STAND BY (SHE MADE ME CRY)

Chapter 6

Quarter to five na pala. ‘Di ko na namalayan na nakatulog na ‘ko. Dahil siguro sa kakamemorize ng lyrics ng kanta ni Taylor. Ang hirap pala aralin kapag hindi mo alam ang kanta, but it sounds good.

Sana nakauwi na si tara. Nauuhaw kasi ko. Napakainit talaga. Ayokong Makita ni Tara na bagong gising ako. Hindi maipinta ang mukha ko. Halatang bagong gising. Magulo ang buhok. Pawis. Hindi ko alam kung ano amoy ko.

Nu’ng umakyat kasi ‘ko sa kwarto ko after ng pinapanuod kong noontime show, e, umakyat na ko’t pumunta ng kwarto para magmemorize tapos ‘di pa rin umaalis ‘yung babaeng ‘yun. Magkausap sila ni mama. Dami nilang kwento sa isa’t isa. Kung makatawa, ‘di maipaliwanag.

Tumayo na ‘ko mula sa pagkakahiga. Hinanap ko ang cellphone ko. Lowbatt nap ala. Dalawang oras ba naman magpaulit-ulit sa tugtog ang Our, malamang talaga lowbatt na ‘to.

Nagcharge muna ‘ko ng phone, then, kinuha ko ‘yung lyrics na nakaprint sa yellow paper. Naubusan na kasi kami ng bondpaper, e, yellow paper lang ang nakita kong available sa ilalim ng table kung sa’n nakapatong ang desktop computer.

Tinapon ko na sa basurahan. I’ll download a lyrics na lang before I go mamayang gabi. ayoko sanang nagbabasa sa phone kasi nakakalabo ng mata. Hindi rin kasi ko sanay.

Afterward, humarap na ‘ko sa salamin. Nagsuklay gamit ang kamay, then I went down. Dumiretso muna ‘ko sa CR to get pee. Nakita ko pa si Jane before akong pumasok na nagmimiryenda na.

Paglabas ko, ref agad ang pinuntahan ko. My little sister is eating now a hot cake partner with her favorite okay ka ba tyan drink, ang Yakult.

“Jane.” I speaked coldly.

“Bakit?” Maldita syang nagsalita sakin.

“Bakit wala ng Smart C+?” Sinara ko ang ref at tumingin ako sa kanya ng masama.

“Bakit ganyan ka makatingin sakin?” She sounded afraid. “Ma! Si kuya po, oh.” Pagsigaw nya, complaining about my looks to mama. Itong batang ‘to, akala mo naman papatayin, makasumbong.

“Chris, anon a naman ba ‘yan?” Sigaw ni mama from the backyard. Malamang pinapakain nya na ang mga parrot sa likod-bahay.

“Ma,” I opened the screen door sa kusina. Nakita ko si mama, nagpapakain nga ng mga ibon.

“Bakit?” Mahinahon nyang pagsasalita. Tumingin lang sya sakin sandali.

“Nasa’n na po ‘yung Smart C+ sa ref? Dalawa pa ‘yun kanina, ah. Bakit ngayon wala na?”

Tumingin sya ulit sa’kin. Then, she answers my question.

“We drank it already. Pinainom k okay Tara ‘yung isa. Wala na kasing juice so I decided na ‘yung Smart C+ na lang.”

Nanlumo naman ako. Sinarado ko na ang screen door. Dumiretso ko kay Jane. Naupo at sumubo ng hot cake na ngayon ay malamig na.

Bumukas naman ‘yung pinto. Pumasok si mama. Diretso sya sa sink.

“Igagawa na lang kita ng fruit shake, Chris.”

Naghuhugas ng kamay si mama.

“’Wag na po. ‘Di bale na.” I said coldly. Tumayo ako tapos kumuha ulit ng isang hot cake. I get a glass then pour it with water from the pitcher, na nakapatong sa mesa. Naglakad na ‘ko paalis ng kusina.

Pumunta ulit ako sa kwarto ko. Napag-isip-isip ko na mag-ayos na ng isusuot ko para mamayang gabi.

Ano kayang magandang isuot? Magpolo shirt kaya ako? Kaya lang masyadong pormal. Black shirt? Baka di naman ako mapansin sa stage nun. Madilim ang mga restobar. Kapag white naman takaw sa dumi.