Kapitulli 21

1.6K 114 37
                                    

Ne nete te tera pa gjume, vriste mendjen nese ishte pelqim apo dicka me shume. Kishin dite qe me nuk i kishte veshtruar syte. S'duhet ta kishte marre te mireqene punen e lamtumire, sepse ai nuk ishte gati ta linte te shkonte. Duhej. Por nuk mundte. Nuk kishte c'ti bente dot vetes. Nuk duhej ta trulloste Xhonin ne kete menyre, ta percillte me nje buzeqeshje e me mos te kujtohej se egzistonte. Mos i ishte rikthyer serish ankthi, nuk kishte treguar aq perkujdesje sa t'ia largonte friken? S'mund ta linte te lire.

Te zhyste krenarine ne nje pellg ndjenjash, do ishte sikur t'i hapte gropen vetes, por per ate emer, do e hidhte veten me dijeni ne nje grope te tille.

'Xhon hajde cik ketu' degjoi Xhekun te therriste. Doli nga dhoma ku po qendronte me disa meshkuj te tjere dhe mberriti ne zyren e tij.

'Doje gje?' syte i zune ne cep nje vajze zeshkane, po qendronte me koke ulur, vetem syte i dalloheshin, tkurrur ne cep te dhomes duke qare. Syte i ishin skuqur nga lotet e nxehte, qendronte e ngrire duke veshtruar parketin. Kur ktheu veshtrimin nga Maksi, i shkeli syrin, e kuptoi c'kishte ne plan t'i jepte ne duar Xhonit..

Ashtu pa bere ze, iu drejtua vajzes se pafate. Shtrengoi floket e saj rendshem duke bere qe ajo te rriste volumin e te qares, leshoi disa here psheretima dhimbjesh por Xhonit nuk i interesonte, i terhoqi floket e saj me fuqi sa te ishte e mundur te veshtronte fytyren e saj. Te thoshte se nuk ishte boll simpatike ,do genjente. Kishin patur fat qe i kishte qelluar mall i mire ne Tirane. Se shpejti do iknin ne ndonje qytet tjeter,  ne Tirane kishin grumbulluar mjaftueshem.Mjaftueshem femra, mjaftueshem para.

'Ta provoj njehere?' pyeti Xhoni sikur kerkonte lejen e Xhekut, por dhe sikur te merrte nje jo si pergjigje, serish do bente c'i thoshte mendja e tij. Gjithsesi miresine e Xhekut e kishte pasur gjithnje, e nuk ia prishte asnjehere qejfin Xhonit.

'Po pate kohe'

'Si te mos kem kohe per kete zonjushe kaq mbreselenese' tallej Xhoni dhe shtrengonte akoma me fort floket e vajzes se gjore, e cila kishte mbyllur syte dhe vazhdonte te lotonte. Plot te cara dhe te enjtura ne trup, pale sa kishte luftuar qe ata mos ta merrnin me obligacion, dhe pak e kishin torturuar se ishte sjelle ne menyre te eger, tashme qendronte e sakatosur ne kete menyre.

'Hajde ngrihu,mos te terheq zvarre'

Xhekut i behej buza gaz kur veshtronte Xhonin te sillej ne kete menyre, ishte krenar vertete qe kishte mundur te kthente nje djale normal, tashme ne nje djale qe ia dilte vete mbane. Ne bote egzistojne delet dhe ujqerit, ai qe e ben veten per dele, gjithmone do jete i  gjunjezuari. Ai qe vendos te therras forcen, e cileson veten ujk, ia del mbane duke nenshtruar e ngrene delet. Xhoni ndonese sillej mire me raste te rralla, te rastet e rralla futeshin vetem takimet me Kleoren; s'do te thoshte se ishte nje person i mire.

