KIRIK DÜŞLER

11.BÖLÜM : "YANGIN"

Bölüm geldi!!! Vote ve yorumlarınızı eksik etmeyin arkadaşlar.
Bol bol yorum yapın.

Keyifli okumalar...

***

"Ben ellerimdeki kirden kurtulmak isterken daha çok kirlettiğimi farkedemedim."

***

11.BÖLÜM: 'YANGIN'

Genç adam titreyen elleriyle birlikte üzerindeki gömleğin düğmelerini açarken ter damlacıklarının kapladığı alnını elinin tersiyle temizledi. Sık nefeslerinin ardından son kalan iki düğmeleride çözerek üzerindeki gömleği hızla çıkardı ve oturduğu şöför koltuğunda elindeki gömleği yan koltuğa attı..

Torbido gözünü açarak içinde herzaman hazır birşekilde bulunan şırınga ve serum lastiğini çıkardı. İçi eroinle dolu olan şırıngaya diktiği gözlerini bulanıklaşırken düzelmesi umuduyla yumdu ve birden ortaya çıkan krizine ağzından ağır bir küfür savurdu.

Yumduğu gözlerini açtığında torpidodan çıkardıklarını yan koltuğa bıraktı ve serum lastiğini titreyen parmakları arasına aldı. Bunun olmasından nefret ediyordu. Uyuşturucuyu seviyordu ancak kriz geçirmesi onu sinirlendiriyordu. Vücudu titriyor, direnci düşüyor, nefesi kesiliyordu ve bedeni ise ter içinde kalıyordu. İçinde bas bas bağıran eroin aşkını ise saymıyordu bile.

Parmakları arasındaki lastiği dişleri yardımıyla koluna sıkıca bağladıktan sonra hiç duraksamadan şırıngayı parmakları arasına aldı ve sıkılan lastiğin etkisiyle beliren damarına eroin dolu şırıngayı geçirdi.

'Alın size uyuşturucu' der gibi koluna sapladığı ve boşatmaya başladığı şırıngaya bakıyordu. Damarına enjekte ettiği eroinin hazzı onun için mükemmelliğin ötesiydi.

Boşalttığı şırıngayı cildinden uzaklaştırarak yanındaki koltuğa attı. Gözlerini rahatlamışcasına yumarken arkasına yaslandı. Dudakları ise memnuniyetle yukarı kıvrılmıştı. Bu ona iyi geliyordu. İşte bu duyguyu seviyordu. Ferahlıyor ve aklındaki tüm düşünceler toz olup uçuyordu adeta.

Gözlerini açarak önündeki karanlık ama elektirik direğindeki lambanın aydınlattığı sokağı izledi bir süre. Uyuşturucunun verdiği zevk ile mavi gözleri parlarken derince yutkundu. Bu haz onu neredeyse bir kral gibi yapıyordu. Kendini öyle hissetmesini sağlıyordu ve bu hissi hiçbir şeye değiştirmezdi.

Acılarıyla savaş açan uyuşturucunun kazanması kadar güzel birşey yoktu onun için. Kim acı çekmek isterdi ki?Acıları; tıpkı bir çocuğun korkarak annesinin etekleri ardına saklanması gibi eroine sığınıyordu. Onun ardına gizliyordu kendini.

Bunu yıllardır kullanıyordu ancak gittikçe daha çok bağlandığının farkında değildi. Gittikçe daha çok harabeleşen hayatının farkında değildi ve bu hata onu yok edebilirdi. Ama bunu pek önemsediğide söylenemezdi.

Bu dünyada artık hiçkimse umrunda değil. Kimsenin ne yapıp ettiğiyle ilgilenmiyordu. Ancak şu bir kaç haftalardır aklını bulandıran kişinin beyninde yer etmesine anlam veremedi. Bu çok tuhaftı onun için.

Elem...
Bugün yaşananlar aklına geldiğinde kaşları çatıldı. Serdar'ı bıçalamıştı ancak öncesinde yediği dayaklar vardı. Serdar'ı hastahaneye götürdükten sonra herşeyi öğrenmişti ondan. Hastahaneden ise Serdar'ı umursamadan çıkarak bâra gelmişti.

Elem bu işi birdaha yapmak istemediğini söylemiş Serdar'ın dediğine göre. Ama bunu duyduğunda pek şaşırmadı. O kızın gözlerine her baktığında en derinliklerine gizlemeye çalıştığı masumluğu göremeyecek kadar kör değildi. Elem bu işler için masum değildi ancak kötü biride değildi.