Chapter 16: More of Princeton University

968 7 3

ni VERN0FF

ni VERN0FF

Okay, sa totoo lang may makikita kayong THIRD PERSON's POV sa chapter na ito. Kasi wala lang, siguro kapag may ganun, mas maiintindihan niyo yung story and kung ano ba talaga yung nangyayari sa chapter na ito. First time kong gagawa ng THIRD PERSON's POV, at first time ko ring gumawa ng title para sa isang chapter. Sana nalang magustuhan niyo! :)

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

SETTING: Princeton University; school gym. September 6, 2012; 8AM.

WHAT: Meeting for the preparation of the "mini" school festival. (just check out the previous chapter/s)

THIRD PERSON's POV

Kasalukuyang nandito ang lahat ng mga estudyante, maging ang mga professors ng bawat classroom sa school gym ng Princeton University.

Sobrang dami ng tao. I mean, sobrang dami ng mga estudyante.

Ay, hindi niyo ba alam? Halos 4,000 students or MORE ang nag-aaral dito sa Princeton University. Bakit? Dahil napaka-ganda ng eskwelahang ito; inside and out. Napaka-ganda ng pakikitungo ng mga teachers/professors sa kanilang mga estudyante, napaka-ganda ng mga itinuturo dito; may mga morning and afternoon devotions pa nga dito eh. Napaka-ganda ng mga facilities sa loob at labas ng campus, napaka-ganda at napaka-sarap ng mga inihahandang mga pagkain sa school canteen; yun nga lang, ginto ang presyo nito. Napaka-ganda ng ambiance sa buong campus; pati narin ang mga views, magaganda. At syempre, pahuhuli pa ba ang mga nag-gagandahan at nag-popogian na mga estudyante rito? Syempre hindi.

Halos ang karamihan or wala pang aabot sa isang libo ng mga estudyante rito ay mayayaman. Sobrang mayayaman. Eh paano ba naman, kung yung tuition fee niyo ay halos umabot na ng 1 million dollars, tapos dito ka pa nag-enroll at nag-aral.. eh anong tawag sayo, MAHIRAP?! Oh, san ka pa.

Mga estudyanteng nandirito ngayon, karamihan sakanila ay mga anak ng ambassador, attorny, president, chief justice (corona) DEH JOKE, o kaya sadyang anak lang sila ng isang bilyonaryong tao lang talaga. Yung iba naman kaya dito nakakapasok, dahil nakukuha lang sa scholarships o kaya dahil dito nag-ta-trabaho yung parents nila o kaya ka-close lang yung may ari ng school. Pero dahil minsan nagmamakaawa sila, at nandoon yung anak nilang babae (kilala niyo naman na kung sino diba?), ayun, napagbibigyan. Basta ang deal is makakapagtapos sila ng pag-aaral dito with HIGH GRADES, with CLEAN NAME, with A LOT OF MEDALS o kaya MEDAL nalang daw, and WITHOUT FAILING GRADES. Kaya ayun, lahat ng estudyante dito sa Princeton University, todo sikap talaga sa pag-aaral dito. Kahit na strict itong school na ito, hindi sila nagpapatinag. Ayos diba? Ayun.

Wala rin nakakaalam kung bakit yung ibang mga magulang ayaw pa dito ipasok yung mga anak nila. Pero may nakapagsabi na, may nag-blackmail daw sa family nila na kapag hindi sila doon sa *insertnameofschoolhere* nag-aral, masisira ang family name nila. Kumbaga, ang ibig sabihin lang nyan, sikat na sikat na sikat na sikat lang talaga ang Princeton University dito sa Princeton, New Jersey, United States. Ang daming kaaway nito eh, ang daming karibal. Pero dahil born-again christian ang Bernardo Family na nag-mamayari nitong school na ito.... hindi sila nakikipag-away sa mga karibal.. dahil ang School Motto nila in English is: "Under God's Power She Flourishes". BONGGA DIBA!

Ocia, ituloy na dapat yung dapat ituloy. Ikwento na dapat yung dapat ikwento. Game ka na? Here we go.

Busy na busy ang lahat ng tao. Ang lahat ng mga estudyante. They are all blabbering inside the school gym, and that only means? MAINGAY. Sobrang INGAY. Especially the girls... -___-

"Okay students. Quiet now." The school principal has already arrived, yay.

......

"STUDENTS! Please calm down."

......

"DEAR STUDENTS OF PRINCETON UNIVERSITY, PLEASE CALM DOWN NOW AND REMAIN SILENT FOR 1 HOUR!!!"

So there it is, nilabas na ng school principal yung tatlo niyang makapangyarihang exclamation points. And the good thing is, all the students already shutted their mouth up. Galing noh? Di pa yan galit, si Ms. Principal.

"So okay, we all came here and I called you for an emergency meeting. Are you ready to listen dear students?"

"YES MS. PRINCIPAL!!~"

"Good. So let's start with the first one....."

Blah blah blah blah blah blah blah blah blah blah blah.

After the 1 hour has passed, nag-move na ang buong University. May sari-sarili na silang mga pwesto. Buti nalang yung mga teachers na nandirito ay sobrang cooperative, sobrang masunurin, at sobrang matatalino.

And we guess, that the "mini" school festival will be awesome.