Me pak perpjekje e shtiu vajzen ne krevat, ishte goxha kembengulese me mendimin se nuk donte te kthehej loder seksi e dikujt. Epo jo te gjithe zgjidhnin se si ktheheshin papritur, kush e priste se vete ai do kthehej nje dele kur veshtronte ne sy te vetmen. Ndryshe nga te tjerat te cilat e pranonin fatin e tyre qe s'kishte me rrugedalje, kjo vajze luftonte. Me e vecante se Kleoranuk ishte, qe ne momentin kur e mashtroi me shikime, e kishte gjunjezuar, ai nuk mund te sillej me askend tjeter me miresi pervec asaj. E kishte futur ne kafaz ku nuk lejohej askush tjeter te mundohej te kerkonte vemendjen e tij.

Po i shqyente shpirtin vajzes nga vendi, ajo duke qare dhe duke bertitur me te madhe, harronte se ne dhomen tjeter ishte po nje tjeter femer ne situaten e saj dhe askujt nuk i interesonin te uleriturat e saj. Atij i vinte inat qe kjo femer arrinte t'i merrte prekjet e tij ne cdo qelize, ndersa Kleoren nuk mund ta prekte kurre.Sepse Xhoni i vendoste vete fatet e te dyjave, femres ne shtrat te ndotej me prekje te huaja, ndersa Kleora te qendronte e paster, e mbrojtur, siguria e tij. I shetiste duart ne trupin e saj duke imagjinuar Kleoren,por vajza i prishte c'do imagjinate duke ngasheruar, ai s'mund ta imagjinonte dot Kleoren e tij duke qare kur ai te perpiqej ta bente ate te ndjente prekjet e tij. Vetem ate jo.

'Me qahesh kur une jam treguar me i bute se kurre' c'tha ishte e vertete, vetem se s'kishte fuqi dhe ishte i konfuzuar, prandaj nuk ishte treguar aq i ashper sa heret e kaluara. Por djallezine nuk e kishte harruar kurre ta merrte me vete, ishte medaljoni i tij qe e hiqte vetem kur ishte prane Kleores. Ndonjehere donte te goditej qe te merrte veten e te mos thoshte gjithmone pas c'do te keqe qe kishte: pervec Kleores, pervec Kleores, pervec Kleores. As nuk e donte ate, por nuk e dinte a ishte ne hater te emrit, a dicka me shume.

Nje njoftim erdhi ne celular, e pa nderprere aktin, mori telefonin ne duar, vazhdonte te bente ate qe nisi te bente qe ne fillim akoma pa u interesuar per te qarat e vajzes. Madje, la telefonin ne nje cep krevati dhe mori ne duar ngjitesin qe ishte ne komedine,e shqeu nje copez dhe ia ngjiti ne goje. Do kenaqej shume here me shume po te mos  degjonte klithmat e saj, sa pune do kishte me ate vajze, ajo nuk do e imagjinonte. Do shetisnin boten bashke, kishin te dy rolet e vendosura, ajo nje kurve veshur prostitute, ndersa ia menaxheri i parave.

Serish mori telefonin ne duar dhe pa qe ishte mesazh nga Kleora ne Snapchat. Ne ate moment mjaftonte kujtimi i saj te leshonte nje renkim papritmas, para se te vazhdonte te pomponte me shume ndaj vajzes, dteksa imagjinonte Kleoren. I kishte derguar nje foto te qiellit, e admironte pafajsine e saj. Aq i qete sa ishte qielli, aq ishte dhe ai ne brendesi, edhe pse ne keto momente ishte i skuqur kompletisht ne fytyre. Pafajsine e saj vertete e adhuronte, por djallezine e tij e dashuronte. I ktheu nje foto, por ne krahasim me qiellin, ishte vetem nje vajze e perplasur ne shtrat dhe Xhoni me organin e tij brenda saj. Do e tromakste, e dinte, do e linte pa gjume, serish e dinte, madje mund ta kishte trembur te mos takoheshin me, por mezi priste momentin kur pafajsia e saj te ndyhej nga piselliku i tij. Serish, do priste derisa ajo te kthente mesazhin, ta ofendonte, apo te tregohej xheloze. Nese do tregohej xheloze, atij do i behej qejfi sa me s'ka, lere me sa do i rritej krenaria...

E PashmangshmeOù les histoires vivent. Découvrez maintenant