Hayatta, esas mesele mutluluktur. Bazıları mutludur, bazıları mutlu olamaz. Bizim gibi olanlar ikisi arasında kaybolmuştur. Saniyeler önce kahkahalarla katıla katıla gülerken hemen ardından hıçkırıklarla ağlayabiliriz. En kusurlu olan da yine bizleriz. Her nasılsın sorusuna iyiyim yanıtları, defalarca aynı hataya düşmek ve gözyaşlarımız kirpiklerimizi tehdit ederken kahkahalar atacak kadar iki yüzlü ve yalancı olan da yine bizleriz. Oysa bir anlatsak derdimizi bir ağlayabilsek düzelir herşey ama biz bunlardan bihaberiz. Defalarca belkide milyonlarca kez çırpındığı halde hep kaybedeniz. Hata bizde de değil aslında sadece biz kaderzedeyiz.
Notalar bazen kitap satırlarındadır. Gözleriyle duyabilene.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
VAZGEÇTİM
PoetrySen benim tren istasyonunda beklediğim vapursun. Gelmeyeceği halde beklediğim. Vazgeçemediğim. Seve seve tükemediğim.