When You're Gone

Four

YUJIN

Hindi ko namalayang may tumulo na palang luha sa mata ko. Tsk. Ang weak ko talaga. Pinunasan ko ang mga luha ko pero patuloy pa rin sila sa pag-agos.

"Stupid tears!" I shouted while wiping my tears.

"You know Yujinie, it's okay to cry than hold it." I looked to know who it is, turned out it's Daewon, my bestfriend.

"You always see me on my vulnerable moments." I try to laugh but I fail.

"Because we're soulmates." I smiled. Siguro ganun nga talaga kami nito ni Daewon.

"So, why are you crying birthday girl?" He sat beside me.

"Namimiss ko lang si Taewoo. Ang tanga ng puso ko, mahal ko pa rin hanggang ngayon eh." He looked at me.

"Alam mo, hindi naman natin matuturuan ang pusong magmahal o biglang wag na lang mahalin ang taong mahal natin. Yujinie I know pressured ka dahil nandyan si Jimin, your parents, his parents. Kami. I know you think na we're expecting you to love him. Hindi naman kami nagmamadali. Kung mahal mo pa si Taewoo, so be it. Edi mahal mo pa. You can move on eventually. Then kung nakamove on ka na sa kanya, be with Jimin. Enjoy his company. Makakapaghintay naman yun. Ten years na nga eh." He said but hindi ko narinig yung huli niyang sinabi. I just found myself hugging him so tight.

"I'm really thankful to have you as my bestfriend. You're always there when I need you." I pouted.

"Lagi naman. Ako nga superhero mo diba? So tahan na. Baka mamaya magtaka pa sila bakit ka mukhang umiyak." Binigay niya naman yung panyo niya sa akin. Nung nakapag ayos na ako, bumaba na rin kami. He walked to Taeri. Hmm? Parang may something sa kanila ah. Lumapit naman ako kay Jieun na nag iinom.

"Bij, kanina pa may naghahanap sayo." Sabi niya pagkaupo ko.

"Sino?" Tinuro niya si Jimin na nakaupo sa single chair pero mukhang di mapakali. Puunta na ako sa kanya.

"Jimin..." I called his name. Nagulat siya at napatayo.

"Wifey! Saan ka nanggaling? I'm so worried." He said then chineck yung katawan ko kung may galos ba ako or what. Inikot niya pa ako. Naconscious naman ako kasi nga nakabikini lang ako, tas kung makatingin tong isang to.

"Ah, nakipag usap lang naman po kay Daewon sa rooftop."

"Sa susunod wag kang pupunta kung saan saan. Kahit pa bahay niyo to. Okay?" Napapoker face naman ako. Ano ako, bata?

"Opo." I said. Then ngumiti siya. Ang cute niya talaga hehe.

"Okay. So anong pinag usapan niyo--- ay teka wag mo na palang sagutin kasi may tiwala ako sayo."

Minsan hindi ko alam kung seryoso ba 'tong si Jimin o nagaact lang siya for the sake of engagement eh. Sabi nila chickboy daw to. Kaya medyo di pa ako paniwala sa kanya.

"Ewan ko sayo. Tara inom nga tayo." Sabi ko at inabutan siya ng canned beer.

"Ikaw ha wifey. Siguro kaya mo ko binigyan ng beer kasi may sleeping pills yan tapos pag nakatulog ako gagahasain mo ako." Luh parang tanga.

"Ano ba mga pinagsasabi mo? Paanong malalagyan ko yan ng sleeping pills eh sarado pa yang bigay ko sayo." Napatingin naman siya sa hawak niyang beer.

"Ay oo nga no. Hahaha." Shunga alert.

Nag-inuman na kaming dalawa at nagkwentuhan ng kung ano anong bagay. Nakakailang lata na rin ako. Ilang sandali lang ay nag-aya na akong umakyat dahil inaantok na ako. Muntikan na akong matalisod sa hagdan kaya hinawakan niya ako sa bewang upang alalayan. Bakit ganito nararamdaman ko? Parang... shit. Baka sa alak lang yun. Tama. Napadami lang talaga inom ko kaya nagkakaganito ako. Pagkaakyat namin, dumiretso na ako sa kwarto ko. At natulog na.