ANONİM

5.5

Selaaağağağam

Biliyorum beklettim fakat normalde bir gün içinde 4 bölüm attığım oldu (baya oldlar bilir) yalnızca 3-4 günlük bekletmem normal karşılanır diye düşündüm.

Bu arada A Sorunsalı'na da yebe geldi.

Mizah #4'e düşmüşüz bu beni üzer.

Sınır:150 Vote 500 Yorum

Iyi okumalar🌹

******

"Anlat bakayım. Niye ayrıldın Emir 'den?" dedim karşımda göz altları morarmış olan kardeşime. O da kollarını birbirine bağladı ve bıkkınca nefes verdi. Çok üzüldüğü belliydi, keşke Emir de onun kadar üzülseydi.

"Bazen Emir'i benden daha çok sevdiğini düşünüyorum." diye mırıldandı. Şu an hassas bir dönemdeydi, anlıyordum.

"Saçmalama! Yalnızca yardım etmeye çalışıyorum. Anlat şimdi."

"Aden'i de benden çok sevmiyor musun? Tamam, Aden çok iyi kız. Uyumlusunuz. Komik. Çok iyi birisi. Ama yaklaşık 4 yıldır eskisi kadar yakın mıyız abi? Şimdi sana anlatmamı istiyorsun ama sana bir şeyler anlatacak kadar yakın mıyız?" Ben tam cevap verecekken kapının ardından bir kahkaha sesi duyuldu. Tahminimce Aden kapıyı dinliyordu ve her zamanki gibi ciddi ortamlarda kahkaha atmayı tercih etmişti.

"A-a şey... Bu kapı kolu bozuk galiba. Neyse Sarpa devam edin siz. Ben de tıkınayım."dedi ve kapıyı çekip gitti. Bu huylarını seviyordum.

"Al işte. Ne yapsa güldürüyor seni. Ben ne durumda olursam olayım sen bana hesap soruyorsun." Her şeyi çok yanlış anlıyorduz

"Sana hesap sormuyorum. Ne olduğunu anlamaya çalışıyorum. Başka birinden hoşlanmak ne demek? Emir varken." Semra benim kardeşimse Emir ise dostumdu. Emir'in garip bir sevme şekli olsada Semra'nın Emir'e bunları demesi gerekmezdi.

"Emir 'in umurunda değilim. Ben burada onunla aynı üniversiteye girmek için çalışıyorum. Ama o okulu asıp buluşmamızı falan istiyor. Tamam, ben Emir'i böyle seviyorum. Hatta sevdiğim biri de yok. Tek sorun Emir'in benimle arkadaşı gibi konuşması." Bu konuda biraz haklıydı ama bu... Emir işte.

"Emir hep böyleydi. Onu değiştiremezsin." Sahiden Emir'in yaşlanınca ki halini çok merak ediyordum."Geçen gün bana 'evlat' dedi ya! Arkadaşlarıma rezil oldum." diye yakınmaya başladı. Gülmemek için dudaklarımı birbirine basırdım yoksa Semra beni affetmezdi.

"Ne yani? Artık sevmiyor musun?" diye sordum. O da kafasını 'hayır' anlamında salladı. Aden ise odaya bodoslama daldı. Yüzüne sinsi bir gülümseme yerleştirdi.

"Semra seni severim, bilirsin. Ama Emir benim çok iyi arkadaşım. Ya benim bir arkadaşım da Emir'den hoşlanıyordu. Tabi sen tanımazsın onu. Ee malum biz üniversiteliyiz ya! Oradan arkadaşım işte. Sen de varsın diye yapamadım aralarını. Engel kalktığında göre onları da ayarlayalım." dedi bazı kelimelere baskı yaparak. Aden'imin de sinirlendiği belli oluyordu. Aldığı 2 kilo ona fazlasıyla sinir yapmaya yetiyordu.

"E-Emir 'e mi ayarlayacaksın?" diye sordu şaşkınlıkla. Aden'den böyle bir çıkış beklemediği açıktı. Fakat bilmediği bir şey vardı. Aden'im tehlikeli bir kertenkeleydi.

"Niye şaşırdın canım? Ne de olsa artık Emir'i sevmiyorsun? Ee Emir 'de boru değil yani yakışıklı çocuk. Bulur birisini!"

"Ben...İstemiyorum."diye mırıldandı kısık sesiyle. "O zaman her şeye 'imir iyrililim' demeyeceksin! Kimse benim arkadaşımı üzemez! Ay, neyse yemek yiyelim."dedi son cümlede duygu değişikliği yaparak.

"Yiyelim."

ヽ(｀Д')ﾉ(　^ω^)(⊙＿⊙)ψ(｀∇')ψ(⊙＿⊙)

1,5 hafta sonra...

"Ya Sarp! Gelinliğe sığıyorum değil mi? Bebeklerim ezilmesin sonra." dedi Aden'im tedirgince. Bugün nikahımız vardı ve Aden fazla telaşlıydı. Sade bir nikah olacaktı, sadece aileler ve çok arkadaşlarımız.

"Bir insana hamilelik bu kadar mı yakışır?" dedim beline sarılarak. Şu sıralar iltifat etmem -yağcılık- fazlasıyla hoşuna gidiyordu.

"Yakışıyor demek ki. Çekil bi! Aynada endamımı görsün. Kahretsin! Çok güzel olmuşum."

"Ben de övgü istiyorum." diye mırıldandım. Ki bizim bu anımızı bozacak tek kişi vardı. Gelin odasında ne arıyordu, hiçbir fikrim yok.

Emir!

"Sarpaşkım! Kayınkankama damatlık ne kadar yakışmış be! Şu tipe bak! Emir Varol kadar olmasada giderin var." dedi beni süzerek.

"Ulan! Bi gitsene sevgilimle yalnız kalayım. Nikah benim nikahım!"

"Olmaz en son yalnız bıraktığımda baba olmuştun."diyerek gülmeye başladı. Sonra beni ittirip Aden'ime baktı. "Kız bilmem kaç canlı! Ne güzel olmuşsun! Sarp değilde sen bir Emir Varol kadar asil olmuşsun! Fişeksin valla!" dediğinde Aden'in gülümsemesi görülmeye değerdi. Emir, Aden'i çok güldürüyordu. Bazen sinir bozucu olabiliyordu tabii.

"Ben söyleyince hiçbir şey olmuyor. Elalemin Emir'i geliyor..."diye mırıldanmaya başladım. Aden biraz bana baktı. Sonra Emir'e döndü.

"Ay girişte iki tane insan gördüm böyle yaşlı. Tanıyamadım. Annemle babammış. Sizinkilerle o kadar vakit geçirdim ki kendiminkileri unutmuşum." Her ne kadar sohbet etmeye çalışsa da şu an gitmeliydi.

"Emir geleceğiz birazdan. Semra da aşağıda seni bekliyormuş." dedi göz kırparak. Emir yamuk taktığı kravatını düzeltti. Daha doğrusu düzeltmeye çalıştı.

"Ben gideyim o zaman. Bir bakayım. Yani ne yapıyor? İyi mi? Ya... Ben gideyim."dedi son cümlesinde gülerek. Hala tam barışmamışlardı ama barışacak gibi duruyorlardı.

"Şimdi gelelim sana..."diye mırıldandı Aden bana doğru bir adım atarak. Nihayet Aden'le övgü köşeme geçebilecektim.

"Şimdi sana ilk mesaj attığım günü hatırladım. Ve hayatımdaki en doğru karar olduğuna birkez daha emin oldum. Birbirimize sevgimizi sık sık dile getirmedik ama sevgimizi yansıtabiliyorduk. Yani en azından kendi dilimizce..." deyip güldü. Dolan gözlerini görebiliyordum. Aden ve böyle bir anda ağlamak?!

Hamilelik Aden'e neler yaptırıyordu?

"Seni çok seviyorum." demesiyle çoktan boynuma sarılmıştı.

"Birilerini unuttun."dedim kulağına. "Doğru ya. Seni ve kertenkelelerimizi çok seviyorum."

"Ben de sizi çok seviyorum."dedim ve sonra gözüm koltuğa kaydı.Bunlar niye öyle bakıyordu ya?!

"Ya Aden'im ilk ve tek duygusal anımızda Ajdarla Üsnü şöyle bakınca odaklanamıyorum!"
diyerek sitem ettim. Kıkırdayarak bizi izleyen kertenkelelerimize baktı.

"Şu Ajdar'ın 1 senelik ömrü kaldı. Ölmeden bir çiftleşme dansı falan yaptıralım da Üsnü yalnız kalmasın." dediğimde kötü bakışlar attı.

"Valla Ajdar bu. Bizim inadımıza 10 sene daha yaşar. Ayrıca öyle deme benim oğluma.Ağlarım ama ben."

"Çocuklarımıza kertenkele diyorsun,Ajdar'a oğlum diyorsun. Hormonlar sende erken etki gösterdi galiba Aden'im."dedim.

Sonra kapı açıldı. Naz topuklu ayakkabılarıyla yürümeye çalışarak aynı zamanda Kerem'i sürüklüyordu.

"Sizi bekliyorlar. Nikah memuru geldi!"dediğinde başımla onayladım.

"Evet Aden'im! Gidelim artık."dedim ve kolumu uzattım. Gülerek koluma girdi.

"Hadi evlenelim!"

(*'>д<)ヽ(｀Д')ﾉ(*'>д<)ψ(｀∇')ψ

Umarım beklettiğime değmiştir.

Bölümü beğenenler?

Ajdar ölmesin diyenler?

SarDen çiftine bir not bırakın lütfen...

Emir Semrayı bırak diyenler?

Hadi eyw.