Chapter 18

299 6 0
                                    

Η παρουσία τριών από την τρελοπαρέα του Μίστικ Φωλς μας κόβει τη φόρα. Είναι όλοι ντυμένοι στα μαύρα και δείχνουν σκυθρωποί, ή καλύτερα, καταβεβλημένοι. Επιτέλους. Το να τους βλέπω έτσι στενάχωρους και μίζερους, μετά από τόσο καιρό στην απομόνωση, μου ανεβάζει τη διάθεση στα ύψη, αν θυμηθώ τον τεράστιο πόλεμο που μου έχουν κάνει όλα αυτά τα χρόνια. Έχω σκαλώσει όμως με το λόγο. Όσο και να χαίρομαι, αναρωτιέμαι τι μπορεί να είναι αυτό που τους κατάντησε έτσι. Τη στιγμή που τους αντικρύζουμε στο κατώφλι, η Τζώρτζια αρπάζει ενστικτωδώς το χέρι μου και μου σταματάει το βήμα. Μιλάει ψιθυριστά, λες και υπάρχει περίπτωση να μας ακούσουν.

"Κάι... Ποιοι είναι όλοι αυτοί;",  με ρωτάει φανερά αμήχανη.

"Χαλάρωσε μικρή, δεν πρόκειται να μας ακούσουν, πόσο μάλλον να μας δουν." Δείχνω με το χέρι μου στην τραπεζαρία. "Βλέπεις εκείνον τον κοστουμαρισμένο με το μαλλί στην τρίχα; Αυτός είναι ο... ας πούμε παρολίγον 'κουνιάδος μου' και πατέρας των μικρών κουταβιών που ψάχνουμε. Ο Αλάρικ."

Συνοφρυώνεται. "Κι εσύ σκότωσες την αδερφή σου την ημέρα του γάμου τους... Γιατί δε μου κάνει καθόλου εντύπωση;"

"Επειδη είμαστε ίδιοι κατά βάθος.", την πειράζω, αλλά δε δείχνει και τόσο σε διάθεση για αστεία και συνεχίζω τις συστάσεις. "Δίπλα στην πόρτα είναι η Κάρολαϊν, η παρένθετη μητέρα που επέλεξε η σύναξή μου λίγο πριν αφανιστεί, για να κυοφορήσει τα δίδυμα. Fun fact? Είναι βρικόλακας."

"Αδύνατον. Οι βρικόλακες δε μπορούν να αναπαραχθούν...-"

"-...γιατί είναι νεκροί, ξέρω, ξέρω την κασέτα. Εφόσον όμως είναι παρένθετη μητέρα και τα εσωτερικά της όργανα είναι λειτουργικά, έγινε το θαύμα.", κάνω θεατρικές κινήσεις για έμφαση.

Never Ending Hell - A Kai Parker Fanfiction (Σε παύση)Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora