The Revenge of Ms. Panget

Chapter 25

Nathan's POV

"Maghiwalay na tayo" Umiiyak pang sabi nya na ikinagulat ko.

"H-hahaha n-nagbibiro ka lang d-diba?" Tawang tanong ko pero seryoso.

"Do i look kidding?" taas kilay na tanong nya.

"Christ, don't do this to me, please" pagmamakaawa ko na nangingilid na ang luha at saka ko hinawakan ang kamay nya.

"Were done, nate"

"W-w-why? M-may n-ngawa b-ba a-akong m-mali?" utal utal na tanong ko na tumulo na ang luha. Agad syang tumalikod sakin at aastang maglalakad pero yinakap ko sya patalikod.
"Mahal mo naman ako diba?" Humihikbing tanong ko. Pinahiran nya muna ang luha nya at saka muling bumaling sakin.

"Hahaha" Kunwaring tawa nya.
"Noon.....pero hindi na ngayon" derektang sabi nya at saka maglalakad na sana nang higpitan ko ang pagkayakap sa kanya.

"Please, Christ nagmamakaawa ako sayo, don't do this to me" humihikbi paring sabi ko at saka lumuhod sa harapan nya.

"Ngayon, alam mo na ang pakiramdam ng magmakaawa nathan?...... Baket? Nong ako ang nagmakaawa sayo, nakinig ka ba?" Sabi nya na nangingilid na rin ang luha taka naman akong napatayo.

"W-what do y-you m-mean?" takang tanong ko, at may kinuha naman sya sa bag nya.

'Infinity necklace?'

"Natatandaan mo na? At tanda
mo na ba kung gano ka special ang araw na to? diba ngayon ang araw na sinabi kong pagkatandaan mo....This day was the day you broke my heart into tiny pieces" umiiyak na sabi nya saka naman dahan dahang tumulo ang luha ko.

'Kristel?'

"Diba bigay mo to sakin?..... nong monthsary natin?" umiiyak na tanong nya na ang ipinahihiwatig ay ang kwentas.
"Ang sabi mo pa....palagi ko tong suotin, dahil ito ang sumisimbolo ng pagmamahal mo sakin----Wag mo kong hawakan" humihikbing sigaw nya nong hawakan ko sya.

"I-im s-sorry" mahinang sabi ko.

"Sorry?  Do you think sorry is enough? Hahaha" kunwaring tawa nya.
"Baket? Mawawala ba ang sakit na nararamdam ko sa isang sorry mo lang?" madiing sabi nya pa.

"I can explain---"

"Explain what? Na hindi ko deserve ang mahalin ng isang NATHANIEL?.... at iparamdam sakin kung gano ako kaTANGA?" diin nya pa.

"No!.....Of course not! Hindi mo lang alam kong bakit ko ginawa yu---"

"Baket nga ba? Bakit mo nga ba yun ginawa?Baket mo nga ba ako pinagpalit kay nichole? dahil mas maganda sya kesa sakin? Dahil mas mayaman sya at ako hampaslupa? Kelan pa ba naging basehan ang pera sa taong nagmamahal? huh?" mangiyak ngiyak na sabi nya.

"Kristel" tawag ko sa kanya.

"Im not kristel!" Sigaw nya pa.

"But your still my kristel....and my nerd"

"Tsh! but all of that was gone, Coz you!" duro nya sakin.
"......change me everything" dagdag pa nya at saka lumakad paalis hinabol ko naman sya.

"I will explain" sabi ko pa sa kanya at humarap naman sya sakin.

"I don't need explanation" sabi nya pa at muling naglakad.

"Kristel!" tawag ko sa kanya nong may humintong van sa harap nya at dakputin sya ng mga naka maskarang lalaki. Agad akong tumakbo papunta sa kanya.

*Blaaaaag*

"Aaaaaah" ungol ko nang suntokin ako ng lalaki sa tiyan. Napatumba naman ako sa sakit. Agad na umandar ang van paalis. Hindi ko na dinamdam ang sakit at saka ko kinuha ang kotse ko at sinundan ang van.
"Ughhhh!" ungol ko pa din sa loob ng kotse ko. Kinuha ko ang cellphone ko at saka tumawag ng pulis.

