Sen bu acımasız dünya denizinde yüzeye çıkmak için attığım son umut kulaçlarımsın benim. Dokunmak yasak olsada kalbimle hisstiğim, her bir gülüşüne mısralarca şiirler dizdiğim. Can mı canan mı deseler canımı verdiğim. Sen okyanuslara gömülmüş kayıp şehrimsin benim. Seni ararken kendimi kaybettiğim. Sorsalar seni bana vazgeçemediğim, aklımı defalarca kez alsa da ahımı alamadı derim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VAZGEÇTİM
PoetrySen benim tren istasyonunda beklediğim vapursun. Gelmeyeceği halde beklediğim. Vazgeçemediğim. Seve seve tükemediğim.
