The Triangle

Chapter 1: Puppy Love

·         -Sei Jan's POV-

Vibrate. Toot. Vibrate. Toot. vibrate.

Ayan na nman at natatarantang napabalikwas ako ng bangon dahil sa tunog ng aking alarm clock at blaaaaag. Ako'y nahulog sa aking kama. Careless much talaga ako. Pero anyways, makapaligo na nga.

Inat. Stretch. To the left. To the right. Backwards. Forwards. Shake. Shake.

Ito na ang naging morning ritual ko para naman si buto-buto ay energized. Habang sa kalagitnaan ng pagmumuni-muni ko kung ilang calories na ang naburn ko, bigla na lang tumunog ang PC ko nangangangahulugang my notification akong natanggap. Oo nga pala. Isa akong active blog maker. I have many blogs in different websites. Yung iba di ko na matandaan kasi limot na yung passwords. Hihi!

*toooot* commented on your post.

Ang post pala na tinutukoy nito ay ginawa ko matapos magtagpo ang landas namin ng lalaking nagngangalang Elijah.

-Flashback-

Sabado iyon ng umaga. It has been my habit every 3 o'clock in the morning to wake up and have my bones stretched to maintain my figure. It was 3:30 when I finished my warm-up. Sobrang aga pa at hindi pa gising ang mama kong hyper. Kaya pa ninja-moves akong lumabas. Ilang hakbang na lang ako mula sa aming gate ng biglang

"aaaw aaaw! grrrrrrrr. Awww! "

"ay butiking baboy." Sambit ko. at heto nanan ako. Adrenaline Rush. "meow, meowwww! Oh ano? Laban ka? Tikman mo ang aking matinding claw attack. MEOWWWW!

Natapos ang aking dramang pusa ng nabuhay ang ilaw mula sa 2nd floor ng aming bahay.

"Bell, Si mama". Bakit pa kasi ako nagpusa-pusa an eh. langyang aso to. My aso ba kmi? Hala?! Bakit may nag-aaaaw aaaawwwww sakin."

My naramdaman akong papalapit saken. Isang aso. Pano nakapasok sa gate? Siguro nkalimutan naman ni Nana ilock kagabi. Tatabigin ko na siya sana paalis ng narinig ko ang footsteps ni mama. Patay! Paano tu?

Another adrenaline rush. Hinablot ko yung aso. "Bell, bigat nito. Aso ba to o baboy na nagkabalahibo. Pambi:hirang buhay, oo!" Dinala ko siya sa porch katapat ng kwarto ko at dun nagtago. I'm not fond of dogs really. Two dogs bit me when I was child. Kaya sabi ko, gusto talaga nila akong lagyan ng rabies. Ewan ko ba kung bakit napakabait nito. The poor thing even licked my face. It tickled me. Nawili ako sa asong tu ha? Eto na naman. Parang makinang umandar naman ang utak ko. Kinausap ko siyang parang bata.

"Doggie, bakit ba ang gaan ng loob ko sayu. I should hate you cause you wake my mom up and I am in danger of being caught".

And the creature's next move melt my heart. It look at me with those cute puppy eyes, literally, and licked my chin as if apologizing and understanding me in the situation of being caught.

Ayun na. Nawala na lahat ng tantrums ko. Parang puro awa lang ang pumalit.

"Sei Jan?! Anung ingay yan? Ang aga aga pa oh?

Ting! What a bright idea.

Nandito naman ako sa tapat ng kwarto ko. Buti na lang at 1st floor room ko. Binuksan ko ang bintana ko at tumalon pabalik. Bakit di ko naisip yung dumadaan dito. Masubukan nga ulit. Kalong-kalong ko pa rin yung doggie ko. Wow ha? "Dumo-doggie ko" na si sei jan.

Nagtalukbong ako ng kumot at yakap ko parin ang aso. Timing at pagbukas ni mama nasa ilalim na kami ng kumot.

"Sei, anung ingay yun. Bakit parang my aso at pusang nag-aaway. " sabi ni mama sabay yugyug sakin.

"uhhhmmmm. Anu ba mha. Ingay-ingay. Di pa nga nagha-hi saken c mr. sun, talak ka na ng talak". (best actress ba? Napakawalang modo ko sumagot kay mama. Ganyan ako. Sanay na siya sa tuwing ginigising niya ako. Kung hindi sermon ang isasagot ko, walk out palagi. I just hate being disturbed while I was sleeping.)

"Nananaginip na naman ba ako? Haish! Sorry anak. Tulog ka uli. Namiss ka lg ni mama. Hihihi!" And She kissed me on my forehead and walk out the door.

Si mama talaga! Sweet. Kung di lang ako mabubuking di ko naman siya sesermonan. Pero syemper nature ko na yun. My galang at respeto ako sa kaniya. Mahal ko yun eh.

I was again lost on my thoughts and I forget a dog was beside me. Again, it licked my chin. I was back on my bedroom. "oh? Bored already? Kinausap ko naman siya. Parang tanga lang. "halika ka na? Anu bang pangalan mo aso?"

Hinihintay ko siyang sumagot. Bingi ba to or tulog na? Nang mkalipas dalawang minuto ng awkward silence naalala kong aso pala kausap ko.

Ay peste?! Sasagot ba ang aso. Tanga mo sei. Bobo! "Hachu" Hachu! Napa haching ako sa sarili kong kabobohan nang biglang may brilliant idea.

"I will give you a name doggie ok? I will call you hasheen! SA NGALAN NG AMA, NG ANAK, NG ESPIRITU SANTO, BINIbINYAGAN KO ANG ASONG ITO SA PANGALANG HASHEEEN! AMEN.

And at that instant, naging Pekeng Pari pa ako. So help me god. Patawarin nyo po ako sa aking kasalanan subalit gusto ko talagang magkaroon ng attachment sa asong ito.

"Hasheeen?" Tawag ko sa kaniya.

And there it was again. It's cute puppy eyes staring back at me but now it's not apology I'm seeing but all happiness.

"If someone's going to take you, don't forget your cutie ate sei hasheen huh? Your my first love on dogs. Hihi. Saka halika na. Mag aalas kwatro na. Kailangan ko nang magexercise. Hahanapin natin ang amo mo. Ok bayun hasheeen?

"Aaaaaaaw!

"Pshhhhh! Dont bark. You'll wake my mom up." Let's go. "

Nakalabas kmi ng bahay. Kaya simula na ako ng takbo.

Jog. Run. Walk. Look to hasheen. Jog . Run. Smile.

Yan ang ginawa ko papuntang park. Amaze na amaze kay hasheeen. Pag mag jog kasi ako, sinusunod nya din. Parang alam niyang dapat niya akong sundin. Abalang abala ako sa pagtanaw sa munting nilalang sa tabi ko nang biglang

BLAAAAAAAGGGGGGGGGGGGGGG!

-End of Flashback-

"anu ba sei jan!" Tama na. Mamimiss mo lg si hasheeen. At yong kamanyakan ni elijah! Waaaaaaaaaaa?!"

"Makaligo na nga para makalimot".

*abangan*

N/N: comment naman kayo guys. Hihi. Thankyou po sa pagbasa. Pki add naman sa reading list nyu at follow nyo po ako para malaman nyong my update na pala. Thankyouuu po sa pagbasa.