Narodziny Legendy | Naruto Fanfiction

Rozdział 7.

Mgła zebrała się dookoła skupiska chakry, które rozpoznawałam jako Zabuzę, tworząc coś na kształt kuli. Zabuza próbował się przez nią przedrzeć, jednak gdziekolwiek się ruszył, mgła postępowała za nim.

- Ulepszyłam tę technikę. Wiesz, że mgła to tak naprawdę kropelki wody? - zapytałam głosem nauczyciela. - Raiton: Bakurai!

Wokół mnie zebrały się wyładowania elektryczne. Po chwili skierowałam je dwoma palcami na skupisko mgły. Strumień prądu pomknął w kierunku Zabuzy.

- Woda dobrze przewodzi prąd, prawda? - Zaśmiałam się, gdy technika trafiła w cel.

Po chwili zeskoczyłam na ziemię. Momochi stał wciąż na nogach, jednak na całym ciele miał poważne poparzenia i rany cięte, z których obficie spływała krew.

- Jeszcze żyjesz, Zabuza-sensei? Ah, uniknąłeś tego ataku. Gratuluję! Nie spotkałam jeszcze żadnej osoby, która byłaby w stanie to przeżyć!

Nie minęła sekunda, a moja katana przebiła jego serce. Obróciłam nią i wyciągnęłam z jego piersi, a ten zachwiał się i upadł na trawę, brudząc ją swoją posoką.

- Kamira-chan -odezwał się słabo. - Spełnił kiedyś moje marzenie.

Uklęknęłam przy nim, patrząc na niego z determinacją w oczach.

- Tak zrobię - zapewniłam.

Momochi wypuścił ostatni oddech ze swoich płuc i opuścił powieki. Złożyłam ręce i pomodliłam się nad nim. Spoczywaj w pokoju, Zabuza-sensei i obserwuj mnie z miejsca, w którym teraz przebywasz. Po chwili odsunęłam się i spaliłam jego zwłoki na proch, tak by nie został po nim nawet ślad. Potem wyjęłam moją książeczkę bingo i wykreśliłam go z niej, jednak nie wyrwałam kartki, jak to robiłam z wszystkimi innymi pokonanymi. Nie zamierzałam.

- Haku - odezwałam się. - Znaj moją łaskę i odejdź, żyjąc tak jak chcesz. Zabuza by tego chciał. - Spojrzałam na chłopaka, po którego policzkach płynęły łzy.

Ten skinął tylko głową i zniknął.

- Przepraszam, że nasz zbieg sprawił wam tyle kłopotów - zwróciłam się do Konoszan, kłaniając się im. - Jako rekompensatę, będę was eskortować do miejsca, w które chcecie dotrzeć. Przyjmijcie tę usługę, jako przeprosiny od Kiri. - Wyprostowałam się.

- Niech tak będzie - powiedział Hatake. - Wolałbym jednak znać twoje pełne imię, skoro mamy spędzić ze sobą trochę czasu.

- Nazywam się Kamira Uzumaki i jestem ANBU Kiri - odpowiedziałam.

- Uzumaki?! - wykrzyknęli wszyscy jednocześnie, a najgłośniej mały blondynek z takimi samymi znakami na policzkach, jakie miałam ja.

- Ty pewnie jesteś Naruto. Szanowny Mizukage mi o tobie opowiadał. Jestem twoją siostrą.