SERT MAFYA

30-"SENİ BIRAKMAYA NİYETİM YOK DOKTOR!"

BŞ - BAZILARI ~zaten incinmiş bir kızsın
🌹 🌹 🌹 🌹

MEDYA ~ SUDE KARAMAN
☁YAZARDAN☁

"Bana savaşın aslıyı sevmediğini neden söylemedin!"

Her kelimesinin üstüne tek tek basmıştı.
Öfkesi tarif edilecek gibi değildi.

"Ateş, inan bende bilmiyordum.Ben sana yardım ettim sadece."

"Bilmiyordun öyle mi?
Peki,yardım ettin de ne b*ka yaradı?!"

Bağırmak hafif kalırdı kükremişti resmen.

"Babası o kızı bana teslim etti.Ona yardım etmek yerine beni aradı!
Ona zarar verdim ama tek kelime etmedi.Neden peki!Neden acıdan ,açlıktan kıvranırken bir kelime bile etmedi!"

"Çünkü korkuyor!"

Diye bağırdı seda hanım.Sabrının son raddelerine gelmişti.
Ve Ateşin sesini bastırmaya çalışarak devam etti.

"Savaştan köpek gibi korkuyor!Artık savaş onu nasıl korkuttuysa senin ona zarar vermen bile onu konuşturmaya yetmemiş!"

Bağırmanın etkisiyle sesi kısılmıştı.
Yutkunup lafına devam etti.

"Hadi aslı,savaşın korkusuna konuşmadı diyelim.Sen neden onu kaçırdığın an öldürmedin!Amacın bu değil miydi? Kızı kaçırıp, öldürüp savaşa çektiğin acıları çektirmeyecek miydin?"
"Ne engelledi seni?!"

Ateş duyduklarını anlamlandırmaya çalıştı.
'Hiçbir şey'demek istiyordu.
Kaşlarını çattı ve dik duruşunu korudu.

Ebru'ya benziyordu.Gözleri,yüzü her hareketi.Ona zarar versemde Ebru'ya benzeyen bir kişiyi daha kaybetmek istem-

Ateş dolan gözlerini kapatıp açtı ve kafasını toplamaya çalıştı.

"Ateş ,seni ne engelledi?"

Seda hanım'ın tekrar yönelttiği soru, bir an için dinen öfkesini tekrar alevlendirdi.
"Kızının hala elimde olduğunu unutuyorsun seda.Umarım beni daha fazla kışkırtmazsın.Yoksa kızını babasının yanına göndermek için bir saniye bile düşünmeyeceğim."

🌹

~ASLI'DAN~

2 GÜN SONRA

Olanları savaşa anlattığımda bana kızıp ,bağırmasını felan beklerken o hiçbir şey demeden odadan çıkıp gitmişti.

Belkide böylesi daha iyiydi.
O olaydan sonra aramızda çok bir diyalog geçmemişti.

Neden benimle konuşmadığını hala anlamamıştım.

Ateş'in bana zarar vermesi yormuştu artık beni ,daha fazla canımın yanmasını istememiş ve söylemiştim.
..
Okulun uzun koridorlarından geçerken dosyaların olduğu odaya göz gezdiriyordum.

Okulun en ıssız ve en ürkütücü yeriydi burası.Bodrum katı.

Peki ,neden bu dosyaları almam için beni yollamıştı profesör?
Hiçbir fikrim yoktu.
Ama bir an önce şu odayı bulup geldiğim yolları hızla geri dönmek istiyordum.

"ARŞİV"

Odayı bulmanın sevinciyle elim kapıya gitmişti ki durdum.

Bir yanıp bir sönen sensörlü lambalar,sonu gözükmeyen karanlık koridor bulunduğum ortamı çok fazla ürkünç yapıyordu.

Ve tabi arkamdan gelen sesle hızla arkamı döndüm.
kendimi geri çekmek istersen sırtım duvarla buluşmuştu.

Ellerimdeki kitaplarım büyük bir gürültüyle yerle buluşurken korku bütün bedenimi çoktan sarmış, bacaklarım titremeye başlamıştı.