Chased Desire (COMPLETED)

CD 14

Dhanelle

"YOU'RE right. I-I'm jealous."

My grin widen when she bend her gaze to the elevator door. She's also blushing that makes her look more adorable at the same time beautiful,  if it is even possible. Yun lang kasi ang alam kong salita na pwedeng i-describe sa kanya.

I really love this woman. With her, I lost of words.

Pinipigilan ko lang talaga ang sarili kong hindi sya halikan dahil ayaw kong magalit sya sakin. No kiss while in a courting stage, remember? Pero kasi nakakagigil yung mamula-mula nyang pisngi kaya hindi ko na napigilan at hinalikan sya sa pisngi.

As far as I remember sa labi lang ang sinabi nyang bawal kaya inulit ko ulit yung ginawa ko at habang ginagawa ko iyon ay nararamdaman ko ang pagka-istatwa nya sa kinatatayuan habang lalong namumula ang kanyang pisngi. I felt proud,  knowing that I also have that kind of effect on her.

Akala ko kasi ako lang yung nababaliw sa kanya. Yung makikita ko palang sya parang bigla nalang nag-uunahan sa pagtibok yung puso ko sa excitement. Dámn! Mas mabilis pa nga ata silang tumibok kesa sa bilis kong magpatakbo ng sasakyan kapag nasa race ako.

Her eyes? It was like a split road that I felt lost. Her hair..her scenty hair was like a drug that I am addicted to smell. Her cheek that as soft as cotton, maybe I could caress them everytime I want to see her face and I won't get bored. And her lips, God..her luscious lips, maybe it will sounds clichè but I could devour them all day if she let me.

At natutuwa ako dahil may kakaiba rin pala akong ipekto sa kanya. At least,  alam ko na hindi pa talaga ako tuluyang nababaliw sa asawa ko. Now that I already know that being crazy is normal in love.

Akmang hahalikan ko pa sya ulit dahil nakakagigil talaga yung cute nyang pisngi nang mabilis syang umiwas.

"What?" Patay malisyang tanong ko.

"Nakakadalawa ka na ah!"

Natauhan na ang ale. Lihim akong napailing.

Nagsimula nanaman syang magsungit sakin pero okay lang. Mas lalo naman syang gumaganda kapag naiinis sya. Hindi ko nga alam kung anong meron sa pisngi nya at nakucute-tan ako dun kahit hindi sya mataba. She is actually slim. Maybe because, mas lalong namumula yung pisngi nya kapag naiinis sya. Ang puti pa naman nya. Para syang korean.

Huminto na ang elevator at bumukas ang pinto. Naramdaman kung nanigas si Bhria sa tabi ko. Hindi siguro nya inaasahan na sasalubungin kami ng mga staff ko dito hotel ng resort ko.

"Bakit nakahilera sila lahat?" She look at me in confusion.

Inalalayan ko syang lumabas ng elevator. Hindi ko inaalis ang pagkakahawak ko sa kanyang bewang na hindi naman nya sinisita. Mas mabuti yun para lagi lang syang nakadikit sakin. Kung pwede ko lang syang itali sa bewang ko ay ginawa ko na.

"This is how they greet their big boss." Nagkibit balikat ako.

Mabilis syang bumaling sakin. "Y-you own this hotel?" Hindi makapaniwalang tanong nya.

"I own the place, actually." Nginitian ko sya. "I mean, we own the place." Kung ano ang akin ay sa kanya narin. She have all the right because she's my wife.

Nang hindi sya nagkomento ay bumaling na ako sa mga tauhan na nandun. "Everyone, I would like you to meet this woman besides me. She is Bhria Alfonso- Reese, my wife. So I'm expecting na kung ano ang respeto na binibigay nyo sakin ay ganun din sa kanya. Are we clear?"

"Yes, miss!" Sabay-sabay na sabi nila habang nakangiti.

Napangiti ako sa kanila nang makita kong masaya silang makita ang asawa ko. Not that I care about their opinions but because I care a lot about Bhria. Ayokong makakarinig ng kung anong pangit na salita tungkol sa kanya. Naiinis ako kapag may mga taong naninira sa kanya, tulad nalang ng nagpakalat ng chismis sa tinitirahan nila dati.