This novel is under revision and construction. For some reason, I was 14 years of age when I started to write this so I'm not contented. I'm 16 now and I want to improve this novel. And Tagalog pa rin siya.
All Rights Reserved 2014
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Buti naman at napahiya ang mongoloid na 'yun dahil sa katangahan niyang pagbagsak sakin at inapi pa ng mga babae! Hinagis ko nga eh, baka mamaya may makahalata pa. Hindi sa masiyado akong negative ako pero nagiingat lang talaga ng sobra, lalo na kung pangalan ko na ang pag-uuspaan. Ang tahitahimik ng buhay ko tapos bigla siyang papasok at ia-announce na papakasalan ako, thug life lang?
At sa nangyari sa kaniya kanina? She deserves it! Dapat lang na mapahiya at sagad sagarang pahiya pa para sumuko na siya dito sa school at lumipat na ulit. Buti nga nawala ko siya at hindi niya ako sinundan dahil for sure naliligaw na 'yun ngayon. It's her cruel karma. Hahaha! Ahem, Ahem!
Kasabay ko ang apat kong kaibigan pagpasok ng gate, actually ganito kami araw-araw na naghihintayan at hindi papasok ang lahat hanggat wala pa ang isa. Para cool diba? Sabay sabay pumapasok ang 5 richest people in this school at hinding hindi ko hahayaang makasama si Mongoloid dun noh!
Noong pagpasok naming lima sa room, wala si mongoloid dun, buti naman. At least kahit papaano malwawala ng kaunti 'yung kaba ko dahil wala siya sa paligid ko. Naka-upo ako sa first chair, bale katabi ko lang 'yung pintuan. May katabi ako, oo, pero bangkuan lang siya. Reason? Ayoko ng maingay, magulo, mangongopya, madldal o kung kahit ano pang makakadistract sa akin sa klase naming. Hindi ko man katabi si Lhian ay ok lang sa akin dahil ang katabi ng upuang bakante ay si Lhian na mismo, ok lang 'yun kahit na 3 inchs lang ang layo naming basta natatanaw ko siya when I need inspiration. Tapos ang katabi na ni Lhian ay si Brian, suno na nun ang magkatabi na mag-boyfriend na sila Traicy at Danny. Then wala ng kasunod si Danny. Lima lang kami sa front row, mga VIPs eh. At mamaya kapag dumating na si ma'am ire-request ko na ilagay niya si Jaicel sa bandang likod dahil itatabi siya sakin ay baka hindi ko na kayanin ang buhay ko sa isang araw.
"Hi, Lhian." I smiley greet on Lhian
"Good morning, Naith." She replied. Sadiyang gaganda talaga ang araw ko kapag siya na ang nakikita at nakakasama ko.
"Asan si Brian?" I asked on her. Dahil kahit sabay kaming nagsipasok, inilapag lang ni Brian 'yung bag niya tapos ay lumabas na ulit.
"Nagpaalam siya sa akin, bibili daw muna siyang juice." She answered. Nakangiti na lang akong tumango sa kaniya.
After that pumasok na yung english teacher namin. Hindi naman ako makabuwelo parang bumulong sa kaniya na ilagay sa likod si Mongoloid kung sakaling pumasok na siya dahil hindi naman ako nakita ng mga kaklase ko na bumulong kay ma'am Lez kahit minsan. Baka mamaya makahalata sila na may mali at magduda pa.
"Ok class! Good morning!" Ma'am Lez greeted us.
"Morning." We said while siting. Yeah, everyday ganiyan kami. Wala bang kabuhay buhay, well, that's how section 1 works.
