SERT MAFYA

1-KAÇIRILMA

Yazımım 16.bölümden sonrasında daha düzgün bir hal aldı.
İlk bölümlerim biraz hız ve biraz da heyecanla yazdığım için 🙏hatalarım var. affedin.kitap yazmak kolay değil.

✒

BÖLÜMLER DÜZENLENİYOR..BİTENE KADAR BAŞLAMAMANIZI TAVSİYE EDERİM..
       BŞ- serhat durmuş -la calin

2 gün önce;

~yazdığım yerlerin çoğu gereksiz kısımlarını sildim.o yüzden ilk bölüm biraz kısa oldu~

Yağmur yavaş yavaş şiddetlenirken koşa koşa en yakın arkadaşım olan ardanın pastanesine girdim.

"Günaydın."

"Günaydın.Erkenciyiz?"
Tezgâhın arkasına çikolatalı pasta koyan ardaya gülümseyerek

"Bugün hafta sonu ve belki yardıma ihtiyacın olur diye düşündüm"
Dedim.

"Hayır küçük hanım senin ders çalışman lazım, o yüzden olmaz"

Ardaya göz devirirken önlüğümü giydim.

"Biraz dinlenmeye ihtiyacım var ."

Ellerimi göğsümde birleştirip devam ettim.

"Bugün sana yardım edeceğim!itiraz yok!"
🌹
Birkaç müşteri geldi ama çok durmadan gitmişlerdi.
Bende büyük pencerenin önüne oturmuş yağmuru seyreden ardanın yanına gidip ikimize yaptığım sıcak çikolatayı ona doğru uzattım.

"Teşekkürler."

Deyip gülümserken bende karşısındaki puf pufa oturdum.
Ama arda bugün biraz farklıydı yani üzgün gibiydi.

"Sen iyi misin?"
"Arda!"

Dalmıştı bende bağırınca sıçradı.
"Bir şey mi oldu?İyi misin?"

"Ben iyiyimde sen pek iyi değilsin sanki."

"Yok ya ben iyiyim,öyle dalmışım."
"Anlat hadi ne oldu?"

Arda elindeki sıcak çikolatayı yere koyup bana doğru eğildi ve ellerimi tuttu.

"Sana bir şey olacak diye koruyorum."
Dediğinde şaşırsam da gülümsedim.

"Neden?"

"Eğer sen olmasaydın ben belkide...eğer sana bir şey olursa ben...gerçekten yaşayamam."

Dediğinde ona sarıldım.

"Söz veriyorum arda, seni bırakıp asla bir yere gitmem."

🌹

Şimdiki zaman;

"söz veriyorum, seni bırakıp asla bir yere gitmem."

Ardaya dediklerim beynimin içinde yankılanırken gözyaşlarım bir bir akmaya başladı.

Bacaklarımı kendime çekip kafamı dizlerime koydum.

Nereden bilebilirdim ki böyle olacağını.
Tanımadığım birinin evinde hapistim.
Aklınıza gelebilecek her eşya siyahtı.Sadece siyah.
O da o kadar karanlıktı ki beni korkutuyordu.

Arda'nın bana ihtiyacı vardı.
Onun yanına gitmeliyim.
Gözyaşlarımı elimin tersiyle silip ayağa kalktım.

Kapıya doğru yürüdüğümde aralık olduğunu gördüm ama en son kilitliydi.
Tarifsiz bir sevinç kaplamıştı içimi ama sevinmem için erkendi.
Yavaşça kapıyı açtım.Evin içide bu oda kadar siyahtı.

Siyah mermerden yapılmış merdivenlerden hızla inip dış kapıya ulaştım.
Ev çok büyüktü ama kapıyı kolay bulmuştum.
Açmaya çalıştığımda kilitliydi.Kapıya yakın olan başka bir odaya daha girdim.Oturma odası olduğu belliydi.
Bahçeye çıkan büyük duvarı kaplayan pencereden dışarı çıktım
ama dışarı adım attığım an durmam bir oldu.

Bahçenin etrafı bir sürü adamla doluydu.Takım elbiselilerdi.
Elimdeki şansı bu kadar kolay kaybetmiş olmam ağlamama neden oldu.
Belki bir yolu vardır diyerek hiçbirine görünmeden arkama döndüm.
Koşarak içeri girmem birine çarpmamla son buldu.

🌹

LÜTFEN OYLARI UNUTMAYIN VE YORUMLARIDA
🌙🌙🌹YENİ BÖLÜM ÇOK YAKINDA.