If I could

20. i bust the windows out your car

POV SHAY

Ik sta op en zucht. 'Wat wil je Jace.' vraag ik zuchtend. Meestal ben ik bang voor hem maar nu doet die me echt niks. De bel gaat en de gangen vullen zich. 'Oh honey ik ben hier niet voor jou hoor. Ik kom hier voor me zusje en haar vriendje.'  Hij wijst achter mij en ik draai me om.

Wait, hold up. facking Miranda is Jace zusje?!

Ik draai me snel om als ik zie dat ze deze kant op komen. 'Je hebt helemaal geen zusje?' vraag ik verward. 'stiefzusje om precies te zijn.' hoor ik een zeikerige stem zeggen. 'Ohja, nu hoor ik het. Dezelfde tering stem.' zeg ik zuchtend. Jace knipoogt waardoor ik me ogen rol. Jace loopt naar Luca en pakt hem bij zijn schouder. 'Welcome to the fam Luca.' zegt Jace met een vieze grijns. Als ik naar Luca's gezicht kijk is die helemaal niet blij.

Ik begin keihard te lachen. 'Je bent echt ongelofelijk Ryders, have a nice life.' zeg ik lachend tegen Luca en loop weg. Hij weet hoeveel pijn Jace mij heeft gedaan. Echt een fake ass hoe. Ik loop naar de wc en ga in een hokje zitten. Ik adem een paar keer diep in en uit en stap er dan uit. Ik loop naar de kantine. Ik loop naar Maddy en Miquel. 'Hoi jongens ik b-.' ik stop met praten en voel de tranen in mijn ogen. Ze zitten aan tafel met Jace, Miranda en Luca. 'Sorry Shay, geen plek meer.' zegt Miquel kortaf. 'Owja, vanaf nu mag je niet meer bij ons zitten.' voegt Miranda er aan toe.

What the fuck.

Mijn bloed eigen broer gaat bij die mensen zitten? Maddy ook
Die bitch en Jace nemen me plaats in. Ik schud lachend me hoofd 'Wauw, nu leer ik de echte jullie pas kennen.' zeg ik sarcastisch en loop weg. Ik maak me kluisje open en gooi woest me tas erin. Ik pak me jas en gooi me kluisje dicht.

Ik haat hun. Ik haat iedereen. Ik
haat het hier.

Ik storm naar buiten, het regent maar het doet me niks. Ik zoek iets hards op het schoolplein. Ik loop op de parkeerplaats van de school. Aha, ik pak het ijzere voorwerp en loop naar de autos van Miquel, Finn en Luca. zodra ik Miquel en Finn hun voorruiten door heb geslagen komen ze aanrennen. 'What the fuck Shay!' roept me broer kwaad. 'NEE ME BABY.' roept Finn gefrustreerd.
Als ik bij Luca's auto sta ga ik op zijn voorkap staan. 'Shay! Niet doen!' roept Luca kwaad. Ik zwierp het ijzeren ding zo hard tegen zijn ruit dat die nog erger kapot is.

'Oops, I bust the windows out your car.' zeg ik zodra ik van zijn auto afspring. Dat zal ze leren. Luca pakt me beet en trekt me dicht naar hem toe. 'We spreken dit nog wel uit.' sist hij. Ik rol me ogen en duw hem van me af. Ik wrijf over me bovenarm, die pijnlijk aanvoelt doordat hij mij vastpakte. Ik zie schuld in zijn ogen maar daarna weer geen emotie. Ik hoor leerlingen op het schoolplein komen en loop weg. Weg van alle drama, weg van alle neppe dingen. Ik hoef geen mensen of gevoelens, want aan het einde van de dag zit je zelf met een gebroken hart. Ik bel me moeder en zodra ik haar stem hoor barst ik in huilen uit.

'Wat een rotstreek van hun, ik zou dat ook gedaan hebben hoor!' zegt me moeder kwaad. Me moeder had me opgehaald nadat ik in huilen uitbarste aan de telefoon. Owja, Miquel gaat echt een slipper krijgen. Ik zucht. diep en pak mijn thee glas vast. 'Ik dacht gewoon echt dat ze me vrienden waren, maar door die bitch ben ik niks.' zeg ik zacht terwijl ik naar me kop thee kijkt die ik in me handen heb geklemt. 'Ze draaien wel bij, maar ze zijn denk ik ook boos door jou actie.' zegt me moeder met een lacherige toon. Net voordat ik wil praten stormen Miquel, Maddy, Finn en Luca binnen. 