Christia's POV

Nagulat ako nong may humintong van sa harapan ko at lumabas ang mga naka maskarang lalaki at tinakpan ang bibig ko ng isang panyo.

"Maam, Hawak na namin sya" dinig ko pang sabi ng lalaki sa cellphone. Hindi ko na masyadong narinig ang pinag-uusapan nila nong manlabo na ang paningin ko. Nagising ako sa ingay ng paligid. Tatayo na sana ako nong maramdaman kong nakatali pala ako.

"Well, well, well. Gising ka na pala?" pinikit pikit ko pa ang mata ko para aninagin ang isang babaeng nakatayo sa isang madilim na sulok.

"Sino ka?" tanong ko at bahagya naman syang lumapit sa may ilawan.
"Nichole?" mahinang tanong ko.

"Obviously, Yes....its me and you are?" kunwaring tanong nya.
"Christia or should i say Kristel Echavez" diin pa nya.

"Ano na naman bang pakulo to huh?" pigil inis na tanong ko.

"Well, gusto ko lang kasing mawala ka na sa buhay ko....namin ni nathan"

"HAHAHAHA" tumawa ako ng malakas
"Ganon ka ba talaga ka desperadangmakuha si nathan? Na kaya mong gawin kahit pumatay ka ng tao mapasayo lang sya?" sarkastikong sabi ko at pinandilatan nya lang ako.

"Sabihin mo na kung anong gusto mong sabihin....Dahil huling araw mo na to" nakangising sabi nya at saka senenyasan yung mga alagad nya at binigyan naman sya ng baril.

"Pwedeng mag suggest? total huling araw ko naman kaya to?" tanong ko at ngumisi lang sya.

"Go ahead" sabi nya pa.

"Pwedeng sya nalang bumaril sakin?" sabi ko pa na itinuro pa ang isang alagad nya.

"You want him over me?" Nakangisi paring sabi nya at tumango lang ako.

"Ang panget kasi tignan kung isang demonyita ang kikitil ng buhay ko" sarkastikong sabi ko at kita kong nagpipigil sya ng inis. Ngumisi lang sya.

"Maam, may mga pulis" sigaw nong isang alagad nya na hingal ng hingal.

"Peste!" singhal ni nichole.

"Mukhang hindi pa yata dito nagtatapos ang buhay ko" sabi ko pa at inismiran nya lang ako.

"Barilin nyo hanggang sa maubos ang bala nyo" pasigaw na utos ni nichole at sinunod naman sya nito. Pinakawalan nya ang tali sa paanan ko pero hindi ang nasa kamayan ko. Hinawakan nya ako ng mahigpit at saka tumakbo.

*BANG*

*BANG*

*BANG*

Nagsimula na ang barilan. Tumatakbo pa rin sya at ako naman ay parang asong kinakaladkad nya. Nakakuha ako ng tsyempo at tinulak sya kaya naman napahalik naman sya sa sahig at mabilis akong tumakbo.

"Walang ya ka" sigaw pa nya at....

"Kristeeeeeel"

*BANG*

Pinaputokan nya ako at napapikit naman ako. Pero wala akong maramdamang sakit kaya minulat ko ang mata ko.

"Nathan?" usal ko nang makita ko sya sa harapan ko may tama ng bala.
"Nathan! Nathan! Nathan!" mangiyak ngiyak na tawag ko sa pangalan nya.

"N-nathan! I-im s-sorry" humihikbing sabi ni nichole at hinawak hawakan pa si nathan.

"Mamamatay tao ka!" sigaw ko sa kanya.

"K-kung h-indi lang sya h-humarang, i-ikaw sana yung m-matatamaan" humikbing sabi nya pa.

"Sya!" sigaw ng isang lalaki at agad na pinusasan si nichole.

"Wait! Wait! K-kailangan ako ng boyfriend ko....Nathan! Nathan!" tawag nya pa kay nathan nathan pero nakalayo na sila.

"Nathan! Ba't mo ginawa yun?" umiiyak na tanong ko.

"S-sabi k-kasi nila....pag m-mahal mo....p-pinoprotektahan mo" hirap na hirap na sabi nya pa. Lalo akong humagulgol sa sinabi nya.
"K-kristel, h-hindi ko s-sinasadyang s-saktan ka....p-patawarin mo s-sana ako" sabi nya pa at mas lalo akong humagolgol nong pumikit na sya.