Searching For My Future Husband [COMPLETED]

Chapter 9 - Unknown Person

Ano daw?

At bakit naman ako kinikilig sa pinag sasasabi nito?

>////<

Teka, sino ba tong creature na'to?

Pamilyar yung boses niya sakin.

Feel ko kilala ko siya eh...

"Tahan na..."

Umiyak lang ako lalo.

Ayoko talaga ng pina'patahan ako eh na'iiyak ako lalo....

"Ang sakit ... Sobrang sakit...."

Lalo niyang hinigpitan yung yakap niya...

'Kailangan ko ng mag move on...."

Hindi ko alam kung bakit pero parang gusto ko ilabas sakanya lahat ng sama ng loob na nararamdaman ko...

"Peo ang hirap...sobra "

I'm bawling right now.

Hindi ko na mapigilan...

"Kung may gamot lang na pag ininom ko .... mawawala na yung pag mamahal ko sakanya , ininom ko na ... ai hindi pala .. lalagukin ko..."

Iyak na naman ako ng iyak..

Hindi ko na lalabas kanila Denille at Anna to..

Kase ayokong mag alala pa sila sakin.. 

Sakanya ko unang sinabi yung nararamdaman ko..

Sa unknown person na 'to...

"Shhhh... Tahan na.."

Bumitaw yung isang braso niya mula sa pag kakayakap , sabay abot sakin ng panyo niya, kinuha ko naman saka pinunas sa luha ko..

"Ang hirap mag move on..."

"Mircle,life is a choice not a chance. Moving on will be hard if you choose it to be hard. Moving on will be hard if you think that it’s hard. You’re feeling that moving on is hard, that’s because you choose it to be hard. Don’t. Accept what happen to you and your burden will lighten. "

Okay my bleeding is nose.

Pero may point siya...

Isang malaking POINT.

Tumahimik na lang muna ako...

Habang yakap yakap niya 'ko sa likod..

Ilang minuto din kaming naka ganito.

Hinayaan ko lang na naka back hug siya kase yun yung kailangan ko ngayon.

"Kayo kaseng mga lalaki .. ang bilis mag move on. Ang bilis makahanp ng iba!Palibhasa mga manloloko."

"Wag mo naman lahatin, hindi lahat ng lalaki..ganun"

"Lahat kaya!!" lahat naman talaga eh. Bitter ko lang. Hahaha

"Paano mo nasabi? Naging boy friend mo na ba ako?"

"H-ha?"

>//////////////////////<

Ano bang pinag sasa'sabi niya? At bakit biglang bumibilis yung tibog ng puso ko.

Mag h'hyperventilate na 'ko dito.

Gaaaaaaaaaaaaaaah!!!!

Wait , hindi ko pa alam kung sino siya...

"Sino ka?"

Mukang nag panic siya bigla...

"Does it matter?"

"Won't you tell me?"

"Let's just say... that I'm a friend.."

A friend? Sino ba kase to?

Pinilit kong kumawala sa hug niya para lingunin siya at ng makita ko na kung sino siya...

"Don't' sabay higpit ng pag kakayakap niya...

'Why? Sino ka ba?"

"Why do you have to know?"

"Para mapasalamatan kita.."

"Mag pasalamat ka na"

"Hindi mas maganda kung alam ko name mo?"

"Mag pasalamat ka na lang kung mag papasalamat ka.."

Ang sungit!  >_<

"Hindi mo ba talaga sasabihin?"

"Hindi."

"Do I know you?"

"Its for you to find out.."

"Stalker ba kita?'

"Maybe"

"Wala ka man lang bibigay na clue?"

"Hmm..."

"Hmm? Ano?"

"Wala"

"Damot..."

Hindi na siya nag salita pa.. 

Katahimikan..

Katahimikan...

Katahimikan ulit..

"Miracle..."

"Don't call me Miracle.."

"I have to go.."

Whuut?! Aalis na siya?

Hindi ko pa nga alam kung sino siya..

"Will I see you again?" 

"What time is it?"

Tinignan ko kung anong oras na..

"9:15am"

"9:15pm"

"Huh?"

Tumawa lang siya.. tapos biglang niyakap ako ng mahigpit...

"I love you..."

Biglang tumigil ang mundo ko.

I'm having butterflies & bunnies on my stomach...

Sa sobrang pag kagulat at kilig ko sa sinabi niya..

Hindi ko namalayan na hindi na pala siya naka'yakap..

Tumingin ako sa likod ko...

Wala na siya...

May nakita ako sa bandang trunk ng puno....

Isang stargazer .. tapos may note:

"You can't always see me, but I'm always there."