CHAPTER THIRTEEN

140 4 3
                                    

“But the you who you are tonight

Is the same you I was in love with yesterday,

The you I’ll be in love with tomorrow.”

If I Stay



I ordered a Chocolate Chip Cream Frappuccino and a Caramel Almond Crunch cake. I sat outside the coffee shop while waiting for Fox. I’ve sent him the exact address and I guess he would be here any minute soon. I checked my phone for any messages. Baka kasi hinahanap rin ako ni Bree dahil hindi ako pumasok.

No messages from anyone? Weird. I told myself.

I pouted.

No one, not even Bree, noticed that I missed my classes today. Wala man lang ni isa sa kanila ang nagtaka o nagtanong sa akin kung okay lang ba ako, kung nasaan ako o kung buhay pa ba ako.

Kung hindi ko pa tinawagan si Fox, walang makakakaalala sakin.

I sighed.

“Lyke …”

Lumingon ako nang marinig ko iyon.

I smiled brightly when I saw Fox standing in the middle of the porch

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

I smiled brightly when I saw Fox standing in the middle of the porch. But he just stared at me, impassive and motionless. He was wearing sunglasses pero alam kong tinititigan niya ako. Bahagya nga lamang tumaas ang kilay ko nang mapansin ko ang dala niyang bulaklak.

Dahan-dahan siyang lumapit sa akin.

“What took you so long? Kanina pa ako naghihintay dito.” Reklamo ko.

He took off his sunglasses and handed me the flowers.

“Traffic.” Tipid niyang sagot. He leaned his elbow onto the table. Saka niya pinagdaop ang kanyang palad at inilapit iyon sa kanyang mukha.

“A-are you okay?”

“Yeah … sobrang tinatamad lang talaga ako.” Sagot niya.

“What would you like to drink? I-oorder kita.”

He didn’t answer. Sumandal lang siya sa upuan saka siya muling tumingin sakin. “Anong nangyari kanina? Anong sinabi ni Gunner sa’yo?”

Hindi ko alam kung bakit hindi siya ngumingiti. Dahil ba tinatamad rin siya?

“Uhm, he wants me to … uhm, stop seeing you.” Halos hindi ko masabi sa kanya nang diretso. Bigla kasi akong nakaramdam nang takot nang makita ko siyang hindi ngumingiti.

He licked his lips then looked away. “That asshole. Dapat hindi mo na siya kinausap eh.”

“I have to.”

“No, you wanted to.” His brows drew together as he stared back at me. “Hindi ko alam bakit hindi mo kayang humindi pagdating kay Gunner.”

Hindi ako nakapagsalita. Ibinaling ko ang atensiyon ko sa frap na hawak-hawak ko.

Selfish Love [On Going]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon