*Sei's POV*
As Elijah open up the door, yung kabang nadarama ko ay talagang hindi mameasure. Alam nyu ba yung feeling na parang lalabas na sa katawan mo yung puso niyo? Yun nga ang naramramdan ko ngayun.
Nakapikit ako kasi ayaw kong makita kung anu ang parusang naghihintay sakin nang bigla na lang may mga imahe akong nakikita.
Ako ay nakatayo sa isang abandonadong building. Napapaligiran ako ng mga lalaking nakasuot ng itim na damit nang bigla na lang namatay yung ilaw at lahat ng nakikita ko kanina ay nawala parang bula.
"Anung iniexpect mo eh nakaitim nga sila. Paano mo makikita kasi ang dilim. Wag ngang tanga Sei", sarkastikong sabat ng innerself ko.
I try calling for them. I can't really stand being in the dark. My heart's racing. I am in panic attack when someone nudge me and shake my shoulder.
"Sei! Wake up. What happened to you? Hey! Dad? When something happens to her, I will not forgive myself", I try to comprehend with his voice and I know it's Elijah's.
What?! He's waking me up? Did I just slept on a hallway? And *ting*
1%..... 32%..... 54%... 63%.... 99%...
And loading complete.
Tumayo ako unconsciously and my adrenaline just soared past my control.
"Anung ginawa nyo saken? Bakit nyo ako ginigising? Bakit hindi mo mapapatawad sarili mo pag may nangyari saken?", hinahabol ko hininga ko matapos kung sabihin yun nang wala man lang exhale.
"May kinabukasan pa akong maging isang magandang enhinyera kaya wala kayong karapatang ako'y patayin.", sinuportahan ko pa yung unang litanya ko talaga ng may napansin akong kakaiba.
Thanks talaga sa walang hiyang adrenaline rush attack na tu. Ayan tuloy, ilang mga pares din naman ng mata ang hindi makapaniwalang nakatingin sa akin.
"Great! I just shamed myself in front of the entire board of trustees of CPU and it just occured to me how messed up I am to look.
"Errrr! Sorry for that everyone. It just so happen we have given her the idea to be afraid of us.", sabi ni Elijah na I know suppressing his laughter.
That little brat! I glare at him and he chuckles. "What a sight to behold Sei", my inner me taunted. But I must not argue. He looks divine when he's happy.
I, again is lost with my thoughts that I didn't notice that all the board of trustees are laughing.
Hindi ko nalang namalayan na nasa tabi ko na pala si Elijah. Bigla na lang akong nahilo ng nagkadikit yung siko namin. Eh pano ba naman, may parang kuryenteng dumaloy sa buong katawan ko. Batid kong naramdaman niya yun kaya bigla na lang siyang nagsisigaw. "Ohmygod Sei! Stop everyone. Nahimatay na nga siya tapus tatawanan nyo pa?galit niyang saway sa mga miyembro ng Board of Trustees.
Nagulat silang lahat sa inasal ni Elijah. "Watch your words Ayj",saway ng ama niya. Hindi niya lang man ito pinansin at inalalayan ako papuntang mini-kitchen sa blue house.
"Ate?Pakikuha po siya ng tubig o kahit anong pwede magpakalma", sabi niya dun sa babaeng nakaupo sa silya.
"Opo Sir. Dadalhin ko nalang dun sa inyo sa dining hall. Hindi po kasi makakabuti kay Maam ang masikip na lugar.", magalang na sabi ng ate. Kaya no choice siya at binalik ako dun sa hall. Habang inaalalayan niya ako, naiisip ko kung gaano kaswerte ang magiging girlfriend nito. Napakagentleman at napakasweet.Isama nyo pa ang pagiging ulam niya sa mainit na rice.
Napansin kong hinihintay pala kaming makabalik dahil ng makita kami ni Mr. Guzman, he wave his hand to signal all of us to take a seat. Nagtaka naman ako ng may chair na para talaga sa akin. Di ba mai-expel ako ngayun? Naguguluhan na talaga ako.
"Iha, hindi naman talaga kita iexpel gaya ng kinatatakutan mo. Nahimatay kapa talaga sa sobrang nerbyos.", sabi niya as if nababasa niya yung isip ko.
"I'm not a mind reader iha? It's just that you are so easy to read.", sabat niya naman sa isip ko.
Hindi daw mind reader pero twice niya na akong sinagot. Pero wait? Hindi niya daw ako I-expel.
"Whoooo?! Talaga ho? Hindi ako mai-expel?", delighted kong sinabi na parang walang himatayang portion na naganap. Pero natigil din ito dahil hindi ko pa talaga alam kung bakit ako pinatawag dito. Kaya nagtanong na lang ako para matapos na yung pagdurusa ko.
"Bakit dito pa talaga ako ipinatawag kung hindi ako mai-expel Sir? Pwedi naman sa principal's office nalang po?
"I just want to meet the daughter of the newest member of CPU's board of trustees.", sabi niya with amusement on his voice.
"Ano ho? Board of trustees? Bakit di man lang sinabi sakin ni Mama. Talaga ho? Mabuti nalang at hindi ako mai-expel. Nandito pa naman din si Elijah", sabi ko sabay ngiti sa kanila.
Nagtaka nalang ako ng biglang tumawa ang lahat na nasa loob ng room. They are all eyeing on me as if I said something humorous.
"So, hindi mo pala gusto maexpel kasi nandito ako pumapasok? Nagbago na yung mood niya.
Damn! Hindi ako masagot. "Ayan kasi, Lalandi-landi ka sa harap ng mga gurang na at ni Elijah mo", paninisi ng walang hiyang konsensiya ko. Napayuko na lang ako at nagbabakasakaling may magligtas sakin sa katangahan ko. Namagitan sa amin ang katahimikan kaya napatingin ako sa kanilang lahat.
Ngunit ako'y napasapo ng aking noo kasi hindi man lang nila ako tinantanan ng tingin. Para na rin kasi akong nag-confess kay Elijah na gusto ko siya. I stare at all of their curious-to-know-if-i-like-elijah look.
"Hindi ganun ang ibig kong sabihin. I just want to show you around the campus kasi bago kalang diba?", ito nalang ang palusot kong naisip.
"Aw Ayj! Nagmamagandang loob lang naman pala tung si Sei eh. Pero, honestly, you two will make a good couple.", panunudyo ni Mr. Guzman.Napabuntong-hininga na sana ako kasi kumagat sila dito pero as if on cue, I blush.
"Deym! Kami ni Elijah couple? Siguro ang cute-cute ng mga babies namin pag ganun".sabi ko sa sarili ko.
Napangiti na lang ako sa aking iniisip ng may kamay na humablot saken papunta sa direksyon ng pintuan. Ganito na lang ba talaga siya palagi? Manghahablot ng wala man lang pasabi?
"Were leaving Dad. Kung ganyan lang naman pala ang sadya nyo, wag nyo na lang ituloy.", may bahid ng galit sa boses at mukha ni Elijah na siyang ikinagulat ko naman.
"Pero anak, may pag-uusapan pa tayo", tumayo na rin si Pres. Para sundan kami ng mabilis na naman niya akong hinablot at biglang BLAGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGG!
N/N: Anu kaya ang nangyari? Guess nyo po. Hihi :)) Keep reading.
YOU ARE READING
The Triangle
Teen FictionAriella Sei Jan Devera, isang magandang dilag at galing sa isang mayamang pamilya. Mahilig mag-blog at may tatlong nag-gagandahang kaibigan. Kilala bilang isang babaeng kapag magkaroon ng adrenaline rush, lahat ay magkakagulo. Bibang-biba at walang...