om alle zojuist verkregen informatie simpelweg te verwerken. Maar zodra ik mijn gedachten weer op een rijtje heb springt een vraag naar voren.

'Wisten jij en mama altijd al dat ik dit kon ?'

Eugéne knikt. 'Toen je 3 jaar oud was wilden we je haartjes laten bijknippen, maar de volgende dag was je haar alweer op lengte. We kregen onze vermoedens en hebben toen getest of je haar ging gloeien bij het lied.

'Dus ik heb al jarenlang zieke mensen kunnen genezen ?! Ik had kinderen die op sterven lagen gewoon kunnen laten opgroeien ?! Ik had verlamde mensen de kracht kunnen geven om weer op te staan ?!'

'Stephanie zo is het genoeg ! Rapunzel en ik hebben er lang over nagedacht maar we wilden jou een fijn leven bieden. Anders zou jij elke dag van 9 tot 5 mensen genezen. We wilden een vrij meisje van je maken, en geen werktuig.

Ik zucht en kijk nu ook naar ons kampvuur.

'Wil je je gezende krachten nog steeds gebruiken Steph ?' 

'Ja, ik kan mensen helpen. Het zou egoïstisch zijn om dit voor mezelf te houden.'

'Dan moeten we snel naar huis.' Is de reactie van Eugéne.

'Waarom snel ?'

'Omdat daar een jonge stalknecht op sterven ligt.'