If I could

34. redding en meisjes billen

POV SHAY

'Wie ben jij en wat doe je in mijn huis?' hoor ik me broer vragen. De deurklinkt word weer los gelaten en ik slik. Ik adem opgelucht uit en kijk glimlachend naar me zusje die inmiddels in slaap is gedompeld. 'Moet ik nu bang zijn?' vraagt de onbekende stem en ik hoor een gebonk en dingen die vallen. Daarna hoor ik geroesemoes en een klap van een deur waardoor ik schrik. Ik hoor voetstappen naar boven komen en grijp me zusje steviger vast.

'Shay? Ben je hier?' hoor ik Luca zeggen en ik sta voorzichtig op met me zusje in me armen. Ik loop naar de deur en open hem. Ik doe de deur open en kijk naar de bezorgde gezichten van me broer en Luca. 'Thankgod, je bent oke.' mompelt luca zacht. Me broer trekt mij en me zusje in een knuffel en ik laat stilletjes me tranen lopen. 'Mam kilt me echt als ze weet dat ik niet thuis was.' mompelt hij in me haren. Hij laat me los en ik glimlach zwakjes.

'Dat hoeft mam niet te weten.' zeg ik stil en loop met me zusje naar beneden waar ik in een rommelige woonkamer terecht komt. De stoelen liggen ondersteboven en vazen zijn kapot. Ik leg me zusje op de bank en sla een deken om haar heen. Daarna loop ik naar het dressoir en zie dat het fotolijstje met een foto van me vader als enige kapot is en het beeldje wat er naast stond is kapot. Ik haal me vinger erover en begin zacht te huilen. Ik voel een hand over me rug en laat een harde snik los.

Het enige wat ik nog van me vader had is kapot. Ik leg het fotolijstje neer en veeg me tranen weg. 'Babe kom hier.' zegt Luca zacht en hij trekt me in een knuffel. 'Het komt goed.' mompelt die. Ik begin harder te snikken en sla tegen zijn borst aan waardoor die me verbaasd loslaat. 'Nee, nee dat komt het niet! Het enige wat ik van me vader had was dat beeldje en die foto en het is kapot! Niks komt goed!' roept ik kwaad en huilend. Ze kijken me alle 2 verslagen aan en ik draai me weer om naar de foto.

Welke klootzak heeft dit gedaan en waarom precies...

'Het was hem...' zeg ik zacht. Ik draai me om naar de jongens die me vragend aankijken. 'I-ik weet het zeker...' zeg ik met tranen in me ogen. Me broer loopt voorzichtig naar me toe. 'Shay, het is n-' zegt die rustig. Ik schud wild me hoofd. 'Het was hem.' zeg ik met een krakende stem en me broer trekt me in een knuffel. Het is hem. Degene die ik al zoek sinds me vader dood is... Degene die ik verdenk achter de dood van me vader. Ik weet het gewoon zeker.

'Ik breng Alana naar bed, ruimen jullie op?'  zegt me broer als die me los heeft gelaten. Hij neemt haar mee naar boven en ik loop naar de stoelen. We zetten ze recht op en ruimen de scherven op. Zodra ik bij het beeldje kom slik ik even. 'Babe?' vraagt Luca en hij komt achter me staan. Ik draai om met het beeldje in me hand, naja alleen de onderkant. Het waren twee kinderen die aan een man hangde, Ik en me broer die aan me vader hangde. Hij legt z'n hand op me wang en kijkt me aan. 'Het spijt me zo, ik zorg ervoor dat ik weet wie het was.' zegt die schuldig en ik schud me hoofd. Ik leg me eigen hand op de zijne die op me wang ligt en sluit me ogen. 'Het is oke, ik wil er niet in verdiepd raken.. Niet weer.' mompel ik en ik ruim de scherven op.

De foto en het overgebleven beeldje zet ik weer op de plek. Opeens zie ik me moeder en John in de woonkamer staan met een verslagen blik. 'Oh god, Shay ben je oke?' vraagt me moeder zodra ze naar me toe loopt. Ik knik en houd me tranen in. Ze geeft een blik op het beeldje en trekt me in een knuffel. 'Het spijt me zo, ik had thuis moeten blijven.' zegt ze schuldig maar ik kijk haar geruststellend aan. 'Nee, niemand wist dat er iemand zou inbreken. Het is niet jou schuld mam.' zeg ik met een zwakke glimlach en ze drukt een kus op me voorhoofd. 'Hoe is het met Alana?' vraagt ze daarna.

