22-"O SANA AŞIK!"

18.2K 586 79
                                    


         🌴 BŞ:EZHEL -FELAKET 🌴

ASLI'DAN;

~uyanıkken gördüğüm kabuslar ne olacak peki~

Birilerini kaybetti.
Sevdiği birilerini.

Savaş korkuyordu.
'Her insanın bir korkusu vardır' değil mi?
Ama bu kişi savaş ve korktuğu şey sevmek miydi gerçekten?

~bende korkulan biri olmayı istemezdim ama hayat bazen insana bunu öğretiyor~

Sevilmediği için sevmenin de ne olduğunu bilmiyordu.

"Ne düşünüyorsun?"

Bakışlarımı yağan yağmurdan çekip içeri giren savaşa çevirdim.

"Hiçbir şey"

Üzerine yapışan siyah boğazlı dar kazağı ile harika görünüyordu.

Uzun saçlarına her zamanki gibi güzel bir şekil vermişti.

Ellerini cebine sokup bahçeye çıkan cam kapıya yaslandı.

"Amcam ve yengem birazdan buraya gelecekler."

Cümlesinin devamını dinlemek için Bakışlarımı üzerinden ayırmadım.

"Bizi gerçekten evlendik sanıyorlar.o yüzden-"

"Belli etmem.."

Ayağa kalktım ve kapıya doğru yürüdüm.

"Merak etme."

❇❇❇

[Aslının giydikleri medyada]

Saçlarımı geriye doğru atıp odadan çıktım.
Ben merdivenden inerken savaş amcası ve yengesiyle birlikte oturma odasına geçiyorlardı.

Savaşın arkasından içeri girip oldukça samimi bir şekilde

"Hoşgeldiniz"dedim.

Amcası baya uzun boyluydu. yapılı ,kır saçlı ve yaşına göre baya dinç duruyordu.

Aynı şekilde yengesi de öyleydi.

"Hoşbulduk kızım"

kısa bir tanışmadan sonra savaşla biz üçlü koltukta sanki başka yer yokmuş gibi diz dize otururken ,ahmet amca
ve selma yenge tekli koltuklarda oturuyorlardı.

❇❇❇

Yemek ,sohbet ...derken saat 18.00'a gelmişti.

"Aslı kızım,benimle salona kadar gelebilir misin?seninle konuşacaklarım var."

Ahmet amcanın sorusunun üzerine bakışlarım direk savaşı buldu.
'Neden çağırıyor beni?'
Dercesine baktım.
Ama o da bilmiyordu belliki.
Ahmet amcayı daha fazla bekletmemek için
Hızla ayağa kalkıp
Daha önce hiç görmediğim salona girdim.

4 duvarın biri tamamen siyah çerçeveli cam ile kaplıydı.
Camın hemen yanında büyük bir yemek masası vardı.

Ortada ise lüks deri koltuklar ve duvar köşesinde eski görünümlü taşlar ile özenle yapılmış bir şömine ..
Oda o kadar güzeldi ki..

Etrafı incelemem bitince kahverengi deri koltuğa oturan ahmet amcanın yanına oturdum.

"Seninle yalnız konuşmak istedim."
Dedi ,durdu.ve az önceki cümlesinden çok farklı bir soru sordu.

"Benden istediğin birşey var mı?"

Duraksadım çünkü

Nasıl bir amaçla sorduğunu anlamamıştım.kötü niyetle değildi tabiki de.ama bizim gerçekten evli olmadığımızı bilmiyordu ve bunu belli edecek birşey ağzımdan kaçırmak istemiyordum.

SERT MAFYAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin