KIRIK DÜŞLER

23.BÖLÜM: "KOPUK HAYAT"

* Watyde sorun olduğu için tekrar güncelelleme yapıyorum. Bilginiz olsun :")

Keyifli okumalar dilerim.

****

23.BÖLÜM: 'KOPUK HAYAT'

Bir kopukluk sardı vücudumu. Dünya ile bağımı koparan, ruhun serzenişine kulak tıkayan ve görünmez duvarlara esir düşerek birbirine dolanan iki bedenden ötürü can bulan hissizlik yenilerek tüm duyguları dizdi kalbimin derinliklerine.

Bu kez farklıydı. Diğerleri gibi değildi. Ne O beni kullanıyordu ne de ben onu. Boş duygularla birleşen ve hırsın tuzağı değildi. Dudakları dudaklarımı yavaş ve ağır bir şekilde hapsederken yansıttığı duygu değerli olduğumu yükseltiyordu.

Dolgun iki dudağının arasında ezilen alt dudağımda dişlerini hissettiğimde ne yapacağımı bilemedim. Tecrübesizce onun sergilediklerini ağır bir şekilde taklit ettirirken kalbim yerinden çıkacak gibi atıyordu adeta. Öyle duygulu öpüyordu ki, beynim dûşüncelirine kulak tıkamıştı. Duymuyordum hiç birşeyi.

Bir eli belimdeyken diğer elini yanağıma dayayarak boynuma doğru kaydırdı. Mümkünmüş gibi ensemden kendine doğru daha çok bastırdığında üst dudağı dilime çarptı ve bu onun inlemesine sebep oldu. Bugün bana yaptıklarının ödülü gibiydi bu.
Ona ödül; benim ise hediyemdi. Bu adamın Âşkı bana hediye edildi ondokuzuncu yaş günümde.

İlk kim kimi öptü bilmiyorum ama tek bildiğim ikimizinde birbirine çekildiğiydi. Şuan ise alt dudağımı dişledikten hemen sonra bende onun üst dudağını dişlemiştim ve bunun sonuncu ikimizin dudakları arasında kayıp giden boğuk inleme oldu. Kimden çıkmıştı bu ses?

Utanmanın sınırını yoklayan öpücük kimden geldiği bilinmeyen inlemeden sonra sertleşmeye başladı. Hakimiyeti kendi ellerine alırcasına dudaklarımı iki dudağı arasına kelepçeledi ve hemen ardından gelen dil darbelerine eklenen dişleri dudaklarımı aralamamı sağladı.

Aralanan dudaklarımın arasından kayan dili ağzımın içini fethetmeye başladı. Böyle birşeyi önceden düşünsem veya bir çifte görsem iğrenirdim belki ama şuan öyle muhteşemdiki dudaklarından gelen tat ona bağlanmamı istiyordu. Zihnim bağırıyor kalbim onu susturuyordu.

İkimizde birbirine dolanan dudaklarımıza karşılık vermiştik. Benim ellerim fırsattan istifade daha önce elini sürmeye cesaret edemediği gür saçlarına dalmıştı. Saçları öyle yumuşaktı ki, parmaklarımın arasından kayıp gidiyordu. Bu ilk öpüşmemiz olmasada ilk gibiydi. Daha öncekiler hep bir amaç uğrunaydı. İlk öpücüğümü verdiğim adam şuan beni kırılacak bir eşya gibi değerli hissettiriyordu.

Nefessiz kaldığımda istemeyerekde olsa geri çekilecekken hissetmiş gibi yavaşlayan ve yumuşayan dudakları dudaklarımdan ayrılarak çeneme doğru iz sürdü ve burnunu yanağıma sürterek benimle birlikte derin bir soluk aldı.

"Nerden... Biliyordun?"diye fısıldadım sık nefeslerimin arasından. Yüzüne bakamıyordum. Alnımı boynuna yaslamıştım ve bir elim saçlarının arasında dolanırken diğer elim ensesindeydi. Kopmak istemiyordu bu parmaklar gûr ve yumuşak saçlardan.

"Bar'a baskına geldiğimiz gece,"diyerek sessizce fısıldarken boynuma çarpan ılık nefesi yutkunmamı sağladı.
"Kimliğine bakmıştım. Hatırlıyor musun bilmiyorum ve şuan yukarıda arabadan indiğinde radyodaki tarih gözüme takıldı."

"Umrunda olmadığımı söylemiştin."dedim tekrar sessizce. Neden anlamıyorum. Neden bu gece bana bunları yaşattı ki? Belki bu olanlar olmasaydı ben ondan hala uzak duruyor olacaktım.