PLEASE DONT READ!!!! Under Revision- Twist Of Destiny ౪ (Book 1)

•The15thTwist

Twist of Destiny

Chapter 15 • Getting Closer

JAICEL's POV

"Sino ng maghuhugas?" Tanong ko sa kaniya habang nakatayo kaming dalawa sa harap ng lababong na tinambakan ng maraming maruruming pinggan.

"Ikaw na, ako na nagluto." Sagot naman niya

"Ah, ganun ba? Sige ako na nga lang." Sabi ko. "Sige na matulog ka na, may pasok pa bukas." Nakangiting dagdag kong sinabi sa kaniya.

"Sige, pagbutihin mo ha." Ewan ko ba kung cheer ba 'yun o ano pero ang cold ng pagkakasabi niya. "Sige na, papanik na ako." Dagdag niya.

"Sige." Tipid pero nakangiti kong sabi sa kaniya.

Marunong naman akong maghugas ng pinggan noh! Pero di ko alam kung paano pagkakasunod-sunod basta sabon na lang ng sabon at banlaw na lang ng banlaw para makatulog na rin. Ilang minuto lang naman akong naghugas kay tapos na ako ngayon.

Nagtataka siguro kayo kung bakit nakipagkaibigan na ako kay Naithan noh? Siguro dahil ayoko na ng gulo at away, kahit ano naman kasing laban namin hinding hindi na 'yun mababawi. Ikakasal pa rin ka dulo at sa huli maghihiwalay rin kami at magkakalimutan na dahil may mga sarili na kaming buhay. Napaka-ikli lang ng panahon kaya dapat sulitin mo na, hindi mo rin naman kasi masasabi kung anong mangyayari bukas eh.

"Saan kaya ako matutulog?" Tanong ko sa sarili ko. 'Yan na muna ang problemahin ko bago ang iba.

Dahil iisa lang kasi ang kwarto at kama, kaya sigurado akong natutulog na ng mahimbing si Naithan ngayon sa kama habang ako namumroblema kung saan ako matutulog.

"Manghihingi na lang ako ng unan at kumot para dito na lang ako sa sofa." Bulong ko sa sarili ko.

Pagpanik kosa taas dumiretso na agad ako sa kwarto ni Naithan at kakatok na sana kaso wala naming nagbubukas kaya sinubukan ko siyang buksan.

"Ha! Di nakalock?" Gult kong tanong sa sarili ko dahil sa hindi na naka-lock ang pintuan niya.

Pagka bukas ko nakita ko si Naithan natutulog sa sahig sa may kanan at sa kaliwa naman may nakalatag na makapal na kumot at may dalawang unan. Kaparehas lang ng pinagtutulugan ni Naithan na may nakalatag din na makapal na kumot at dalawang unan.

Nilapitan ko agad si Naithan at ginising.

"Naithan, Naithan?" Sabi ko habang gingising at kinakalabit siya. Dahan dahan niyang binuksan ang mga mata niya at tumingin sa akin. Umupo na lang siya sa kinahihigaan niya.

"Oh, bakit?" Tanong niya habang nakaupo.

"Bakit diyan ka natutulog?" Tanong ko sa kaniya.

"Sige na, matulog ka na dun. Malamig sa baba kung 'dun ka matutulog." Sagot naman niya habang humihiga ulit.

"Ok, sabi mo eh." Masaya kong sabi. Hindi na ako tumanggi o naginarte dahil baka magbago pa ang isip niya. Hini ko alam pero nagiging mabait na sakin ngayon si Naithan na hindi katulad ng dati.

Kaninang umaga lang nagaaway kami tapos ngayon parang napakaluwag na namin sa isa't isa. Sabi sa'yo Jaicel eh, palalimin mo lang lalo ang pang-intindi mo at makilala mo na si Naithan. Magiging magkaibigan pa nga kami ngayon eh.

Naghilamos at nagtooth brush na muna ako at kumuha ng pantulog sa may closet bago ako matulog. Maaga pa naman ang pasok bukas baka mahuli pa sa pagpasok. Goodnight na Jaicel, sweet dreams.

NAITHAN's POV

Siya na ang pinaghugas ko ng pingan para makatulog na rin ako at ako lang rin naman ang nagluto. Kung baga, fair lang. At aayusin ko na rin 'yung tutulugan naming dalawa, maginaw kasi dun sa baba ayoko naman na magkasakit sya dahil di ako marunong mag-alaga ng may sakit. At saka magagawan naman ng paraan 'tong iisang kwarto eh. Pwede pa naming hatiin sa dalawa dahil sobrang laki naman niya.

