SERT MAFYA

2-MAFYA!

Arkadaşlar hani tıp sene okunuluyor ya işte onu sadece 4 yıllık gibi görücez.Zaten bu sadece hikâye gerçek olamayacak çok şey var.İYİ OKUMALAR~

Çarptığım beden fazla iriydi.Korkuyla kafamı kaldırırken titriyordum.
Aynı zamanda ağladığım için gözlerim buğulu görüyordu.
Kısa bir süre yüzünü seçemedim.
Ellerimle gözlerimi silerken tekrar baktım adama.

Ama gördüğüm manzara beni ondan uzaklaştırmaya itti.
Gözleri o kadar acımasız bakıyordu ki korkutmuştu beni.
Geri geri giderken arkamı dönüp bahçeye çıkmak için koşacaktım ki belimden tutup kaçmama engel oldu.
kurtarmak için çabalarken bir yandan da bağırıyordum.

"Bırak beni!Bırak!"
Aynı kelimeleri tekrar edip kolundan kendimi kurtarmaya çalışırken bakışlarım yüzünü buldu.
Bunu yaparken hiç zorlanıyormuş gibi durmuyordu.

"Ben sana bir şey yapmadım.Lütfen bırak gideyim."

Derken belimi tutan kolunu bir anda çekmesiyle yeri boylamıştım.
Kafam cam sehpanın sivri köşesine çarparken acıyla bağırdım. Doğruluğumda ise
dikilmiş beni izliyordu.
Başımı ovarken elime değen sıvıyla gözlerim hızla açıldı.
Saçlarımın arasındaki elimi çekip baktım.
Kan olmuştu.
Kanamasından ziyade acıyordu.
O kadar hızlı olmuştu ki her şey algılayamıyordum.

Çarptığım sehpa da kan olmuştu.
Elimi yere koyup kalkmak için kendimi zorlandığımda tekrar yere düştüm.Başım dönmeye başladığında içimi de korku kaplamıştı.
Çarptığım için dönüyordu ve şuan kafama darbe alıp ölmek isteyeceğim en son şeydi.
Adamın yüzüne bakmak için bile kaldıramadım kafamı.
Baktığım her yer kararırken gözlerimi bir kaç kere açıp kapadım.
Daha fazla dayanacak gibi değildim ve kendimi yere bıraktım.
✒

Başımdaki ağrıyla gözlerimi araladığımda çoktan akşam olmuştu.
Aynı oturma odasındaki koltukta yatıyordum ve sehpa yoktu.

Elimle başımı tutup doğruldum.
Bakışlarım o adamı arıyordu.

Bahçe de olduğunu kalabalıktan anladım.
Daha iyi görebilmek için duvara tutuma tutuna dışarı baktım.
Önünde ki bir sürü adama emir yağdırdığı belliydi.
Hepsi denilenleri onaylayarak başlarını sallıyorlardı.

Kalabalık dağılınca bende hızla kalktığım koltuğa oturdum.
Hızlı hareket ettiğim için başım tekrar dönmeye başlamıştı.

Dirseklerimi dizlerime yaslayıp ,ellerimle başımı tuttum.
Biraz daha başım dönerse kusacaktım.
Gözlerimi açtığımda önümde duran bir çift ayak görünce korkuyla sıçradım.

Sürekli sert duran yüzüne bakmak dahi istemiyordum.
Onu ilk gördüğümde o kadar korkutucuydu ki o anı düşünmek falan da istemiyordum.

"Yüzüme bak."
Sert ve gür sesinden bu kelimeler bir yerden tanıdık geliyordu.Yüzüne bakmak için kafamı kaldırmıştım ama fazla yukarıdaydı ve başım dönüyordu yukarı baktıkça.
O yüzden yere bakmayı sürdürdüm.

"Yüzüme bak dedim!"
Bağırarak eliyle çenemi kavrayıp gözlerini gözlerime sabitledi.
Evet,yakışıklıydı ya da karizmatik hangisini derseniz işte ama her şeyin tip olmadığını bir kere daha aklıma kazıdım.
"Çek elini!"
Diye bağırıp elini yüzümden kurtardım.
Canım acıyor ve başım dönüyordu.

Ayağa kalktım.Dengemi kurmakta biraz zorlansamda en sonunda başarmıştım.

"Neden getirdin beni buraya?Sana ne yaptım?"

İfadesiz yüzü dediklerimden sonra kasıldı.Sinirlendi.

"Biri için çalışıyorsun değil mi?O yüzden o gün beni izliyordun."