The Triangle

Chapter 14: Crying Ladies

*Elijah's POV*

Lugmok na lugmok ako ng bumalik ako sa classroom namin. Dinig na dinig ko pa din ang usapan ng mga schoolmates ko tungkol dun sa nangyaring iyakan-pagdala-sa-garden-ko kay Hannah. Sana hindi to makarating kay Dad.

Pagupo na pagupo ko pa lang, lahat ng mga pares ng mata ay nakatingin sa akin. Hindi naman sa hindi na ako nasanay pero parang kakaiba ang tinging aking tinatanggap.

"Mr. Guzman?" Tawag pansin sa akin ng isang guro na nakatayo pala sa harapan. Ako lang pala yung late kaya ganun na lang sila makatingin. Napaexhale naman ako ng malaman kong ganun lang pala yung rasun.

"Pres. Guzman wants to see you in his office. Please also accompany Ms. Devera of SSC-2 too. You are both wanted in your fat- I mean the President's office.

"Ms. Devera? Hindi naman si Allanah yun. Ah baka si Hannah yun.", takang realisyon na ipinansarili ko na lang.

I give the old woman a curt nod and go out the room to fetch some Ms. Devera.

Papunta palang ako ng room nila ng may napaka-loud na babae akong maririnig. Parang nakikilala ko yung babaeng ito. Base sa pagkataranta ng boses isa lang ang naiisip ng aking isipan. "Si babaeng adrenaline rush".

"Tug toogsss" Eto na naman puso ko. Nawawala sa sarili. "Tooooog Tooogs". Kinalma ko ang sarili ko gamit ang soothing words ni Rachel Witchburn sa pelikulang The Sorority Wars. "Gucci Prada Channel, waaaaa! Saway ko sa konsensiya kong nababading sa tuwing papalapit saken yang babaeng yan.

"AnakngTinalupangKalbo", naisambit ko yun. "Dito siya nag-aaral? It must be my lucky day."

Bago ko pa tinawag ang atensyon ng isang Ms. Devera, pinakinggan ko muna siya at inobserbahan. Talo niya pa ang microbes. Titig na titig ako sa kaniya eh.

"Anoooo?! Nagalit si Allanah? Kay Hannah? Di naman siguro yun magagalit kong walang rasun diba?" Nagpapanic na naman yung babaeng to. Napaka ganda niya talaga.

"Don't you dare defend her childish acts Sei Jan! Be reasonable. Tingnan mo si Hannah, isang balde na ang iniyak oh?", sabat sa kaniya nung curly hair na nakita ko kanina na parang naging invisible man ako.

So Sei Jan pala name niya. Hayy nako! Kaya pala SeiMyName. Bakit pangalang lalaki tu. Napakamot naman ako ng ulo ko dahil sa kinakausap ko na naman sarili ko.

"OA lang te? wala naman akong baldeng nakikita ah. Literally, mga isang cup palang nyan ang iniyak", pilyang sabat ni Sei. Natawa ako sa kaniya.

"Hahaha! Havey talaga yung sagot mo Sei. Mukhang marunong ka nang maging joker katulad ko ah. Saan mo binili yung sense of humor mo? Improved tayu ha?", nagniningning ang mga mata nung straight hair na nakita ko din kanina. So mga kaibigan niya yung 2nd year beauties. no wonder! Stand out din naman kasi yung kagandahan niya.

"Urghhhhhhhhh!" Dyan na nga kayo", inis na sabi ni kulot sabay walk out.

Nakita ko pang nagkatinginan si Sei at yung straight hair. Pinipigal nila yung mga tawo. Sei mouthed sonething like, "Pikon Ever".

So dahil the curly girl is approaching my direction, I've got no option but stop stalking the girl I really want to know.

"Hi, pwede bang magtanong", I asked her timidly praying she won't pass her wrath at me.

"Eh ano pa nga bang ginagawa mo eh nagtatanong kana?", inis na sabat niya pero try to sound polite.

"May Ms. Devera ba dito sa section nyo? Tawag kasi siya sa President's office.", ang bait-bait ko yata sa pagsabi nun kasi umuusok ilong nitong kausap ko.