Kinabukasan. Gumising na ako at tapos na ring maligo, gigisingin ko na rin 'tong si Jaicel para makaligo na rin siya.

"Jaicel, gising na!" I said habang kinakalabit siya.

"Ha?" She asked, umupo na lang siya kahit na half-sleep at half-awake pa rin siya. Inshort, naka-upo at nakakapagsalita pa rin siya kahit na tulog pa rin 'yung mga mata niya.

"Gumising ka na, wala ng tao sa banyo, maligo ka na 'dun bilis!" I said, tumayo na lang siya at nakabukas na rin ang mga mata niya. "Uy! Teka! Saan ka pupunta?!" I shouted.

"Maliligo na." She replied. Then yawn.

"Maliligo ka ng walang dalang tuwalya! Ok ka lang! Bilisan mo, pumunta ka muna 'dun sa closet at kumuha ka na rin ng uniform mo!" I shouted.

Habang nag-aayos na ako ng buhok pumasok na siya sa kwarto.

Remember? 'Yung closet sa kabilang kwarto pa, pero yung banyo nandito lang sa loob ng kwarto. Kaya pumasok na siya ng naka-uniform.

"Naithan!" She suddenly called me.

"Oh bakit?" I suddenly looked at her.

"Bakit ganun 'yung mga pangaraw-araw kong mga damit? Shorts at sando lang?!" She asked me.

"Oh bakit anong problema dun?" I asked her too.

"Bakit walang t-shirt o mahabang shorts man lang?" She asked me again.

"Ok na 'yun, kesa naman yung style mo mukha kang manang." I said while combing my hair.

"Ha, eh-" She said

"Ih, oh, uh!" I said then done combing my hair, lumapit naman ako sa kaniya. "Ayaw mo ba ng ganun? Para maganda ka na sa paningin ko? Style ko pa naman 'yung mga ganoong damit isang babae." Napatingin siya sa ibang direksyo at halatang nailing sa sinabi ko. At ayan na naman ang mga namumula niyang mga pisngi. Natutuwa talaga ako kapag namumula ang mga pisngi ni Jaicel, pakiramdam ko kinikilig din siya.

"Sige na nga." She said. Tapos ay nagpunta na sa salamin para mag-ayos ng sarili niya.

"Sige, magluluto na rin ako." Nakangiti kong sabi at lumabas na ng kwarto.

Ilang minuto lang ang lumipas at ok na! Tapos na akong magluto ng breakfast! Sakto namang bumaba na si Jaicel sa taas.

"Naithan, anong niluto mo?" She asked then umupo na sa upuan sa tapat ko.

"Egg with bread." I replied.

"Nakakagutom naman! Grabe! Kapag ikaw talaga nagluluto, amoy pa lang nakakagustom na." She excitingly praised me again. And then sisimulan na naming ang pagkain, at tapos ay sabay kaming nag-sign of the cross and pray quietly.

Tapos kumain na kaming dalawa, wala kaming pinag-usapan habang kumakain kaya mabilis din kaming natapos na dalawa sa pagkain.

"Naith, anong sasakyan natin papuntang school?" She asked. Nasa tapat na kami ng gate ngayon.

"Taxi, pati rin sa paguwi. Araw-araw ay ganun na." I replied on her.

"Ha? Bakit yung kotse ninyo nasaan na?" She asked.

"Kahapon nung kinausap ko si mama sa phone, sabi niya matuto na daw akong magco-comute simula ngayon ng kasama ka." I replied

"Ha!" She shouted "Eh paano 'yun? Pag nakita ka nila Danny na sumakay ka sa taxi baka kung ano na lang isipin nila. Mapang-asar pa naman si Danny." Sabi nya. Kita ninyo? First day pa lang ay alam na niya ang ugali ni Danny na mas mapang-asar kesa sa akin, haha.

"Sasabihin ko na sa iba na nakapark yung sasakyan ko. At sasabihin ko na lang kapag nagduda na sila ay same village pero different ang address natin. At sasabihin ko na rin sa'yo ang address natin para sa ibang taxi ka na rin sasakay tuwing uwian." I replied.

"Ok sige." She said, mukha naming naiintindihan niya lahat kaya kampante na ako.

=^.^=

A/N

Comment 'Padedicate' sa mga gusto!

VOTE|COMMENT