Beynimin içinde konuşan bir sürü insan var ve hiçbirini susturamıyorum. Sanırım insanlar böyle deliriyordu. Tanrım ben deliriyormuyum? Kim ne diyor ya da hangisi melek hangisi şeytan bilmiyorum. Boğazım cam kırıkları dolu konuşmak istemiyorum. Çok adaletsiz bir yer dünya denen bu çöplük ben yanına gelmek istiyorum. Sahi ayaklarıma ağır geliyor bedenim tanrım ben ölümü istiyorum. İnsanlar öyle adi ki doğru olanı göremiyorum. Onlara ne zaman güvensem yumruklarımı duvarlarda susturuyorum. Kendimle yalnız kalmaktan inan çok korkuyorum. Tanrım bu bataklıkta boğulmak üzereyim. Ben senin yanını istiyorum.
Tek sorumlusu ben değilim bunların. Sen ittin. Ben gittim.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
VAZGEÇTİM
PuisiSen benim tren istasyonunda beklediğim vapursun. Gelmeyeceği halde beklediğim. Vazgeçemediğim. Seve seve tükemediğim.