MY FIRST LADY

Cousin Vhon

Nakabalik na sa room from the infirmary ang demonyo kong katabi kaya hell-like na naman ang buhay ko ngayon. Sinabi rin sakin kanina ni Mrs. Velasquez na hindi ko na kailangan dumiretso sa detention room after class. Bale, mag-isa na lang si Cara mamaya. Sad, gusyo ko pa naman sana syang samahan. Anyway, kanina pa ako pinepeste ng katabi ko. Dapat talaga tinuluyan ko na itong lalaking ito ihh. Hindi tuloy ako makapag focus dahil sa pangungulit nya.

"Psssstttt. Pssssssttt." Pagpapapansin nya sakin. Akala mo walang teacher eh. Kung hindi nya ako kakalabitin, matamang titignan nya ako. Ewan ko ba. Kulang ata toh ng ilang buwan kaya ganyan. May saltik talaga. Wala naman si Keith na magsasaway sana sa kanya since may meeting sila sa SSG.

Hinahanda ko na ang gamit ko ng paunti-unti since malapit na ang dismissal namin. Handang-handa na akong lumabas ng room at iwasan ang mokong na ito.

10...

9...

8...

7...

"Hay sa wakas ang pinaka-aantay ko" isip-isip ko. 6...

5...

4...

3...

2...

1...

Kriiing! Kriiing!

Patayo na sana ako para makaiwas sa demonyong katabi ko nang biglang ipaalala sa amin ni sir na maglinis ang mga cleaners. And speaking of, Thursday ngayon so isa ako sa mga cleaners.

"Class dismiss! Cleaners maglinis kayo!" Sabi ni sir na may malapad na ngiti.

Nagsmirk naman sa akin yung demonyo sabay lingon sa mga kaklase namin at sinabing, "Guys! Listen up! Dahil mahal na mahal kayo ni Aly. Gusto niya daw maglinis ng mag-isa ngayon. Naaawa daw siya sa inyo dahil tambak kayo sa gawain. So, pagbigyan niyo naman siya. Please. For everyone's sake." Sabay wink pa ng mokong. Arghh! He's getting into my nerves.

"Yahooo!!!!"

"Yehey!!!"

"Ayos! You're our savior Aly."

Grabe naman 'tong mga 'to mag-react. Akala mo wala ng bukas. Tuwang-tuwa. Ang bababaw ng kaligayahan ng mga 'to. Tss. Sabay-sabay naman silang umalis habang masayang nagkukuwentuhan. Isa lang ang masasabi ko "sana oil" syempre sa isip lang.

Siguro oks na rin ang mag-isang maglinis ng room. Exercise na rin naman ito. Nag-umpisa na akong maglinis dahil ang alam ko, tulad lang ng paliligo ang paglilinis, mula ulo hanggang paa. So inuna ko ang kisame na may konting cobwebs at yung mga ceiling fan. Bukod kasi sa de-aircon ang room namin, meron din kaming mga fans kaya mala Seoul ang lamig dito. Minsan nga feeling ko itong room na namin ang Antarctica dahil sa sobrang lamig.

Sinunod ko naman ang board at ang teacher's corner. Noong nagwawalis ako ng sahig. Bigla akong nakaramdam ng isang taong nagmamasid sa di kalayuan. Yung presence niya, yung amoy niya. Minsan talaga biyaya itong enhanced senses ko.  Kilalang-kilala ko kung sino ito. It's been a year and a half since he left.

"When did you arrive? Why are you here? How did you get in here? How did you know I was here? What took you so long? I missed you so much. I miss you kuya Vhon." I said to my cousin with a weak voice.

"Why are you alone? I thought cleaning is done by group?" Tanong niya pabalik sakin. "You haven't answered my questions yet! I don't even know where you've been!" I halfway screamed to him out of impatience and anger.

"It's been an hour since I arrived. I'm here to check you at para sunduin na rin kita. Pumasok ako sa gate at sa pinto ng room niyo, I think. If that's what you're asking. " Sagot nya sa akin "Balik tayo sa tanong ko sayo, why are you alone? Wag mong sabihin na undercover ka as janitress sa school na ito?" Bulyaw nya sakin.

Nagkibit balikat lang ako. Maya-maya pa ay lumapit si kuya Vhon sa akin. Akala ko tutulungan nya ako. But hindi, nagpalamig lang sya sa loob ng room habang ako, naglilinis. Akala mo supervisor si kuya dahil iniikot nya ang buong room na animo'y kinikilatis nya ang bawat sulok nito. May pag-pahid effect pa sya na akala mo sinusuri nya kung may tira pang alikabok sa loob ng room. Tss.

Natapos akong maglinis nang mapansin ko na tulog na si kuya. Sa inis ko, hindi ko sya ginising at lumabas na ako ng room. Balak ko sanang i-lock ang pinto subalit nakaramdam ata sya. "What do you think are you doing? Hindi mo nga ako ginising since I was asleep pero balak mo naman akong i-lock sa room nyo. You've became naughtier little ones."

Napamaang naman ako sa tinuran nya. Buntong hininga na humingi ako ng tawad kay kuya. Badtrip talaga. Naglalakad na kami sa hallway ng may marinig kaming mga mabibilis na yabag. Dahil sa alam nila na loner ako at wala ng pamilya, agad kong pinatago si kuya Vhon. Sa veranda sya dumaan at nag cartwheel sya patungo sa kasunod na floor. Agad namang bumungad sa akin si Sir Kris lang pala na adviser namin.

"Oh sir, napabalik po kayo?" Halata mo namang nalilingat-lingat ito na akala mo may hinahanap. Hmmmm. Baka nakita nya si kuya Vhon na papunta dito.

"Ahhh, may tao pa ba sa room?"

"Wala na po sir. Ako po ang last na lumabas sa room. Kanina pa po umalis yung mga kaklase ko." Sagot ko na may ngiti sa aking labi.

"Ah, okay. Kung ganoon makakaalis ka na. May kukunin lang ako sa room. May nakalimutan kasi ako. " Medyo napapaisip ako sa kung anong nakalimutan ni sir ah.

Third Person's POV

Dali-daling tinungo ni Sir Kris ang kanilang silid. Binuksan nya ang ceiling fan at kinuha ang isang black flashdrive na nakadikit doon. Agad syang napabuntong hininga ng makita nyang ligtas ito.

Agad nya itong sinaksak sa kanyang laptop. Nakita nya na kumpleto pa rin ang mga top secret files na naririto. Napangiti sya nang makahulugan. 

Hindi nya binulsa ang flashdrive, bagkus ay binalik nya ito sa pagkakadikit sa ceiling fan. Agad rin syang umalis sa silid na iyon. Hindi nya alam na may nakamasid sa kanya.

- - - - - -

Yehey di tinamad mag-ud si author ngayong araw. Mahigit isang buwan na ang nakalipas mamula ng last update ko. Hihihi mian, wala kasi inspirasyon ihhh. Who wants to be my muse for the next update. Para may pagde-dedicate-an ako sa next chap.