Ze stapt de metro uit en kijkt schichtig om zich heen. Een harde schouder beukt tegen haar arm aan. Die man gaat vast vaak naar de sportschool. Ze wrijft over haar arm en loopt de mensenmassa achterna, op naar de piepende poortjes die dagelijks duizenden reizigers in- en uitchecken.
Ze houdt haar armen stevig om het gekreukelde schetsboekje heen gewikkeld. Het is een afweermechanisme geworden. Ze voelt zich zenuwachtig, nieuwe, onbekende omgevingen maken haar zenuwachtig. De vertrouwde kaft van haar schetsboek vermindert dat. De geur van nieuwe blaadjes, oude inkt en Sharpies doen haar goed.
Ineens valt het schetsboek met een harde klap op de viezige stoeptegels. Een aantal gehaaste reizigers kijkt geïrriteerd naar het meisje om terwijl de tranen haar ogen vullen.
'Mam?'
Een vrouw met een fragiele lichaamsbouw, korte blonde haren en wallen onder haar ogen, kijkt naar Adelyn om. Ze staat in de deuropening van het huis tegenover het metrostation. "Fam. Panders" luidt het naambordje. Adelyn Panders, dat is haar naam, maar dat is niet waar ze haar aan herkende.
'Adelyn?' brengt de vrouw uit. Ze was er van overtuigd dat ze haar dochter nooit meer zou zien, maar hier staat ze, voor haar neus. Adelyn snelt zich naar haar biologische moeder toe. De vrouw pakt haar gestreste dochter voorzichtig beet, helemaal in de war.
'Hoe weet je dat ik hier woon?' vraagt ze terwijl ze haar dochter een kopje thee geeft. Kersenthee. Ze houdt niet zo van kersenthee, maar Roe wel en dus drinkt ze het dankbaar op.
'Wist ik niet. Ik moet naar Amsterdam, ik zoek iemand', aarzelt ze. 'Denk ik.' De vrouw glimlacht warm om haar dochter. Wat is ze groot geworden, denkt ze. Op de dag van de geboorte van haar en haar tweelingzusje, wist ze dat het als alleenstaande moeder te veel zou worden. Ze liet de eerstgeboren dochter weg sturen en Adelyn werd geadopteerd.
'Dus ik heb een zus?' vraagt Adelyn ontzet.
'Hoe wist je wie ik was?' praat ze om de vraag heen.
'Van de foto's. Wie is mijn zus? Is ze hier?'
Hetzelfde moment gaat de deur van de woonkamer open. Een meisje met donkerrood geverfde haren, een neuspiercing aan de linkerkant van haar neus en donkere rode lippenstift kijkt haar verward aan.
'Adelyn, dit is je zus Franka.'
.
.
.
Hé, nu je toch hier beneden bent, kun je hopelijk even stemmen... :)