Ik wijs naar boven en ze lopen alle twee naar boven. Ik ga op de bank zitten en staar voor me uit. Luca komt binnen lopen met een kop thee en zet die op de tafel voor me neer. hij ploft naast me neer en slaat een dekentje om me heen. Ik glimlach dankbaar en kruip tegen hem aan. Hij slaat beschermend zijn armen om me heen en drukt een kus op me haar. 'Ik wou serieus in bad stappen en gaan slapen maar nee hoor, als je Shay heet is er altijd wel iets te beleven.' mompel ik met me ogen dicht. Ik hoor Luca zacht lachen en ik laat een lachje los. 'Geloof me, dit is nog niks.' zegt die lachend en ik kijk op. 'Nou daar maak je me blij mee hoor.' zeg ik en ik rol me ogen.

We kijken elkaar aan en het is even stil, een fijne stilte. 'Elke keer als je me weer zo aankijkt wordt ik opnieuw verliefd op je.' zegt hij zacht en hij strijkt een lok achter me oor. Het doet me hart smelten. Nog nooit heeft iemand dat tegen mij gezegd. Ik ben stil maar me hart klopt bijna uit me borst. 'I-ik... nog nooit heeft iemand dat gezegd.. Ik hou zoveel van je.' zeg ik met een krakende stem en druk vervolgens me lippen op de zijne. Door een kuch verbreek ik de kus en kijk ik op. Me moeder staat er glimlachend bij en John fronst. Ja, John is nogal beschermend. 'We gaan morgen naar het politie bureau en jullie moeten mee.' zegt John en hij geeft een geruststellend knikje. 'Oke, wij gaan nu slapen en jullie twee niet te veel geluid maken.' zegt me moeder speels en ik gooi haar een ongemakkelijke blik. 'Mam, nee iel. Slaap lekker jullie 2.' roep ik ze lachend na en ik ga weer tegen Luca aanzitten. 

'Dat was helemaal niet awkward.' zegt die ongemakkelijk en ik schiet in de lach van zijn hoofd. Ik drink me thee op en sta op. 'Kom we gaan ook slapen.' zeg ik gapend en ik trek hem van de bank. We lopen stilletjes naar boven en ik sluit de deur. 'Is het goed als ik ff ga douche?' vraagt hij en ik knik. 'Ja, waarom niet.' zeg ik glimlachend. Hij trekt zijn trui uit en gooit hem tegen me aan. Ik glimlach fake en geef een luchtkusje. 'Alsof je me gedachtes kan lezen.' zeg ik lachend en terwijl hij met zijn broek aan het kloten is. 'Eigenlijk wel ja.' zegt die hijgend, door het gevecht met zijn broek. Ik bekijk hem, hij staat alleen in zijn onderbroek. Ik bijt op me lip en krijg het warm. 'Like what u see?' vraagt die met een scheve grijns. 'Hmm, meh je bent niet meer zo gespierd.' zeg ik voor de grap en hij kijkt me fronsend aan.

Hij draait zich om en loopt weg. 'Lekker kontje hoor!' roep ik hem na en ik grinnik. Ik doe me gordijnen dicht en kleed me daarna uit. Ik trek Luca's trui aan en verlos mezelf dan van me bh. Heerlijk voelt dat. Vervolgens ga ik in bed liggen en zet ik de tv aan, niet dat er veel op te zien is. Ik pak me telefoon en scroll nog wat door Instagram heen. De deur gaat open en weer dicht en ik kijk op. Luca staat in de kamer met alleen een handdoek om zijn middel en zijn haar is nog nat. Ik bijt op me lip en leg me telefoon in de lader. 'Ja, ik heb geen onderbroek.' zegt die  terwijl die me grijnzend aankijkt. 'In de kast, 3de la.' zeg ik simpel in ik kijk hem na. Dan laat die zijn handdoek vallen en zie ik zijn achterkant. Ik schiet in de lach en hij draait zich om. 'Wat?' vraagt die verward. 'Je hebt echt meisjes billen.' zeg ik nogsteeds lachend waardoor hij ook moet lachen. 'Ik hoop dat het iets goeds is dan maar.' mompelt die en hij duikt naast me in het bed. 

Hij legt zijn hoofd op me borsten en ik ga door zijn haren heen. 'Bij jou wel.' zeg ik lachend en druk een kus op zijn haar. Ik klik het nachtlampje uit en zet Little more van Chris Brown op. Ik ga door zijn haren heen en neurie zachtjes mee. zijn ademhaling wordt regelmatig en ik gaap. Zelf voel ik me oogleden zwaar worden en val ik in slaap.

oeii, wie is die inbreker nou en waarom moest hij dingen slopen?

bewerkt