Sessiz odada sayfa sesi yankılandı. Bir kez daha tekrarladı.
Aceleci fakat sakin.
Heyecanlı, bir o kadar da korkak.
İnsanı çileden çıkaran bu sessizlik ve korku bir aradayken hiç bir şey düşünemiyor gibiydi.
Sayfaları her çevirişinde, bir sonraki sayfada okuyacağı cümlelerin içinde o ismi görmekten korkuyordu.
Sabahın erken saatlerinde şirkete gittiğinde pratik odasının tam ortasında duran paketten uzun zamandır peşinde koştuğu defterin çıkması artık o kadar da heyecanlı gelmiyordu.
İstediğine ulaştığında içindeki çekişmenin biteceğini düşünürken, bu kez kendini korkunun ortasında buldu.
Sonucunda bir canavar kendisine saldırmayacaktı fakat kendi içinde pişmanlığıyla yanıp tutuşacaktı.
Bir sayfa daha çevirdi.
O tanıdık el yazısını gördüğünde dudağını ısırdı.
Min Woo'nun yazısı ve spor salonundaki odada gülerek anlattığı o gece aklına geldiğinde kendisi utandı.
O zamanlar komik geliyorken şu an onun yerine kalbi acıyordu.
Sayfalar değiştikçe bir zamanlar çok sevdiği tüm arkadaşlarından teker teker nefret ediyordu.
Defter sayfalarının yarısından fazlası geride kaldığında bir kez daha acele etmeden sayfayı çevirdi ve kendi yazısıyla karşılaştı.
Nara adındaki kızdan bahsediyordu. Lisenin ilk yılının sonlarında yazmış olmalıydı. O kızı iyi hatırlıyordu. Yaptığı şeyden sonra onu gördüğünü hatırlamıyordu.
Okuyup okumamakta kararsız kaldıktan sonra cesaret edemeyip sayfayı hızla çevirdi.
Bir sonraki sayfa da bir başkasının yazısıyla karşılaşınca derin bir nefes verdi. Şu anlık iyiydi.
Bir sayfa sonra yine kendi yazısını gördü ve nefesini istemsizce tuttu.
Yeonhee.
Lisenin ikinci yılı.
Okumadan geçti. Omzuna bir yük çöktüğünü ve daraldığını hissetti.
Bir kaç sayfayı daha geçtiğinde, defterin bitmesine çok az kalmıştı ve aradığı ismi görmediği için şanslı hissediyordu.
Terleyen avuç içlerini pantolonuna sürttü ve bir sayfa daha çevirdi.
Lee Dani.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
toy | namjoon
Fiksyen Peminatbrroken: Gönderdiğim oyuncakların dili olmasını isterdim Çünkü kalbimi nasıl söktüğünü ancak onlar anlatabilirler 🌓010817