If I could

14. de basis en het monster

POV SHAY

Het dak is inmiddels open gegaan en ik geniet van de zon en de wind. Hmm, het is raar hoe het ik de winter hier lekker warm kan zijn. Vergeleken met Nederland is dit weer goddelijk. Over een weekje is kerstmis en ik ben benieuwd hoe we het gaan vieren. Waarschijnlijk gaan we uiteten enzo. Gewoon een typische kerstmis. Toch mis ik mijn vader altijd met kerst.

Vroeger gingen we altijd de kerstboom versieren en ik mocht altijd de piek erop zetten. Ik wil hem zo graag zien en dan nog afscheid nemen. Als ik degene vind die me vader heeft vermoord. Die is nog lang niet jarig. 'Waar denk je aan.' vraagt Luca en hij legt ze hand op me hand en kijkt bezorgd. Ik glimlach zwak en besef dat me ogen waterig zijn. 'Zat gewoon te denken aan me pa.' zeg ik zacht en ik slik. Hij kijkt weer naar de weg en spant ze kaken aan. Ik speel wat met de touwtjes aan me broek en kijk weg van Luca.

Aan de ene kant wil ik dat die vraagt waarom, maar aan de andere kant wil ik niet huilen. Want huilen is een zwakte. Ik heb echt trek. Gewoon in kipnuggets. Ja mensen, ik ben verslaafd aan kip. Love kip! 'Wat wil je eten?' vraagt die.

Hij kan nu officieel gedachtes lezen.

Ik knik en wijs naar de grote gele M in de lucht. Hij volgt me vinger en lacht. 'Isgoed prinsesje.' zegt die lachend. Ik bijt op me lip en voel dat me wangen gaan gloeien. Hij is echt lief. 'Maar wel mac drive.' zeg ik vrolijk. 'Oh, ik wou zograag met de Shay uiteten.' roept die dramatisch en kijkt me aan met een mislukte pruillip. Ik lach en schud me hoofd. 'Het was toch geen date.' zeg ik met een grijns op me gezicht. 'Klopt.' zegt die met een grote glimlach en legt zijn hand op me bovenbeen. Er ontstaat een hele tinteling door me lichaam en ik leg me hand op zijn hand. Hij kijkt me kort aan en ik glimlach.

'2 kipnuggets menu.' zegt Luca tegen de spreekpaal bij de mac. Ik kijk hem met grote ogen aan en hij lacht. Woow, er bestaan hier gewoon kipnuggets menu's?? Ik lik me lippen af. Ik kan niet wachten tot ik me kipnuggets heb. Ik speel met Luca's hand die nogsteeds op me bovenbeen ligt. 'Shay?' vraagt Luca, met een onzeker toontje. Ik kijk op en kijk hem vragend aan. 'Waar dacht je aan, daarnet.' vraagt die waarna ik slik. Ik word er gewoon verdrietig van als ik er al aan denk. Ik zeg met een bibberende stem 'Me va-.' maar ik word al snel onderbroken. 'Sorry, ik wou het gewoon weten en door me nieuwschierigheid ben je nu verdrietig en ik wou deze dag leuk maken want je hebt al zoveel meegemaakt en als j-.' ratelt Luca maar ik stop hem door een kus op zn mond te geven. Ik doe me ogen weer open en zie een grijns op Luca's gezicht. 'Had dat veel eerder gedaan.' zegt die hees en ik sla me ogen neer en word rood.

Waarom deed ik dit, ik lijk wel hopeloos.

Ik voel zijn vingers over me wang en ik leg me hand op zijn hand. 'Je bent zo schattig als je bloost.' zegt die met een glimlach. Waarom doet hij dit met me?

Ik ben niet zoals hij denkt..

'2 keer menu kipnuggets, alstublieft. Eet smakelijk en fijne dag.' zegt de medewerkster en ze geeft Luca een verleidelijke blik terwijl ze het zakje geeft, waardoor ze naar voren buigt en je kan zo in haar shirtje kijken. Ik zucht en rol me ogen. Luca kijkt me kant op en begrijpt me gelijk. Hij knipoogt terug en rijd maar de parkeerplaats. Ik val gelijk me kipnuggets aan en eet ze op. Hmm, dit had ik nodig. Ik hoor Luca grinniken en ik doe me ogen open. 'Wat?' vraag ik met een volle mond en slik snel me kipnugget door. 'De meeste meisjes eten niet zo, wild?' zegt die lachend.

Shit, dit is niet goed. Hij ziet me als vreetzak.

Ik ga rechtzitten en friemel aan me jurkje. 'Hey, ik bedoelde het niet gemeen. Ik vind het wel leuk dat je gewoon jezelf ben.' zegt die zachtjes. Ik kijk hem aan en zie zijn doordringende blik. Ik zucht en sla me ogen neer. 'Het spijt me shay, het was echt niet gemeen bedoeld. Je broer zei al dat-.' ik kap hem af. 'Wat heeft hij gezegd?' vraag ik en ik slik me brok weg.

Niet huilen Shay.

Luca sluit zn ogen en legt zn hoofd op t stuur. Ik zucht. 'Laten we dit gesprek gewoon vergeten en we maken er een leuke dag van.' zeg ik vastveraden. Hij kijkt op en er vormt een brede glimlach rond zijn lippen. 'Dat lijkt me nou een geweldig plan.' zegt die en start ze moter. We racen snel weg en zetten de radio lekker hard.

Na een leuke middag zijn Luca en ik nu onderweg naar de basis. En ik ben eigenlijk best zenuwachtig. Ondertussen app ik met Maddy.

Mads👩‍❤️‍👩: Zijn jullie al onderweg xx??

Shay: Ja, we zijn er bijna x.

Mads👩‍❤️‍👩: En hoe was je date 😏

Shay: Doei!

Ik lach naar me beeld en leg me telefoon om me schoot. Ik kijk richting Luca, die me lachend aankijkt. 'Wat?' vraag ik met een glimlach. 'Nee, niks.' zegt die lachend en schud zijn hoofd. 'Zeg!' roept ik lachend en geef hem een speels duwtje. 'Oke oke.' zegt die lachend. 'Met wie was je aan het appen?' vraagt die met een brede glimlach, ik staar naar zijn kuiltjes, die zijn zo cute. 'Krijg ik nog antwoord.' zegt die lachend. 'Met Mads.' zeg ik snel en ik voel dat ik rood word. 'We zijn er.' zegt Luca terwijl die parkeert op de oprit. Ik stap uit en bekijk het huis. Het is nog best een mooi huis, niet de groot, niet te klein. Hij pakte me hand en liep naar binnen. Hij opende de deur met een code. Ik kijk mee, 13041920. Waarom ken ik die code.. Ik loop achter Luca aan naar binnen en hij leidt me rond. 'Je mag gerust rond kijken, ik moet even wat regelen.' zegt Luca terwijl hij naar een gang loopt en vervolgens de deur ingaat. Ik volg de gang en kijk door het raam.

Een schietruimte.

Ik stap naar binnen en loop richting een van de hokjes. Ik zet de veiligheids bril op en pak het pistool. Hij is niet te groot, precies goed. Ik draai er een rondje mee en richt op de roos.

flashback:
We staan op de rand van het winkelcentrum. Ik voel de angst in me maar ik mag nu niet opgeven anders word ik vanavond weer gestraft..
'Schiet nou!' sist Jace. Ik kijk hem bang aan. 'I-ik ga toch geen onschuldig iemand neerschieten.' piep ik zo zacht mogelijk. 'Binnen 3 sec of anders!' sist die kwaad. 3..2..1 Bang!

Bang!

Ik laat geschrokken het wapen vallen en de tranen rollen van me ogen. Wat er die dag is gebeurd kan ik niet meer mee maken. Ik ren snel weg maar bots dan op tegen een gespierd lichaam. Ik kijk op en zucht opgelucht, Luca. Hij slaat ze armen om me heen en knuffelt me. Ik huil geluidloos, maar de tranen blijven komen. 'Hee, het komt goed.' probeert Luca me te geruststellen maar ik weet wat ik die dag heb gedaan. Ik ben een monster, niets meer en niets minder. Ik kijk hem aan en adem diep in. 'I-ik ben e-een monster.' komt er trillend uit me en hij kijkt me vragend aan. 'Shay, kalm. Je hebt alleen op en pop geschoten.' zegt die kalm. Ik schud me hoofd en leg het uit.

Wat een monster ben ik toch ook....

Sorry sorry sorry dat het zo lang duurde ik had/heb gewoon niet zoveel inspiratie meer & btw love man down drm die flashback hihi. love jullie en nog een gelukkig nieuwjaar.

bewerkt