'WHAT THE FUCK SHAY IK MOEST GODVER HELEMAAL LOPEN DOOR JOU!!' roept Miquel boos tegen mij. Ik kijk op en kijk hun met traanogen aan. Gelijk sluit hij zijn mond. 'Miquel Rico Queni! Hoe durf je een barbie pop boven je zusje te zetten!' zegt mijn moeder kwaad terwijl ze opstaat. 'Jullie alle 5 zitten op de bank!' roept ze dwingend en we gehoorzame haar. 'Ten eerste, jullie moeten heeeeel goed nadenken wat jullie gaan zeggen. Ten tweede ik wil alles weten.' zegt me moeder streng.

Nadat iedereen zijn woord heeft gedaan en Maddy en ik in elkaars armen gehuild hebben snap ik waarom ze zo deden. Het is allemaal facking Jace zijn schuld. Hij heeft hun bedreigd. Als ze nog met mij om zouden gaan dan wat ik dood geweest. Facking lafaard dat die is. 'Die Jace got some anger issues.' zegt me moeder beslissend. Ik grinnik door me tranen heen en kijk weer naar me knieeën, ze zijn echt interessant tho. 'Oke we gaan met zijn alle eten dus doe wat jullie tieners doen en dan maak ik het eten.' zegt me moeder vrolijk en ze loopt naar de keuken. Het is stil en niemand kijkt elkaar aan. Ik staar voor me uit en kuch. 'Dus wat nu.' vraag ik zachtjes. 'Ik kan niet zonder je dus ik blijf bij je.' zegt Maddy met een zwakke glimlach en pakt me hand stevig vast. 'Ik ook niet, kom op je bent me zussie!' zegt me broer glimlachend. Finn kijkt me boos aan.

Oke, ik heb misschien Finn zijn baby gesloopt maar kom op het kon erger zijn!

'Sorry finnie, ik betaal je ruit. Ik betaal iedereen zijn ruit trouwens.' zeg ik flauwtjes. 'Het is je vergeven en het spijt me.' zegt hij met een lach. Luca staart nogsteeds voor zich uit en heeft een vochtige glans over zijn ogen. Ik probeer oogcontact te zoeken, zodra hij mij aankijkt loopt hij naar de tuin. Ik zucht en haal een hand door me haar. Ik sta op en loop zachtjes achter hem aan. Als ik naar buiten stap zie ik Luca zitten met zijn rug tegen de muur en zijn hoofd rust in zijn handen. Ik ga voor hem zitten en kijk hem aan. Hij kijkt op en kijkt me aan met rode ogen.

'Hij heeft me familie bedreigd... Hij zei dat als ik bij je in de buurt kwam ik zelf zou zien hoe hij een kogel door je hoofd zou schieten.' zegt hij met een krakende stem. Ik kijk hem geschrokken aan. 'Kom hier.' zeg ik en trek hem in een knuffel. Ik hoor hem zachtjes snikken en sus hem. Ik geef kusjes op zijn haar en wrijf over zijn rug. 'Het is goed Luca, Je bent me held...' zeg ik zachtjes. Ik weet dat jongens niet snel huilen, Luca al helemaal niet. Dus dit heeft hem zo erg geraakt dat het ernstig is. Ik laat hem los en kijk hem aan.

'Luc, je bent sterk en samen komen we hier wel uit. Desnoods laat ik me moeder hem een preek geven.' zeg ik lachend en ik zie een lachje op zijn gezicht komen. 'Kijk daar wordt ik nou blij van.' zeg ik als ik zijn haar goed zet. 'Van wat?' vraagt hij terwijl we opstaan. 'Je lach, het is een lach waar iedereen spontaan zelf van gaat lachen.' zeg ik met een glimlach en hij trekt me in een knuffel. 'Hoe kan je na alles nog zo tegen me doen.' fluistert hij zacht. Ik kijk hem aan. 'Omdat ik hoop heb.' zeg ik zacht. Hij pakt me hand vast en kust de rug van me hand. 'Kom we gaan kijken of het eten al klaar is.' zegt Luca glimlachend. Ik knik en samen lopen we naar binnen, waar een heerlijke pizza van me mam op ons staat te wachten.

Dit was weer een nieuw hoofdstuk. Ik had dat liedje in me hoofd dus moest het even in het hoofdstuk zetten 😂.

bewerkt