Ο πατριός μου

Από Θετική... Στην... Θεωρητική...

Hey guys!!!! Ξεκινώ λίγο ανάποδα, ε; 😉 Έχω τον λόγο μου... Λοιπόν.... Η έντεκα χρόνια φίλη μου (yeah, it happens ❤) , την οποία θα δείτε και σε ιστορία μου αργότερα (όχι με την αληθινή της φάτσα 😂) έχει ξεκινήσει μια ιστορία. Η ιστορία λέγεται "Το στέκι των οκτώ " . Η ίδια είναι στο wattpad ως @Bonne_Channel . Θα βρείτε την ιστορία της στη Λίστα μου "Θα διαβάσω" . Στην ιστορία που γράφει έβαλε και μένα . Στο πρώτο κεφάλαιο ως Αμάντα (της το χα ζητήσει) και μετά απο κει και πέρα Μαρίλια (γιατί έτσι θέλω να το αλλάξω κάποια στιγμή, καθώς με λένε Μαρία - Ραφαηλία.) So..... . Να και το link , που παίζει να μην δουλεύει... Oh, yeah... https://www.wattpad.com/user/Bonne_Channel . Αυτά.... Η ιστορία μας κυρίες και κύριοι, με αγωνία και λαχτάρα, συνεχίζει..... Στο επόμενο κεφάλαιο.....

👤👤👤👤👤👤👤👤👤👤👤👤👤👤👤👤👤👤👤👤

ΨΙΤ ΜΗΝ ΦΥΓΕΤΕ!!!!! (Σόρρυ για το ψιτ, δεν είστε γάτες.... )

Η ιστορία μας συνεχίζει ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ!!!!!!!

Ας αρχίσει όμως λοιπόν καμιά ώρα ρε Μαρία!!!

Σόρρυ 😊💘

   💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗      

   Γύρισα στο σπίτι μέσα στην φούρια. Δεν φτάνει που τσακώθηκα με τον Άντριου, είχα κι αυτά τα Μαθηματικά και την Φυσική κατεύθυνσης που.... Άρχισα να μην τα καταλαβαίνω...... Φίλε.... Καλά έλεγαν οι φίλες μου να μην πάω στην Θετική και να διαλέξω Θεωρητική.... Όμως.... Κανένα επάγγελμα δεν μου τραβούσε το ενδιαφέρον από τους κλάδους της ..... Σκεφτόμουν να γίνω κτηνίατρος ή βοηθός κτηνιάτρου..... Πφ.... Όμως.... Τα Μαθηματικά, η Φυσική, η Βιολογία, η Χημεία.... Όλα είχαν δυσκολέψει... Τόσο απότομα..... Ναι... Τελικά... Δεν ήταν η κατεύθυνση παιχνιδάκι.....
   Κάθισα στον καναπέ του σαλονιού, παίρνοντας ένα μαξιλάρι αγκαλιά. Ξεφύσησα. Πού είναι κι αυτός ο προκομμένος για να φάμε; Ναι, η μαμά, όπως πάντα, έλειπε από το σπίτι και δεν είχε μαγειρέψει ούτε μια σταλίτσα φαγάκι!
-Μπα; Κιόλας εδώ;
Η φωνή του με έκανε να γυρίσω το κεφάλι μου κάπως αδιάφορα.
-Είχαμε εξάωρο........ Πάμε να φάμε;
-Πάλι δεν μαγείρεψε, ε;
-Δεν σου το είπε;
-Μάλλον ξέχασε να μου το πει...
   Πέταξε το σακάκι του προς έναν καναπέ και βολεύτηκε δίπλα μου. Μαζεύτηκα προκειμένου να μην είμαστε πολύ κοντά.
-Γιατί αυτό το μουτράκι; Άμα είναι για τον Άλεξ, βαρέθηκα να ασχολούμαι.
-Δεν είναι γι'αυτόν.
-Τότε;
Ανασήκωσα τους ώμους μου μουτρωμένη και έχωσα το πρόσωπό μου στο μαξιλάρι. Αισθάνθηκα το χέρι του ν'ακουμπάει τον ώμο μου.
-Τι έχεις;
-Δεν μπορώ Άντριου.....
-Τι εννοείς δεν μπορείς;
- Η Θετική κατεύθυνση... Είναι πάρα μα πάρα πολύ δύσκολη τελικά!
-Μήπως είχες κλίση προς την Θεωρητική;
-Ίσως...
-Τότε γιατί επέλεξες την Θετική;
-Επειδή θέλω να γίνω Κτηνίατρος.... Και δεν μ'ενδιαφέρει κανένα απολύτως επάγγελμα από την άλλη κατεύθυνση....